It's only a cartoon!

FLOOR BREMER - Barack Obama begon er zelf mee. Hij startte een website die de vooroordelen over hem zou moeten verzamelen en ontkrachten. Tijdschrift de New Yorker vatte ze samen deze week. In een cartoon op de voorpagina.

Te zien zijn Michelle en Barack Obama in de Oval Office van het Witte Huis. In de openhaard ligt de Amerikaanse vlag te vergaan. Daarboven hangt het portret van Osama Bin Laden. Barack is gekleed is een traditionele islamitische outfit en Michelle ziet eruit als een politiek activiste op legerkistjes met een geweer om haar nek. Ze duwen hun knokkels tegen elkaar net als dat ze dat deden op de avond dat Barack officieel genoeg gedelegeerden had. Een enkele tegenstander (op Fox-news) noemde dat toen een 'terrorisme groet'.

Moet kunnen zo'n cartoon. The land of the free, tenslotte. Maar de Obama campagne noemde het in een reactie 'smakeloos en beledigend'. Het zou schadelijk zijn voor zijn imago. Nu vraag ik me soms af waar Obama wel de grap van inziet, hoewel hij in zijn boeken soms best geestig uit de hoek kan komen, maar tijdens zijn campagne komt hij tot nu toe niet over als iemand die waardering heeft voor humor en satire. NewYorker editor David Remnick bleef, hoewel soms met wat omslachtige woorden, achter zijn voorpagina staan: "Satire is offensive sometimes, otherwise it's not very effective."

Website Politico maakte een montage van de reacties in de Late Night Shows gisteravond.

Mwah. Alleen Jon Stewart van de Daily Show durfde de vinger op de zere plek te leggen. Hij maakte een nieuw statement namens de Obama campagne die ze volgens hem hadden moeten uitvaardigen: 'Barack Obama is op geen enkele manier beledigd door de cartoon in de New Yorker die hem afschildert als een moslim-extremist. Want wie zijn er beledigd door cartoons? Juist, moslim extremisten. En dat is Obama niet dus it is just a fucking cartoon.'

De late night talkshows, die elke avond met grappen pogen te komen over de presidentiele kandidaten, hebben nog niet helemaal uitgevonden hoe ze met de 'perfecte' Obama om moeten gaan. Wat moet je met deze man die geen blunders maakt zoals Bush, geen 72 plus is zoals McCain, geen haaibaai is als Hillary en geen schuinsmarcheerder zoals Bill. Grappen over zijn huidskleur liggen uiteraard gevoelig omdat ze zich dan op het hellend vlak van racisme begeven. Bijkomend probleem is dat het doorgaans heftige pro-Obama publiek niet schaterlachend de microfoons voedt als er grappen over hem worden gemaakt. Late Night talkshow host Jimmy Kimmel noemde het deze week een 'weird reverse racism' dat er gaande is op dit moment.

Ook New York Times columniste Maureen Dowd boog zich vandaag in haar column over deze vraag: May we Mock Obama? Er moet toch wel iets grappig zijn aan deze man, was haar vertwijfelde zoektocht.

Amerikanen en satire gaan sowieso niet zo goed samen. De Engelse serie The Office bijvoorbeeld sloeg hier totaal niet aan. De Amerikanen -zeiden de kijkcijfers- waardeerden de satirische Engelse kantoorhumor niet. Totdat er een Amerikaanse versie op de markt kwam met veel flauwe grappen. Rollend lagen ze voor de tv - zag ik aan mijn vrienden die trouwe fans werden. Washington Post cultuur criticus Philip Kennicott ziet het als een gemiste kans van de New Yorker om deze ambivalente houding van Amerika tegenover satire te belichten "We zijn daar niet zo goed in" concludeert hij. "Why must it be broadly effective rather than just funny?"

Misschien kan Youtube daarin verandering brengen tijdens deze presidentsverkiezingen. Voor het eerst in de geschiedenis zal het ongeleide projectiel dat internet heet een rol gaan spelen. Controle verlies dus voor de campagnes. Misschien moeten ze zich daarom nu toch alvast gaan trainen in het af en toe tevoorschijn toveren van een lach. Zoals voor JibJab, een website met satirische animatievideo's, met hun nieuwe video "Time for campaigning':

De New Yorker vindt alle aandacht voor hun cover uiteraard geen probleem. Het blad vliegt als 'hotcakes' de deur uit.