Plastic Soup Surfer zet producenten en supermarkten mes op de keel

Producenten en supermarkten doen wat Merijn Tinga betreft te weinig tegen plastic afval, dus gaat hij het dan maar afdwingen. Gewapend met een zogenaamd ‘desbewustheids-exploot’ en vergezeld van een deurwaarder zorgt hij ervoor dat directeuren niet meer kunnen zeggen niets van de gevolgen af te weten. Niet tegen hem, maar ook niet tegen de rechter.

Activist en kunstenaar Merijn Tinga werd bekend als de ‘Plastic Soup Surfer’ toen hij in 2014 op een surfboard van plastic zwerfaval 350 kilometer langs de Nederlandse en Belgische kust voer om aandacht te vragen voor plastic afval in zee. In 2017 zakte hij op een surfboard, wederom gemaakt van zwerfafval, de Rijn af om geld in te zamelen voor zijn huidige initiatief. 

Weinig haast met invoering statiegeld

Want het probleem is wat Merijn Tinga betreft urgent: “Er komen 50 tot 100 miljoen flesjes jaarlijks in het Nederlands milieu. En er is maar één oplossing, en dat is statiegeld.” Probleem is dat de overheid, maar ook de producenten weinig haast lijken te maken met de invoering van statiegeld. Reden voor Tinga om de verantwoordelijkheid dan maar af te dwingen: “De discussie over statiegeld is eigenlijk een discussie over producentverantwoordelijkheid. Over the end of life. Hoe zorg je dat je een bepaald product goed recyclet, hoe je voorkomt dat het in het milieu terecht komt.” 

Voor de rechter door desbewustheids-exploot 

Tinga gaat met een deurwaarder langs twintig producenten en supermarkten. Zo kan hij ze in de toekomst indien nodig voor de rechter slepen. “Ik bied het desbewustheids-exploot aan. Een juridisch stuk dat de directeur formeel bewust maakt van de gevolgen en gevaren van plastic afval.” Met het overhandigen van dit juridisch stuk kunnen zij niet meer zeggen dat ze niet wisten wat de gevaren en gevolgen zijn van plastic afval. 

Merijn is teleurgesteld dat er na 12 jaar zo weinig durf is om statiegeld uit te breiden. “Je zou als verantwoordelijke partij kunnen zeggen ‘wij gaan het nu doen en we gaan zorgen dat de rest ons volgt’ in plaats van zeggen ‘de rest moet het eerst ook doen'.