Wat speelt er achter de voordeur? Het dagboek van sociaal werker Bree uit Tilburg

Wat kom je tegen als je dagelijks achter de voordeuren komt in een woonwijk in een middelgrote stad in Nederland? Sociaal werker Bree Tahapary hield voor EenVandaag een dagboek bij van zijn werkweek in de Kruidenbuurt-West in Tilburg.

Net als wijkverpleegkundigen en de thuiszorg zijn ook sociaal werkers een vast gezicht in veel wijken. Maar wat doet zo iemand nu precies? Buurtondersteuner Bree Tahapary uit Tilburg beschrijft een paar opvallende momenten die hij afgelopen week meemaakte.

Maandag 4 maart

"Sociaal werk kan en doe je niet alleen. Naast met inwoners werk ik uiteraard ook veel samen met collega's en verschillende wijkpartners. Zo starten we elke week met het 'Dichtbijteam'. Daarin komen verschillende professionals samen die werken in de wijk. Van de gemeente, de wijkzorg, de woningcorporaties, handhaving, jongerenwerk en meer."

"We bespreken met elkaar wat er speelt in de wijk, wat ons opvalt, of er bepaalde situaties zijn die extra aandacht nodig hebben. Niet iedere wijk heeft zo'n team, maar ik ben er heel blij mee en ook trots op. Het is belangrijk dat je elkaar weet te vinden op de momenten dat dat nodig is."

"Wat ik vandaag heb aangekaart bij het Dichtbijteam zijn signalen die ik heb gekregen van verschillende inwoners over hun energierekening. Sinds er iets is veranderd in de warmtevoorziening van de wijk zijn er een aantal mensen in sociale huurwoningen naar me toegekomen met zorgen over hun energierekening."

"Waar ze normaal gesproken geld terugkrijgen, betalen ze ineens honderden euro's meer. Bij een paar inwoners loopt het bedrag zelfs op tot boven de 1.000 euro. Dat kan tot ontzettend veel stress leiden. Ze weten lang niet altijd wat ze ermee moeten. En dit zijn alleen nog de mensen die het weten aan te kaarten. Ik heb dit vandaag ingebracht bij het Dichtbijteam, om te kijken of dit breder speelt en wat we voor deze mensen kunnen doen."

Bron: EenVandaag

Dinsdag 5 maart

"Vandaag ben ik op bezoek geweest bij een ouder echtpaar dat ik al wat langer ken, van wie de vrouw mantelzorg verleent aan haar hulpbehoevende partner. Het stel zit in een heel lastige situatie, onlangs bleek namelijk dat de vrouw ook ongeneeslijk ziek is. En er waren sowieso al veel spanningen: mantelzorg verlenen aan een geliefde drukt vaak op de gelijkwaardigheid in een relatie."

"Toen ik aankwam bij het stel had de buurvrouw ze net geholpen met boodschappen doen. Als ik zoiets hoor, krijg ik daar zoveel energie van. Het helpen van een buur wordt al snel als iets vanzelfsprekends gezien, maar het is zo waardevol. Zulke ogenschijnlijk kleine handelingen vormen samen een cruciaal en versterkend bindmiddel van een gemeenschap."

"Met het echtpaar heb ik een mooi gesprek gehad over waar ze tegenaan lopen. De spanning was voelbaar, maar er was ook ruimte om dat te benoemen en te bekijken wat eraan te doen is. Ik probeer dan te onderzoeken hoe ik deze mensen kan ondersteunen. Ik adviseerde ze bijvoorbeeld om eens met mijn collega te praten die gespecialiseerd is in mantelzorg, of hulp te zoeken voor traumaverwerking. Maar ze gaven aan dat ze het eigenlijk al heel fijn vonden om zo nu en dan met mij te praten."

"Ik realiseerde me op dat moment opnieuw hoe belangrijk een luisterend oor is. Dat het helemaal niet altijd nodig is om een ander of extra hulp in te vliegen. Dat was voor mij ook weer een les, dat dit ook bij mijn werk hoort. De waarde van de tijd en aandacht die ik als buurtondersteuner kan geven."

"Het gesprek met die mensen raakte me. Mantelzorg is zo ontzettend zwaar, weet ik ook uit mijn eigen omgeving. In een tijd dat de zorg zo onder druk staat, is het hard nodig dat we elkaar helpen, elkaar hebben. En ja, dat kan spanningen opleveren, maar ook veel dankbaarheid."

Bekijk ook

• 

  Sociaal werker Bree werkt vanuit het principe van 'community building': 'Ik wil mensen bij elkaar brengen'

  • 10-03-2024

Woensdag 6 maart

"Vanmiddag liep ik een rondje in de wijk, zoals ik dat vaker doe. De zon scheen en er waren veel mensen op straat. Dat is voor mij altijd een mooie gelegenheid om met de mensen die ik tegenkom in gesprek te gaan. Gewoon een praatje maken, me voorstellen, erachter komen wie zij zijn en wat er leeft in de wijk."

