Problemen door dyslexie? Onoverbrugbare achterstanden door dyscalculie? Dyslexie is het gevolg van slecht onderwijs en geen aandoening, zo stelt dyslexiehoogleraar Anna Bosman van de Radboud Universiteit. Voor verreweg de meeste kinderen die ermee kampen is de simpele maar harde waarheid: oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

Volgens hoogleraar Anna Bosman zorgt slecht onderwijs ervoor dat ruim 10 procent van de eindexamenkandidaten op de middelbare school een dyslexie-verklaring op zak heeft. Zo’n verklaring biedt voordelen: meer tijd voor examens bijvoorbeeld.

Het percentage kinderen die dyslexie hebben is toegenomen in de laatste decennia. Tussen 2001 en 2009 was dat 6 procent van de leeftijdsgroep van 7 tot 12 jaar. In de periode 2009-2016 neemt dit toe tot gemiddeld 8 procent, blijkt uit CBS-cijfers. Eind vorig jaar zei minister Bussemaker nog het zorgelijk te vinden dat veel leerlingen een dyslexieverklaring krijgen.

Die toename ligt niet aan de kinderen zelf volgens Bosman. Zij doet sinds 2007 wetenschappelijk onderzoek naar dyslexie en concludeert nu dat het ontbreekt aan basisvaardigheden en dat oefening de lees- en rekenproblemen van kinderen zou oplossen. 

Dus wat is dyslexie nu eigenlijk? Welbegrepen eigenbelang, een graadmeter voor de stand van ons onderwijs, of toch een neurlogische aandoening?

In Radio EenVandaag zijn Lex Coenen van het Regionaal Instituut Dyslexie en cultuurhistoricus Gerard Rooijakkers te gast. Vanavond in EenVandaag licht Anna Bosman haar onderzoek toe. Ook een gesprek met Remko Reijs van hetzelfde Regionaal Instituut Dyslexie, hij is sceptisch over de conclusie van het onderzoek.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.