De prijzen van groente en fruit in de supermarkt gaan al een tijdje door het dak. Steeds meer Nederlanders kiezen voor het kweken van eigen groente en fruit, al is het maar om het te proberen. "De smaak is ook zoveel beter."
Veerle Stevens is toevallig net terug van boodschappen doen als ze de telefoon opneemt. "Bloemkolen waren 2 euro, ik viel bijna achterover", vertelt ze. Ze doet nog maximaal 2 keer per maand boodschappen. Dankzij haar grote moestuin is ze voor haar man, haar twee kinderen (9 en 11 jaar oud) en haarzelf minder dan 200 euro per maand kwijt in supermarkten. "Het is een hobby die fijn uit de hand gelopen is."
120 procent zelfvoorzienend
Een kleine 3 jaar geleden gebruikte Veerle maar een klein hoekje van de tuin als moestuin, maar tijdens corona groeide haar belangstelling. "We zijn stapje voor stapje meer 'bedden' gaan aanleggen. Ondertussen is bijna al het gras uit de tuin weg vervangen door moestuin. Ik werk vanuit huis dus ik kan er veel mee doen. Het is een heerlijke, ontspannende hobby en het levert zoveel op."
Wat er allemaal groeit? Veerle kijkt even naar buiten en noemt: erwtjes, bonen, kool, sla, spinazie, pompoen, courgette, tomaat, paprika, zoete aardappelen, meloenen, maïs, een flink aantal fruitbomen, radijs, andijvie, kruiden. Eigenlijk te veel om op te noemen. "Afgelopen jaar waren we 70 procent zelfvoorzienend, maar dit jaar moet 120 procent lukken."
Veel meer belangstelling
Veerle is niet de enige die de afgelopen jaren is begonnen met haar moestuin, bevestigt tuiniersvereniging AVVN. "Er is een enorme stijging in belangstelling voor het kweken van eetbare planten, groente en fruit", zegt bestuurder Ans Hobbelink. "Die versnelling zagen we al in de coronaperiode. Het is daarom moeilijk te zeggen of inflatie het heeft aangejaagd. Ook zal het met meer bewustwording voor het klimaat te maken hebben", denkt ze.
Wel plaatst ze een kanttekening: "Er is één grote maar: terwijl de vraag naar tuinieren stijgt, zien we het aanbod dalen. De druk op volkstuinen is groot. Dat sluit niet op elkaar aan."
Het levert je wat op
Hobbelink heeft zelf ook een moestuin waar ze tomaatjes en boontjes teelt. "Het is geen grote tuin, maar ik merk in de zomer dat ik veel oogst. Het kost je wel wat tijd, dat is vooral qua hobby, maar het levert je ook wat op. Niet alleen financieel, ook op sociaal gebied. Je kunt met anderen je zaadjes en geteelde groenten en fruit delen."
Ze zegt bovendien dat je zelf geteelde producten 'niet gauw' in de supermarkt vindt. "Qua smaak bijvoorbeeld, maar je kunt ook de minder gangbare groenten kweken. Al is het niet gezegd dat iedereen het kweken binnen korte tijd onder de knie heeft. Ik doe het al mijn halve leven en nog steeds gaat het de ene keer beter dan de andere."
Popcorn
Dat de smaak inderdaad heel anders is, merkte Rikst Wind ook. Als boerendochter miste ze een stukje verbinding met de natuur en door de hoge prijzen en alle buitenlandse producten in de supermarkt besloot ze in haar eigen tuin groente en fruit te gaan verbouwen. "Je kunt het kopen in de winkel, maar het is een voorrecht om ruimte om je huis heen te hebben. Ik wil mijn kinderen ook meegeven dat je zelf voor goed en gezond eten kan zorgen. Mijn oudste zoon van 6 houdt van popcorn, dus die is in 'zijn' hoekje nu maïs aan het verbouwen."
Rikst begon vorig jaar met het verbouwen van onder andere boerenkool en aardappelen. "Het bleek nog best lastig om de groente goed en groot te krijgen, maar het resultaat was mooi. Zo waren de bietjes echt enorm lekker, de smaak was heel anders."
Bewustzijn
Bij Rikst waren vooral de aardappelen een verbazingwekkend succes. "Van één aardappel konden we met z'n tweeën eten, zo'n grote joekel was het. Van sommige producten heb ik zoveel, dat ik het kan uitdelen aan andere mensen uit het dorp."
Vol enthousiasme vertelt ze verder over de fruitbomen. "De aalbesjes kunnen straks weer in de yoghurt en van de bramen maken we jam. Omdat mijn opa het ook deed, zit het wel in de familie denk ik. Maar ik vind het belangrijk om dit bewustzijn aan mijn kinderen door te geven."
'Ik wil wel de monden voeden'
Het doel van Rikst is om uiteindelijk quitte te spelen. "Het is een hobby, maar hoe duurder het eten in de supermarkt wordt, hoe meer ik eigenlijk bespaar. Straks in de zomer hoop ik ook wortels, sla en bietjes te eten en kan ik bijvoorbeeld ook eigen zuurkool maken."
Al met al levert het voor Rikst ook bewustzijn op, legt ze uit. "Je merkt nu pas hoe gek het is dat we elk moment van het jaar alles kunnen eten. We zijn ongelooflijk verwend. Maar niet alleen dat. Stel dat het nu toch zo ver komt dat het hele land nog meer op z'n kop staat, wil ik wel de monden kunnen voeden."
Zelfvoorzienend
De eigen monden voeden lukt Veerle al goed. Met onder andere een droogoven slaagde ze er in om de verbouwde groente en fruit in de winter goed te houden. "Er zijn nu nog producten van afgelopen jaar over. Als alles komend jaar goed gaat, kan ik wel drie gezinnen te eten geven."
En, benadrukt ze nogmaals, het is zóveel lekkerder. "Ik sta erom bekend dat ik geen witlof lust. Maar de witlof uit eigen tuin was veel zachter en vond ik heerlijk. Ik kan het iedereen aanraden. En er zijn veel mensen die het al proberen, dus kennis en hulp is er genoeg."
De kracht van dingen zelf doen
Veerle sluit zich erbij aan dat 'we' te erg gewend zijn geraakt aan de supermarkt. "Het leven is - in veel gevallen - werken, eten halen bij de supermarkt, tv-kijken en slapen. Maar er zit zoveel kracht in de dingen zelf doen. Het levert mij veel energie en geluk op."
"Ik ben bijvoorbeeld geen ochtendmens, absoluut niet. Maar nu sta ik graag een uur eerder op om aan de slag te gaan. De slakken die mijn sla opeten wachten namelijk ook niet."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.