Marokkaanse sneeuwpret, respect!!!

In Gouda zijn tientallen Marokkaanse jongeren opgepakt na het bekogelen van mensen met ijsballen, sneeuwballen met stenen erin, het blokkeren van wegen en fietspaden met grote sneeuwballen met als doel automobilisten, fietsers en voetgangers te beroven.

Toch blij dat deze jongeren hun plekje hebben gevonden en meedelen in de landelijke sneeuwpret. Ik geef toe dat dit een geheel eigen invulling is van het begrip ijspret, dollen in de sneeuw maar wie ben ik om daar over te oordelen, toch?

Zo kennen we ook het plezier dat dit soort jongeren beleeft in de Nederlandse zwembaden waarbij meisjes belaagd worden, aangerand worden, uitgescholden voor hoer, mensen in elkaar geslagen worden, kortom, alweer een geheel eigen invulling van een zalige zomer. Of in de bioscoop na het Suikerfeest, waarbij met popcorn wordt gegooid, luidruchtig wordt gebeld, geschreeuwd en overige bioscoopbezoekers het leven zuur wordt gemaakt. En wat te denken van een avondje stappen waarbij mensen bespuugd, uitgescholden, neergestoken of bedreigd worden door alweer dezelfde groep jongeren.

Generaliseer ik nu? Scheer ik alle jongeren over één kam? Dat laat ik aan u. Ik constateer alleen dat het gedoe en gedonder maar niet op lijkt te houden. Dat het om een beperkte groep gaat weet ik, het gros van de jongeren gedraagt zich maar daar ligt gelijk mijn vraag: hoe kan het dat als het om slechts een beperkte groep gaat, deze terreur jaar in, jaar uit door kan gaan? Die vraag leg ik graag neer bij de bestuurders, ouders, bij u. Burgemeester Cornelis van Gouda wuift de kritiek op zijn aanpak tot nu toe altijd weg.

Hij is wel degelijk van de harde aanpak maar spreekt bij de overlast van jonge Marokkanen over een pavlov-reactie. Maar je zal er maar slachtoffer van zijn. Het zijn overigens dezelfde jongeren die keer op keer ‘RESPECT’ roepen, die het liefst nog respect ontvangen voor de voltreffer met een ijsbal. He man, respect! Of respect voor een mooie overval, respect man! Respect? Daarvoor moet je bij het CDA zijn, die maken van het komende jaar het jaar van respect. Vergezeld van een foto van een idyllische schaatstocht langs molens waar iedereen vredig schaatst, lijkt dit plaatje eerder iets uit 1020 in plaats van uit 2010.

Alhoewel ik natuurlijk hoop dat we komend jaar respectvol met elkaar omgaan, hoop ik ook dat we eindelijk eens een jaar tegemoet gaan zonder berichtgeving waarin Marokkaanse jongeren in één noemer voorbij blijven komen met overlast, terreur, bedreiging etc. Dan wordt het een pracht 2010. Ik wens u allen fijne feestdagen en een gelukkig, veilig, voorspoedig en boven alles gezond 2010.

p.s. Ja, ik heb Marokkaanse vrienden

Nee, ik heb niks tegen Marokkanen

Ja, het overgrote deel van de Marokkaanse gemeenschap is dit

gedrag ook spuugzat

Uitzending: Onrust in Culemborg