"Op een gegeven moment zag ik onder een balkon van een flatgebouw twee dames staan met een hond. De man op het balkon gooide hondenkoekjes naar beneden, ze kenden elkaar duidelijk. Dat is wat mij betreft verbinding in optima forma. Ik denk dat veel mensen niet doorhebben hoe belangrijk dit soort kleine ontmoetingen zijn in een tijd dat eenzaamheid een groot probleem is."

"Toevallig was het de flat waar mijn opa heeft gewoond in de jaren 80. Net als hij kom ik uit deze buurt, al woon ik er niet meer. Ik heb een gesprek aangeknoopt en de man op het balkon gevraagd of hij mijn opa toevallig heeft gekend en dat bleek het geval. We hebben een tijdje over hem gepraat, dat vond ik zo leuk. Uiteindelijk heb ik voor volgende week een afspraak gemaakt met hem om verder kennis met elkaar te maken."

"Alleen door zoveel mogelijk mensen te leren kennen in de wijk, weet je wat er speelt. Op basis van de gesprekken die ik voer, kijk ik wat voor dromen en wensen er zijn, waar mensen mee aan de slag willen. Voor hun eigen persoonlijke leefomgeving of die van de wijk. Als er extra ondersteuning nodig is, bekijken we samen de mogelijkheden."

Donderdag 7 maart

"Dit was een pittige dag. Vanwege zijn privacy moet ik het een beetje algemeen houden, maar ik werd gevraagd om in gesprek te gaan met een inwoner van de wijk die kampt met verschillende grote problemen. Daardoor was een stressvolle situatie ontstaan."

"Het was goed om even echt de tijd te kunnen nemen voor een gesprek. Hoewel ik geen directe oplossingen kon bieden, leek ons gesprek hem - in elk geval op dat moment - te helpen."

"Dit zijn problemen die mijn pet te boven gaan, maar ik heb iemand kunnen inschakelen vanuit het Dichtbijteam. Het is fijn om te weten dat je er niet alleen voor staat. Dat je met elkaar kijkt hoe je iemand kunt helpen. Er zijn situaties die zo complex zijn dat je als buurtondersteuner eigenlijk niet meer kunt doen dan een vinger aan de pols houden."

"Het is altijd een zoektocht: tot in hoeverre ga je hulpverlenend te werk? Tot waar kun je gaan? Ik vind het soms wel ingewikkeld dat ik niet altijd een oplossing kan aanreiken."

"Leuk vond ik vandaag ook mijn afspraak met een buurtbewoner die graag een moestuin voor de buurt wil beginnen, op een grasveldje vlak bij haar woning. Op dat veld gebeurt nu niks, het ligt er maar. Mooi om te zien dat inwoners zelf met ideeën komen om hun wijk een fijnere plek te maken."

Bron: EenVandaag

Vrijdag 8 maart

"Samen met een collega van de thuiszorg ben ik op bezoek geweest bij een meneer die op dit moment in een rolstoel zit vanwege een gebroken been. Hij had eerder aangegeven dat hij niet goed wist hoe hij zich moest redden in zijn eentje. Een sociaal netwerk dat hem kan ondersteunen heeft hij niet."

"Bij de thuiszorg hebben ze het ontzettend druk door personeelstekorten, mijn collega moest dan ook flink doorvragen of hulp wel écht nodig was. Dat snap ik, want medewerkers kunnen hun tijd maar één keer besteden. Maar ik begrijp ook wel de frustratie bij zo'n man, die bijvoorbeeld bij het douchen echt begeleiding nodig heeft."

"Uiteindelijk was de conclusie dat hij recht heeft op twee zorgmomenten per week. Dat klinkt als weinig, maar hij leek er allang blij mee dat hij daardoor twee keer per week kan douchen."

"Ik was erbij om zijn verhaal te horen, om te kijken hoe ik hem vanuit mijn rol kan ondersteunen. Het bleek dat hij al weken leeft van voornamelijk zakjes oplossoep, omdat boodschappen doen niet lukt. Elke dag eten laten bezorgen is te duur."

"We hebben een afspraak gemaakt voor volgende week, waarin ik een aantal opties voor online boodschappen met hem door ga nemen. En om wat gezelschap te bieden. Hij gaf aan ontzettend veel behoefte te hebben aan een praatje. De wetenschap dat je soms de enige persoon bent die iemand op één of zelfs meerdere dagen spreekt, maakt dit werk heel dankbaar."

Bekijk ook

• 

  Langs de deuren in een seniorenflat en een briefje in de lift: zo willen vrijwilligers toenemende eenzaamheid bij ouderen tegengaan

  • 03-04-2021