Grote Nederlandse bedrijven willen graag doorgaan met hun diversiteits- en inclusiviteitsbeleid, of worden zelfs ambitieuzer op dat gebied, blijkt uit onderzoek van EenVandaag. Dat terwijl Amerika druk op Europese bedrijven zet om ermee te stoppen.

Wel zijn sommige sinds dit weekend een stuk huiveriger om over hun diversiteitsbeleid naar buiten te treden. Sinds de verkiezing van Donald Trump stopten meerdere grote Amerikaanse bedrijven er al mee, en bedrijven in onder meer Frankrijk en België hebben een brief ontvangen van Amerikaanse ambassades, waarin wordt geëist dat ook zij hun diversiteitsbeleid stopzetten. Als ze dit niet doen, zouden deze bedrijven hun contracten met de Amerikaanse overheid kunnen verliezen.

Vragen aan grote bedrijven

EenVandaag benaderde de afgelopen weken veertig grote, van oorsprong Nederlandse, bedrijven waarvan de meeste actief zijn in landen over de hele wereld. We stelden ze vragen over hun diversiteitsbeleid. Alle 27 bedrijven die reageerden, hebben een personeelsbeleid waarbinnen diversiteit en inclusie een belangrijke plek innemen. Onder hen zijn bekende namen als Heineken, ING, Shell, Philips, Randstad en Rabobank.

Tot op heden hebben de Nederlandse bedrijven die EenVandaag voor dit onderzoek sprak, geen brief uit Amerika ontvangen waarin ze worden gevraagd te stoppen met hun diversiteitsbeleid.

Meer focus op inclusie en diversiteit

En geen van de 27 bedrijven gaf aan van plan te zijn om dit beleid af te schaffen of naar beneden bij te stellen. Vijf bedrijven verwachten zelfs dat hun focus op diversiteit en inclusie de komende jaren alleen maar zal toenemen.

Naar aanleiding van het nieuws dat Europese bedrijven vanuit Amerika onder druk worden gezet om te stoppen met hun diversiteitsbeleid, benaderde EenVandaag de bedrijven opnieuw. Geen enkel bedrijf gaf aan dat ze hun diversiteitsbeleid nu gaan heroverwegen. Wel valt op dat meerdere bedrijven die eerder wilden meewerken aan een tv-reportage over dit onderwerp, daar op teruggekomen zijn.

'Meerwaarde voor organisatie'

Ingenieursbedrijf Royal HaskoningDHV wil juist wél naar buiten treden over hun diversiteitsbeleid. Het is een van de bedrijven die verwacht dat hun focus op een divers en inclusief personeelsbeleid de komende jaren zal toenemen. En daar zijn goede redenen voor. "Het bieden van een veilige werkomgeving waarin medewerkers zichzelf kunnen zijn, vormt de basis voor persoonlijke en professionele groei binnen ons bedrijf", zegt Roald Meijer, Global Lead of ED&I bij Royal HaskoningDHV.

"Diversiteit levert een duidelijke meerwaarde voor de organisatie op. Het is belangrijk voor onze medewerkers én onze bedrijfsresultaten", legt hij uit. Dat geldt ook voor ABN AMRO, laat de bank weten: "Iedereen is welkom en mag zichzelf zijn. Wij geloven dat diversiteit leidt tot betere en effectievere besluitvorming en ons dichter bij onze klanten brengt. Hier gaan we onverminderd mee door."

Meerdere perspectieven

Meijer wijst er bovendien op dat het bedrijf internationaal georiënteerd is en óók daarom baat heeft bij een inclusief personeelsbeleid. "We hebben overal ter wereld klanten. Een divers team stelt ons in staat klanten beter te bedienen en anders zouden we niet overal succesvol zijn."

Bij De Volksbank delen ze de conclusie dat diversiteit hun dienstverlening kan verbeteren. "Het helpt ons om de toegankelijkheid van onze producten en diensten te vergroten. Meerdere perspectieven maken ons bewust van onze blinde vlekken."

Diversiteit en inclusie belangrijk

Ook bouwbedrijf Dura Vermeer benadrukt dat diversiteit en inclusie juist steeds belangrijker zal worden in het personeelsbeleid. "Als je hier als werkgever in achter blijft, tast dit je bestaansrecht aan. Overstappen naar een andere werkgever is in de huidige arbeidsmarkt namelijk gemakkelijk gedaan."

Zorgverzekeraar VGZ verwacht de komende jaren eveneens een toenemende focus op diversiteit binnen het bedrijf. "We zien juist de redenen toenemen om een diversiteitsbeleid te hebben."

