In 2016 was er massaal aandacht voor het vierjarige acute leukemie-patiëntje Bade. De actie van haar vader Muhammet Çakir om een stamceldonor voor haar te vinden faalde. Maar de vele nieuwe donoren van toen hebben inmiddels wel het leven gered van zeven mensen, vertelt Çakir.

Bade was nog maar drie jaar oud toen er in juli 2015 acute leukemie bij haar werd geconstateerd. Een schok voor haar ouders. Tussen het moment dat de altijd levenslustige en beweeglijke Bade vreemde blauwe plekken ging vertonen en het moment waarop de ernstige ziekte werd geconstateerd, zat maar een korte periode. Het werd nog erger, want na drie maanden bleek de gestarte chemokuur geen genezing te brengen. 

"Daarna deed het ziekenhuis onderzoek bij de andere kinderen in ons gezin en in de familie," vertelt haar vader Muhammet Çakir, "om te kijken of zij stamceldonor konden zijn. Dat onderzoek duurt acht weken. Acht weken waarin je zit te hopen op een match. Helaas bleek dat niet mogelijk. Ook in de wereldwijde database was er geen match voor Bade te vinden."

Diepe afgrond

"We vielen in een diepe afgrond", beschrijft Muhammet het gevoel dat daar op volgde. Na een weekend waarin hij zich lamgeslagen voelde, nam hij een drastisch besluit: hij zou zelf op zoek gaan naar een donor. "Ik wist niet hoe ik dat moest doen, ik had geen middelen", vertelt hij. "Ik heb al mijn vrienden en kennissen gebeld. En ik heb het op social media gezet. Toen is het gaan rollen, het heeft zich verspreid op Facebook en op Instagram. Het is zelfs op het nieuws geweest in Turkije."

Voor Muhammet was belangrijk dat vooral Turkse donoren zich meldden. Omdat die zich niet zo makkelijk via internet aanmelden bij de donororganisatie Matchis, organiseerde Muhammet bijeenkomsten in het land. Daar meldden zich honderden mensen aan. Uiteindelijk steeg het aantal donoren van Matchis in 2016 dankzij deze actie met 33.000, terwijl de organisatie bij het begin nog maar 82.000 donoren had. 

Luister & lees meer:

Niet voor niets

Tot verdriet van de familie overleed Bade in februari 2016, omdat er geen donor gevonden werd. Volgens haar vader was zijn inspanning toch niet voor niets. "We hebben bij alle bijeenkomsten benadrukt dat ook andere kinderen geholpen kunnen worden als er meer donoren zijn. Die kinderen hebben ook ouders die heel verdrietig zijn omdat hun kind ziek is." Er meldden zich tienduizenden nieuwe donateurs, en er zijn inmiddels al zeven mensen geholpen met behulp van die donoren."Waaronder iemand die zelf vrijwilliger was toen we donoren zochten voor Bade. Dus het is niet voor niets geweest."

Inmiddels heeft Muhammet Cakir een stichting opgericht, de Bade Foundation, waarmee hij aandacht blijft vragen voor het onderwerp. Op dit moment voert Laura van der Weide uit Tilburg een vergelijkbare actie voor haar vriend Pim, die al 20.000 donoren opleverde. 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.