Misschien!

Gordon: “Misschien.... hadden we het programma wel ‘Waar is Michael Jackson?’ moeten noemen?” Aan de EénVandaag-keukentafel reageert de zanger op de slechte kijkcijfers van z’n nieuwe programma “Waar is Elvis?”. Hij zegt duidelijk ‘misschien’, maar in het persbericht dat naar aanleiding van onze reportage wordt rondgestuurd, is dit woordje per abuis niet opgenomen. Stom, foutje! Oeps...

Nou dat hebben we geweten. 887 websites brengen het nieuws en Gordon laat zich niet onbetuigd. Waar hij maar kan, laat hij horen dat de Tros hem genept heeft. De Tros als één van de omroepen die EénVandaag uitzendt. Nee Gordon, het was gewoon Jan met de pet. Niemand meer en niemand minder. En dat laten we dan ook meteen persoonlijk aan de zanger weten via een keurig mailtje. Ook gaat er een rectificatiebericht de deur uit en wordt aan sites die het verkeerde bericht al hebben geplaatst verzocht hun teksten aan te passen.

Maar Gordon vindt dat allemaal niet genoeg. Gordon is boos... woedend zelfs.. en de hele wereld moet en zal het weten...

En dat terwijl alles nog zo gezellig begon. Hoewel...

Maandag 3 augustus jl.

Vrolijk melden we ons bij Gordons huis in Blaricum met in ons hand een lekkere aardbeienstoof. Maar Gordon lijkt er niet al teveel zin in te hebben. Nors schudt hij ons de hand. “Om drie uur moeten jullie weer weg zijn”, wordt ons kort door de pr-dame meegedeeld. Misschien is de zanger moe van de Gaypride, van z’n laatste optreden, ziet hij ons niet zitten.

Maar er is dan al het één ander aan dit keukentafelgesprek vooraf gegaan. Daags ervoor wordt ons al dringend verzocht een aantal aspecten niet te bespreken: Geen gezeur over de ruzie met Gerard Joling, geen vragen over Gordons (overigens integere) huilscene bij Pia’s Vinger aan de Pols. Het moet een leuk en gezellig en vooral positief gesprek worden, is het devies. Gordon wil zich namelijk een nieuw ‘positief’ profiel laten aanmeten. Oh ja, hij zal ook persoonlijke gedichten gaan voorlezen waarin hij z’n zachte kanten laat zien, zo laat z’n pr-dame ons weten

Als de hele camerasetting is opgebouwd kan het gesprek beginnen. Na wat introvragen over de Gaypride komen we al snel op het debacle van het Eurovisie Songfestival. Waarom is het weer niet gelukt? Waarom hij nou toch niet mee was gelopen met de homodemonstratie? Waarom nou toch al die zoenende hetero’s in die clips van Gordon? Waarom al die nare opmerkingen over kandidaten aan de Idols-talentenshow... Waarom... Waarom...

Gordon is het al snel zat... “Ik snap niet zo goed wat je wil met deze vraag?” Als de camera even uit is, voel ik een warme hand van de pr-dame van Gordon in mijn nek die het allemaal niet zo heel lekker vindt lopen: “Ik heb het gevoel dat het een beetje negatief is. We moeten het positief houden.” Ehhh.. ja... oh ja... Bij een volgende break: “We hebben nog even de tijd, Gordon heeft nog gedichten he.” En dus laat ik een paar vragen varen en breng ik het gespreksonderwerp via de Dalai Lama en het boeddhisme - waar Gordon sinds kort fan van is - op het schrijven van gedichten.

Gordon kijkt me strak aan en fluistert...

Stttt… stil eens

Ik kan mijn hart horen slaan

Luister goed

Heb je me verstaan?

Sttt.. stil nou

Zo kan iedereen het horen

Luister goed…

De stilte is geboren

Om even later te vervolgen met:

Ongelukkig

Wie weet wat ongelukkig zijn betekent…

heeft vaak veel eenzame momenten opgetekend.

Jezelf straffen om alleen te zijn, omdat je alles wel wilt voelen, behalve ongelukkig zijn

Ongelukkig zijn betekent vaak een nieuw begin

Het verlaten van het verleden, een einde aan een herinnering

Ongelukkig is vaak maar een woord

Een omschrijving van jezelf, zoals het eigenlijk niet hoort

Ongelukkig zijn vaak degenen die met groot geluk of klein

Het ongeluk hebben bestreden om dan pas echt gelukkig te kunnen zijn

Tja...

Na drie gedichten kijkt hij nog even vriendelijk in de camera en stuift dan weg. In een poep en een scheet staan we op straat.

Twee dagen later worden we gebeld. Gordon is niet tevreden, vond het gesprek ‘te negatief’. Bij het doorvragen over het niet meedoen aan de homodemonstratie in Moskou had hij willen weglopen, zo meldt z’n pr-dame.

“Waarom heeft hij dat dan niet gedaan”, vraag ik.

Pr-dame: “Ja, ik meld het je maar, hij heeft het niet gedaan maar...”.

Ik: “Als hij dit soort interviews te kritisch vindt en een pr-verhaal wil vertellen, dan moet hij gewoon zijn pr-afdeling vragen. Ik hou hier niet zo van.”

Pr-dame: “Ja zo bedoel ik het niet, het zal heus wel goed komen.”

Ik: “Ja, het komt goed en het wordt mooi, wacht maar af.”

Pfff...

Enfin, je zou nu haast denken dat we dat woordje ‘misschien’ expres in het persbericht vergeten zijn. Geenszins! Het was een foutje.. een vervelend foutje. Niet meer dan dat. Sorry Gordon.

Zen!

Enfin, Gordon is dus boos. Woedend zelfs... Maar ach... Als je googelt op Gordon en boos of woedend krijg je heel veel hits: Gordon boos op 538, Gordon boos op Gerard Joling, Gordon boos op Life & Cooking en Irene, Gordon boos één of andere producer, Gordon woedend weg bij Idols.. etc. En nu dus: Gordon woedend op EénVandaag.

En dat terwijl de reportage juist ging over het nieuwe positieve imago van Gordon en Gordons hang naar het boeddhisme. Oeps.. Misschien heb ik me wel vergist. Of misschien gaat de reportage wel heel erg anders over... Misschien!

Trouwens, de nieuwe gedichtenbundel “Gordon, Gedicht en Geopend” ligt met kerst in de winkel.

Misschien? Vast niet!