Niet alleen binnenhalen, maar ook behouden

Bedrijven wijzen vaak op de krappe arbeidsmarkt als een van de redenen waarom zij een diversiteitsbeleid nodig vinden. Ook Royal HaskoningDHV ziet dat dit kan helpen, vertelt Roald Meijer: "En het gaat niet alleen om binnenhalen van personeel, maar ook om behouden. Talentvolle mensen met diverse achtergronden moeten zich allemaal bij ons thuisvoelen om optimaal te presteren en langere tijd te blijven."

17 van de 27 bedrijven hebben iemand in dienst als Chief Diversity Officer, of een vergelijkbare functie. Deze persoon is meestal verantwoordelijk voor het uitdenken en implementeren van het diversiteitsbeleid. Ook leidinggevenden van verschillende afdelingen dragen bij veel bedrijven hun steentje bij op dit gebied. Bijvoorbeeld bij KLM, waar leidinggevenden wordt gevraagd om ook persoonlijke doelstellingen op gebied van diversiteit en inclusie op te stellen.

Een derde van 55-plussers vindt hun woning te groot voor wat ze nodig hebben. Veel van hen willen wel ruimte maken voor jonge huizenzoekers, maar doorstromen blijkt lastig: 30 procent zoekt al ruim 2 jaar naar een geschikte woning.

Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag onder bijna 30.000 leden van het Opiniepanel. Onder alle ondervraagde 55-plussers zoekt 15 procent op dit moment naar een toekomstbestendige woning, en wil nog eens 27 procent dat op termijn gaan doen. Onder de 55-plussers die op dit moment te groot wonen, is dat aandeel nog groter.

'Gezinnen kunnen ruimte beter gebruiken'

Een derde (33 procent) van alle 55-plussers in het onderzoek laat weten op dit moment meer woonruimte in gebruik te hebben dan nodig. Voor de meesten van hen gaat dat om een woning van 100 vierkante meter of groter. Sommigen willen graag naar een woning met minder trappen, minder tijd kwijt zijn aan de schoonmaak, of ruimte bieden aan jonge huizenzoekers.

"Ik ben alleenstaand in een eengezinswoning, het onderhoud wordt me een beetje te veel", vertelt een gepensioneerde deelnemer. "Er zijn gezinnen die de ruimte veel beter kunnen gebruiken."

Jongeren komen ruimte tekort

Die opvatting kunnen veel jongeren beamen. Waar 55-plussers vaker woonoppervlakte over hebben, moet een vijfde (21 procent) van 18- tot en met 34-jarigen het doen met een woning die te klein is voor hun situatie. Van hen woont 40 procent momenteel in een woning van minder dan 50 vierkante meter.

"We willen eigenlijk kinderen, maar stellen dat al jaren uit omdat we geen geschikte woning kunnen vinden", laat een jongere in zo'n woning weten. "Ik ben bang dat het voor ons al te laat is tegen de tijd dat de woningmarkt weer hersteld is."

Zoektocht naar woning

Een flinke groep van 55-plussers met een te grote woning is best bereid om plaats te maken voor woningzoekende jongeren en daarbij ruimte in te leveren.

Een derde van hen (34 procent) is op dit moment al op zoek naar een woning die beter geschikt is om op latere leeftijd in te wonen. Nog eens 40 procent zou dat op termijn willen.

Minder woning, hogere huur

Toch is het voor een ruime meerderheid (85 procent) van de 55-plussers die nu op zoek zijn, lastig om iets te vinden. 30 procent geeft aan al minstens 2 jaar bezig te zijn met het vinden van de juiste woning. Zij zien weinig geschikte opties en lange wachttijden in de sociale huur, maar zouden er vaak ook financieel flink op achteruit gaan.

"Ik wil graag kleiner wonen, maar kan alleen een appartement krijgen van 1.500 euro", laat iemand weten. "Dan zou ik een tuin én ruimte inleveren voor ruim 500 euro per maand meer."

Niet iedereen wil verhuizen

Bovendien zou ongeveer een vijfde (21 procent) van 55-plussers ondanks een te grote woning helemaal niet willen verhuizen. Voor sommigen is hun woning al voldoende geschikt om ook later nog te kunnen wonen.

Anderen hebben daarvoor aanpassingen laten doen, zoals het plaatsen van een traplift of het bouwen van een badkamer op de begane verdieping om langer in hun huis te kunnen blijven.

Gehecht aan woning

Daarnaast spelen er, ook onder ouderen die hun huidige woning eigenlijk te groot vinden, sentimentele redenen mee om niet weg te willen.

Bijvoorbeeld omdat ze gehecht zijn aan hun huis of niet weg willen uit hun sociale omgeving. "Een fijne buurt en een riant huis, daar kan geen appartement tegenop", besluit een deelnemer.

Afgelopen zomer was er veel aandacht voor de situatie van de 12-jarige Mikael. Hij is in Nederland geboren maar wordt uitgezet naar Armenië, waar zijn ouders vandaan komen. Wat voor opties heeft hij nog om toch te blijven? "Einde van de rit in Nederland."