Het Centrum voor Psychotherapie in Lunteren sluit per 1 juli. De intensieve zorg waarbij mensen in de kliniek wonen, is te duur geworden. Ook de zorg van Anneke stopt per 1 juli. "Dat is echt een in de steek gelaten gevoel", vertelt ze.

De verslagenheid bij patiënten en het personeel van het centrum is groot. De zorg die wordt aangeboden is voor sommige cliënten hun laatste optie om beter te worden. Maar de therapie is heel duur en het geld is op. Voor elk persoon in het centrum kunnen ze meerdere personen ergens anders helpen, wordt er gezegd.

Zoektocht naar een diagnose

Overal in het land worstelen GGZ-instellingen met krappe budgetten en gigantische wachtlijsten. De getroffen patiënten hebben het nakijken, zoals de 30-jarige Anneke.

Haar zoektocht naar een diagnose duurde een lange 15 jaar. Samen met therapeuten probeerde ze de bron van haar sombere gevoelens te achterhalen.

In de steek gelaten

Uiteindelijk vond Anneke passende therapie in de instelling te Lunteren. Maar nu komt daar dus vroegtijdig een einde aan. "Na al die jaren kom je eindelijk hier en dan wordt je plekje afgenomen. Dat is echt een rotgevoel."

Anneke voelt zich in de steek gelaten. Al vindt ze het lastig om de vinger te leggen aan wie die woede precies is gericht. "Is het de zorgverzekeraar, is het Pro Persona? Ik heb geen idee op wie ik boos ben."

Bekijk ook

Het belang van groepstherapie

Voordat ze in de kliniek terecht kwam bezocht Anneke meerdere therapeuten. "Daar voelde ik van alles. Maar dat wilde ik niet voelen, dus dat stopte ik weg. En dan ging ik me thuis verstoppen. Letterlijk onder een dekentje op de bank."

In de kliniek volgt Anneke samen met de andere bewoners groepstherapie. Iets dat haar de kans geeft haar gevoelens te delen. "We zijn eigenlijk van 's ochtend kwart voor acht ontbijt tot 's avonds 10 uur met elkaar, omdat je anders letterlijk wegloopt van elkaar en je emoties."

Achteraan aansluiten

Het op ieder moment terug kunnen vallen op een groep en haar therapeuten is dus erg belangrijk. En thuis is die mogelijkheid er niet. Als het centrum sluit, kan Anneke haar 8 maanden therapie niet vol maken en mist ze bijna een derde van haar traject.

Pro Persona verzekert haar cliënten dat ze ergens anders worden ondergebracht. Maar Anneke maakt zicht desondanks zorgen over haar toekomst. "Wil ik dan opnieuw mezelf helemaal in de zenuwen werken om weer ergens een jaar op de wachtlijst te staan?"

Bekijk ook

De prijs van gezondheid

Dat de instellingen sluiten vanwege de hoge kosten die aan de therapie verbonden zijn, vindt ze lastig te verkroppen. "Ik snap dat mijn therapie duur is, maar daardoor hangt er ook een prijskaartje aan mijn problematiek."

Verslaggever Laura Kors in gesprek met Anneke over het sluiten van de GGZ-instelling waar Anneke therapie volgt

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.