Hoe het kleine Woudenberg zich massaal inzet voor vluchtelingen uit Oekraïne: 'We delen wat we hebben'

Een vrachtwagenchauffeur en buschauffeur reden helemaal naar Oekraïne om vluchtelingen op te halen. In hun woonplaats Woudenberg stellen veel inwoners hun huis open voor de families in nood. De kleine gemeente komt massaal in actie.

"Zijn verdriet was zo groot, dan help je gewoon", zegt Henry van Veenendaal. De vrachtwagenchauffeur ontmoette de Oekraïense Sascha op het terrein van zijn bedrijf Polesie Toys. Sascha had die dag wanhopig rondjes door Nederland gereden, op zoek naar hulp voor zijn gezin dat vastzat in het grensgebied. Van Veenendaal twijfelde niet en ging samen met Sascha op weg naar Oekraïne om zijn gezin op te halen.

'Heel verdrietig'

En behalve de vrouw en kinderen van Sascha nam Van Veenendaal ook buurvrouw Ludmilla, moeder Galina en zoon Vlad mee. Zij hebben een plekje gekregen bij de Woudenbergse Gerda Dekker in huis.

Bron: EenVandaag

Ludmilla vertelt dat ze erg opgelucht is dat ze ook met Henry mee mocht naar Nederland: "Het was daar erg gevaarlijk. Ik ben dankbaar om nu in Woudenberg te zijn, maar heb nog veel zorgen. Van elk vliegtuig dat overvliegt, schrik ik. En ik denk voortdurend aan mijn familie die is achtergebleven. De volwassen mannen mogen het land niet verlaten. Mijn man heeft ons geholpen om naar de grens te gaan, maar moest in Oekraïne achterblijven. Dat is heel verdrietig."

'In onze harten gesloten'

De familie woont nu sinds kort bij Gerda in huis en hebben daar goede afspraken over gemaakt. "Wij werken overdag veel, dus zijn na 8 uur de deur uit", vertelt Gerda. "Tot half acht willen wij graag zelf de keuken en badkamer gebruiken, maar daarna mogen ze hun gang gaan."

"We delen wat we hebben, dat is het minste wat we kunnen doen. Het samenleven gaat heel makkelijk. We hebben Ludmilla, Galina en Vlad echt in onze harten gesloten."

Samenwerking in Woudenberg

Henry van Veenendaal is niet de enige Woudenberger die de afgelopen weken naar Oekraïne vertrok. Ook Ben Schmidt en Jack van Brummelen kwamen in actie. "Ik ben al mijn hele leven actief in de transportsector, eerst als chauffeur en daarna als verhuizer", vertelt Schmidt.

"Al sinds de jaren negentig kom ik in Oekraïne en mijn vrouw en ik hebben er veel vrienden wonen." Schmidt reed samen met zijn vriend Jack van Brummelen met de bus richting Polen om vijftig Oekraïense vluchtelingen op te halen. "Niets doen was en is geen optie."

Bron: EenVandaag

Appgroep

"Het is mooi om te zien hoe alle Woudenbergers momenteel samenwerken om de hulp aan alle Oekraïners zo optimaal mogelijk te laten verlopen", vertelt Schmidt. "Zo heeft een alleenstaande man zijn huis beschikbaar gesteld. De hele buurt is nu bezig dat huis op te knappen en er is al een appgroep opgetuigd om hem te ondersteunen als hij een gezin uit Oekraïne krijgt."

Iedereen draagt een steentje bij. Zo werd voor Yarick en Roman, de kinderen van Sascha en Nadia, geregeld dat ze binnen een paar dagen op voetbal en naar school kunnen, en vertaalt de Woudenbergse Natasha Sharova, van oorsprong Russisch, non-stop voor het hele dorp om iedereen bij te staan.

5 weken

"Bij het zoeken naar gastgezinnen gaan de Woudenbergers heel zorgvuldig te werk", vertelt Irene Houtsma, van het Platform Woudenberg voor Oekraïne. "De mensen hebben veel meegemaakt en we willen niet dat ze van plek naar plek moeten. We focussen echt op langetermijn-opvang. Ook werken we nauw samen met de Veiligheidsregio Utrecht en kerken."

Houtsma vertelt dat ieder gezin een contactpersoon krijgt. De gastgezinnen geven zich in principe op voor 5 weken. Na die 5 weken wordt gekeken of het nog voortgezet kan worden. "Voorlopig gaat het goed", geeft Dekker aan. "We delen wat we hebben. Dat is het minste dat we kunnen doen."

Bron: EenVandaag

Leefgeld

Houtsma hoopt dat er snel wat leefgeld komt voor de Oekraïense gezinnen in Woudenberg: "Met alle donaties en sponsoring komen we al een heel eind. Maar voor de lange termijn is het belangrijk dat de gezinnen een eigen inkomen hebben." Dat leefgeld hoopt ze dan ook snel te kunnen regelen voor de gezinnen.

Ludmilla vindt dat een prettig idee, want ze zit liever niet te veel stil. "Ik had een bloemenzaak in Oekraïne en zou heel graag ook in Nederland gauw aan de slag gaan", benadrukt ze. "Ik weet alleen nog niet zo goed hoe."