Moordenaars onschuldige Mohamed (17) nog spoorloos, familie is radeloos

Inmiddels is zijn familie radeloos. De 17-jarige Mohamed overleed in 'zijn' buurthuis; hij is bij vergissing beschoten. Een jaar later zijn de daders nog niet gepakt. De spontane Mohamed hielp vluchtelingen, voetbalde met jongeren en gaf kookles.

Een jaar later overheerst het verdriet bij de familie van Mohamed Bouchikhi. "Het is gewoon zo bizar, het is zo onwerkelijk. Dat zoiets kan gebeuren in een speeltuin", vertelt Youssef, Mohamed's broer.

Onschuldig kind

Toen de aanvallers het buurthuis binnenkwamen, maakte Mohamed zich klein en hield zijn handen voor zijn gezicht. "Waarom hebben ze hem niet omgedraaid? Dan hadden ze hem in het gezicht gekeken en gezien dat hij een onschuldig kind was", zegt zijn zus Khadija.

Twee gemaskerde mannen stormen op 26 januari 2018 met automatische geweren een buurthuis binnen. Ze schieten wild om zich heen. In het buurthuis zijn op dat moment zo'n twintig kinderen aanwezig. Sommigen zijn net begonnen aan een kickboksles, anderen zijn bezig met koken. Ook Mohamed is in het buurthuis. Hij woont in de buurt en werkt er als stagiair. Wanneer de mannen binnenkomen probeert hij zich te verbergen, maar een kogel doorboort zijn rug.

Helpen in een vluchtelingenkamp

Mohamed was de jongste in het gezin Bouchikhi. Spontaan, barmhartig en niet boos te krijgen, zo schetsen broer Youssef en zus Khadija hun broertje. "Hij kon moeilijk nee zeggen en maakte altijd tijd voor ons, maar ook voor mensen in de buurt", vertellen ze. Even de hond van de buren uitlaten, oudere dames helpen sjouwen met de boodschappen en het opnemen voor een gepeste buurtjongen. Het typeert de jonge Mohamed.

Zo offert hij in 2015 zijn zomervakantie op om, samen met zijn familie, vluchtelingen in Griekenland te helpen. In de kampen bij Thessaloniki speelt Mohamed met kinderen van vluchtelingen en helpt bij de verspreiding van voedselpakketten en kleding. "Het greep ons allemaal aan, maar zeker Mohamed. Je merkte bij hem dat hij nog meer besefte hoe goed wij het het hier hebben. Hij klaagde nooit als ie iets niet kreeg. De nieuwste telefoon boeide hem niet. De Primark was net zo goed als Nike", vertelt Khadija.

Bron: privécollectie

'Mohamed wilde doorleren'

Mohamed rondde de praktijkschool af en is daarna zoekende naar wat hij wil. "Hij wilde een tijdje bij de marechaussee, had brochures gelezen en keek op internet om uit te zoeken wat je nodig had om er bij te komen. Maar uiteindelijk wilde hij toch doorleren, naar het MBO. Hij had zich ook al aangemeld bij het ROC. Daar had hij een intakegesprek gehad, waar hij heel zenuwachtig voor was geweest.

Hij had er alles aan gedaan om te worden aangenomen, had zelfs het intake-gesprek geoefend met mij. Dan vroeg hij: hoe zou jij dat doen? Wat moet ik zeggen? Daar was ik op die leeftijd niet mee bezig hoor, typisch Mohamed", vertelt Youssef.

Bron: privécollectie

'Hij rende blij het buurthuis in'

Zijn hele jeugd komt Mohamed al in het buurthuis op Wittenburg, de wijk in Amsterdam-Oost waar hij opgroeit. Er is een speeltuin waar hij vaak na school heen gaat. Later meldt hij zich aan voor judolessen. Mohamed weet nog niet of hij aangenomen is op het MBO, daarom meldt hij zich bij zijn oude buurthuis om vrijwilligerswerk te doen.

Hij wordt als stagiair aangenomen in het buurthuis. Hij begeleidt jongeren door ze bijvoorbeeld te helpen met voetballen of kookles. Mohamed heeft het erg naar zijn zin. Ook zijn laatste dag, 26 januari 2018. "Hij had bij mij geslapen en ik bracht hem op de scooter naar het buurthuis. Hij rende richting het buurthuis, zo blij was hij om er te zijn. Het was ons laatste contact", vertelt Youssef.

Bron: privécollectie

'Als je iets weet, meld dat dan. Voor ons, en voor Mohamed'

De daders van de moord op Mohamed zijn nog niet gepakt. Bij de familie overheerst het verdriet. Zij willen vooral dat de daders boven water komen. "Als je iets weet of vermoedt, meldt het dan bij de politie. Dat kan ook anoniem. Doe het voor ons. Doe het voor Mohamed", roept Youssef op.