Moeder en zus van vermoorde Clarinda willen meer aandacht voor partnerdoding: 'Doe het niet af als familiedrama'

Bij klaarlichte dag werd ze voor de ogen van haar dochter doodgestoken door haar ex. En helaas is Clarinda van den Bersselaar niet de enige, waarschuwt haar familie. "Het wordt tijd dat we inzien hoe groot het probleem is van geweld tegen vrouwen."

Erover praten vinden moeder Lia en zus Anne-Marije niet eenvoudig, maar ze hebben een boodschap. Het geweld tegen vrouwen is structureel, zeggen ze. "Wat haar is overkomen, uitgevoerd in de publieke ruimte, dat gaat ons allemaal aan."

'Dit is vrouwenmoord'

Het gebeurde op 8 september 2021 in Den Bosch. 's Ochtends, terwijl ze met haar dochtertje over straat liep naar haar ouders. Veel mensen waren getuige van de daad. Jeffrey, haar ex-partner, stak haar 30 keer. Clarinda, moeder, criminoloog en raadsonderzoeker bij de Kinderbescherming, was niet meer te redden. Ze stierf op straat.

"Door deze publiciteit te zoeken, wil ik de maatschappij wakker schudden", zegt haar moeder. "In kranten wordt het afgedaan als een familiedrama of een incident in de relationele sfeer. Maar dit is vrouwenmoord. Per jaar worden veertig tot vijftig vrouwen door hun partner vermoord." Zus Anne-Marije: "Door het een 'familiedrama' te noemen zeg je eigenlijk dat de familie verantwoordelijkheid draagt en dat het daar opgelost moet worden." Moeder en dochter willen een gesprek op gang brengen in de samenleving.

'We hadden een goede indruk van hem'

Jeffrey was de eerste vriend die Clarinda mee naar huis nam. Niet eerder had ze zo'n serieuze relatie. Hij presenteerde zich als charmant, iemand die het leven op de rit had en vrolijk was. "Een jongen die bij haar paste, ze wilden allebei vooruit", zegt moeder Lia. "Wij hadden een goede indruk van hem, maar dat veranderde snel."

Clarinda en Jeffrey gingen al snel samenwonen en verwachtten kort daarna een kindje. "Dat was gewenst", vertelt Lia. Er ontstond meer afstand tussen de familie en het stel. "We gunden het ze zo, dus je geeft ruimte". Jeffrey gaf aan niet te lang bezoek te willen ontvangen vanwege de drukte. "Op een gegeven moment mochten we maar 2 uur langskomen."

Aangifte

Toen de baby 6 weken oud was, kwam er voor het eerst een signaal dat er iets aan de hand is. "Toen belde ze mij in paniek op", vertelt Lia. "'Mama kom mij halen'. Ik wist dat er iets was, maar niet hoe erg. Toen trof ik haar daar aan tussen de dozen." Clarinda was vermagerd, verdrietig en wilde weg.

Ze vertelde haar moeder dat ze ook tijdens de zwangerschap al eens in een hotel had gezeten. "Toen heeft ze 3 maanden bij ons ingewoond", vertelt Lia. Clarinda had nog verlof en stak al haar energie in het op poten zetten van hulp en therapie voor haar, Jeffrey en hen als stel. "Ze ging ook aangifte doen bij de politie, maar die heeft ze naderhand veranderd in een melding."

'De deur staat altijd open'

Toch gunde ze Jeffrey een tweede kans. "Ze zei: 'Mam ik doe dit werk, het komt goed'. Daar had ik vertrouwen in, ze wist precies welke instanties ze moest inschakelen", zegt Lia. "Ik vroeg haar hoe het ging. Het ging altijd goed, terwijl ik zag dat ze vermagerde en anders was dan anders", vertelt ze. "Maar ze was een vrouw van 34. Je kunt alleen hulp aanbieden. Ik zei: 'De deur staat altijd open, je kunt altijd terugkomen'."

In de zomer van 2021 leek de relatie te stranden. Het stel besloot apart van elkaar te gaan wonen. "Ik merkte en zag zelf ook wel dat relatie het niet ging redden, zonder te weten hoe het zat", zegt Anne-Marije. "Ik voelde aan alles dat het geen toekomst had. Mijn insteek was om er voor haar zijn, dus haar relatie en haar vertrouwen in haar keuzes zou ik niet veroordelen." Later bleek dat hij haar ook in haar nek gestoken had met een sleutelbos. Dat wisten Lia en Anne-Marije niet.

'Je krijgt geen lucht'

In de ochtend van 8 september liet Clarinda Jeffrey weten dat de relatie echt over was. "Het wordt tijd dat je het gaat accepteren", schreef ze hem. Op advies van de hulpverlening stuurde ze dit bericht via WhatsApp. Jeffrey wist dat zij die ochtend naar haar ouders ging en reed er naartoe. Hij wachtte haar bij de parkeerplaats op en stak haar neer toen hij haar zag.

"Ik werd gebeld door een mevrouw die zei dat mijn dochter werd aangevallen", vertelt Lia. "Toen kwam ik beneden. En daar lag ze al in een plas bloed." Anne-Marije: "Mijn vader belde mij. Je krijgt geen lucht, je leven staat stil. Er flitst van alles voorbij. Het zal nooit meer hetzelfde zijn."

Gevaarlijkste moment is bij beëindigen relatie

Anne-Marije dacht dat de relatie voorbij was. "Maar wat we niet in de gaten hadden, was dat dát het meest gevaarlijke moment was."

"We kunnen niks meer voor mijn zus doen, die is er niet meer", zegt Anne-Marije. "Maar als we ergens kunnen bijdragen is het in de discussie over familiedrama's of achter gesloten deuren, want dit intieme terreur heeft zich in de publieke ruimte afgespeeld en meer dan dertig mensen getraumatiseerd."

'Dit is niet iets dat vrouwen moeten oplossen'

Bijna 800.000 vrouwen worden mishandeld. "Dan schrik ik, dan zit er iets niet goed", zegt Anne-Marije.

"Wij moeten leven met het verlies van mijn zus, dat is aan ons. Maar wat haar is overkomen, hoe het uitgevoerd is, in de publieke ruimte: dat gaat ons allemaal aan." Volgens Anne-Marije is dit niet iets dat vrouwen moeten oplossen. "Want daarmee houd je in stand dat vrouwen ergens schuld aan hebben."

'Ze mag niet voor niets gestorven zijn'

Clarinda heeft met haar traject laten zien dat hulpverlening niet toereikend is, zegt Anne-Marije. "Dat het idealiseren van gezin ten koste van alles kan gaan en dat dat gevaarlijk kan zijn", vertelt ze. "Ze had het goed voor elkaar. Ze had geen man nodig, maar daar koos ze voor. Dat mag, maar de prijs die ze ervoor betaald heeft is veel te hoog."

"Ik weet waar ze voor stond met haar werk. Ik weet dat als ze er nog zou zijn dat ze iets van deze problematiek zou hebben voortgezet in haar werk. Dus doen wij dat nu klein beetje door vertellen van dit verhaal", zegt Anne-Marije. Moeder Lia: "Ze mag niet voor niks gestorven zijn, ik vind dat er iets op gang moet komen."