Ilse is economisch dakloos en moest 4 jaar lang noodgedwongen in haar auto slapen. Maar sinds een paar maanden heeft ze een tijdelijke oplossing. In het weekend verblijft ze in een stacaravan en doordeweeks bij een gezin dat hulp aanbood. "Zo ontroerend."

Een paar maanden geleden vertelde Ilse Bonthuis haar verhaal in de uitzending van EenVandaag, nadat ze zich in de chat had gemeld. Ze woonde jarenlang in Groningen, maar moest wegens persoonlijke omstandigheden verhuizen naar Eindhoven. Een huis vinden lukte alleen niet. Ze woonde als 'economisch dakloze' in haar auto.

'Zo ontzettend ontroerend'

Haar verhaal maakte veel indruk, en al snel meldden verschillende mensen zich bij ons in de chat omdat ze iets voor Ilse wilden doen. Ilse nam met iedereen contact op. "Zo ontzettend ontroerend was het", vertelt Ilse. "Ik had daardoor zoiets van: ja, er zijn er toch heel veel mensen die wel goed doen of meedenken met de medemens."

"Ik vond het ook wel heel mooi om te zien dat zoveel mensen ook echt iets aanboden, ik kon zelfs gratis een boot ophalen", laat ze weten.

Om de beurt koken

Uiteindelijk vond Ilse op deze manier zelfs het adres waar ze nu doordeweeks verblijft. "We hebben eerst kennisgemaakt en ik heb nog een paar weken rustig contact opgebouwd, want het moet wel klikken." Maar die klik is er, en ondertussen kan Ilse al een paar maanden in haar eigen slaapkamer verblijven bij het gezin.

"Het is een gezin met twee kinderen, een van 9 en een van 6. En die vinden het ook heel leuk, ze zitten te wachten als ik thuiskom." Met het avondeten, eet Ilse gewoon gezellig mee. "Of ik kook, bijvoorbeeld stampot met suddervlees. En als zij een keer 's avonds moeten werken, breng ik het naar ze toe. Het gaat allemaal heel spontaan."

Eigen plek erg waardevol

Bij het gezin is ze van maandag- tot donderdagavond, maar in het weekend en in de vakanties heeft Ilse een plekje voor zichzelf: een stacaravan op een camping. "Ik heb geld bij elkaar gesprokkeld, gespaard en van mijn moeder geleend om die te kopen."

En al is het gezellig bij haar logeeradres, een plek voor haarzelf is erg waardevol. "Ik ga vrijdag gewoon lekker na mijn werk naar de caravan en in het weekend heb ik mijn eigen plekje. En dat is ook even rust voor het gezin waar ik zit, dan kunnen zij ook hun eigen dingen doen."

Geen woonbestemming

Een echte oplossing is het niet, want Ilse mag er dus alleen in weekenden en tijdens vakanties verblijven. Haar stacaravan heeft namelijk geen 'woonbestemming', maar een 'recreatiebestemming'. Daardoor is het alleen toegestaan om erin te verblijven in je vrije tijd.

Zelf is Ilse een voorstander van uitzonderingen op deze regels. "Ze moeten daar in Den Haag gewoon gaan opschieten om het te gedogen. Dat je er bijvoorbeeld kan wonen als je kan aantonen: ik ben actief woningzoekende. Ik reageer elke dag op huisjes, ook al ben ik nog lang niet aan de beurt, ik reageer wel. Ik ben er alle dagen mee bezig. Als je dat kan laten zien, dan vind ik dat dat moet kunnen."

'Even echt genieten'

Maar in de auto hoeft ze in ieder geval niet meer te slapen. Een van de dingen die ze daar het lastigst aan vond, was dat haar kinderen niet een nachtje bij haar konden logeren. Maar met de komst van de caravan, kan dat nu dus soms wel. "Ze zijn in augustus 3 weken geweest. Dat vonden ze heerlijk, gewoon ook even uit hun omgeving weg en even tijd met mama."

Normaal gesproken moesten ze afspreken bij Ilses moeder in Groningen als ze elkaar wilden zien, of spraken ze elkaar aan de telefoon. "Dat is toch anders. Maar nu was het voor het eerst in een paar jaar echt genieten."

Sociale contacten

Daarnaast lukt het stukken beter om sociale contacten te onderhouden, nu ze in de weekenden haar eigen plek heeft. "Je weet gewoon: in het weekend kan ik in ieder geval lekker mijn eigen ding doen. Kan ik gewoon lekker naar vrienden toe of mensen op de camping uitnodigen."

En ook daar heeft ze al mensen leren kennen die er altijd aanwezig zijn in het weekend. "Er zitten ook meerdere mensen zoals ik, die geen woning kunnen vinden en gewoon uit nood in een stacaravan zitten. Dan begrijp je elkaar ook gelijk, je bouwt een vriendschap op."

Open over situatie

Een permanente oplossing is dus nog niet echt in zicht, maar Ilse blijft positief. "Tuurlijk, het is een probleem, maar ik zie het niet als een probleem. Ik zie het meer als een drempel waar je overheen moet totdat je je plekje hebt. Dus ja, ik sta gewoon aan de ene kant van de deur en ik wil graag naar die andere kant."

In de tussentijd vindt ze het belangrijk om open te zijn over haar situatie, en ze hoopt daarmee ook anderen te inspireren die hetzelfde meemaken. "Als mensen ook in deze situatie zitten: kom er gewoon voor uit. Het is geen schande, het is gewoon iets wat je overkomt. En hoe meer je erover praat, hoe meer je losmaakt bij mensen, hoe meer tips je kan krijgen van mensen, of misschien zelfs hulp of onderdak."

Afgelopen zomer was er veel aandacht voor de situatie van de 12-jarige Mikael. Hij is in Nederland geboren maar wordt uitgezet naar Armenië, waar zijn ouders vandaan komen. Wat voor opties heeft hij nog om toch te blijven? "Einde van de rit in Nederland."

Door de strenge veiligheidsmaatregelen rond de NAVO-top in Den Haag op 24 en 25 juni, wordt het verkeer rond de stad een bende. Rijkswaterstaat adviseert zelfs de Randstad te vermijden. Niet iedereen is enthousiast, en ondernemers vrezen voor hun omzet.