Groningse cafébaas zit een jaar na aardbeving Zeerijp aan de grond

Zijn café-restaurant is dicht, schuldeisers achtervolgen hem en hij heeft nog net een dak boven zijn hoofd, anti-kraak, dat wel. Een jaar na de beving in Zeerijp is de Groningse horeca-ondernemer Jos Stellink moegestreden.

"En nu moet ik even roken." Jos heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Tranen staan in zijn ogen als hij aan de keukentafel vertelt over het afgelopen jaar. De keukentafel staat in een anti-kraakpand, waar hij sinds een tijdje woont. Niet in zijn eigen woonplaats Loppersum, maar een dorp verderop, 't Zand.

Aardbeving met kracht van 3.4

Precies een jaar geleden was er een aardbeving met een kracht van 3.4 op de schaal van Richter in de Groningse plaats Zeerijp, de zwaarste aardbeding sinds jaren in Groningen. Maar liefst 3000 schademeldingen kwamen binnen na de aardbeving.

Twee dagen later bezocht minister Wiebes van Economische Zaken het getroffen gebied. Hij zegt dat 'de schadeafhandeling voor de Groningers nu echt snel op gang moet komen. Het schadeprotocol had er al lang moeten zijn.' Jos Stellink heeft daar een jaar later nog niks van gemerkt.

Uitbater van dorpskroeg

Stellink was uitbater van dé dorpskroeg van Loppersum: De Lopster Kroon. De bovenzaal werd verhuurd voor feesten en partijen, maar het pand bleek te verzakken. Een inspectierapport liet zo lang op zich wachten, dat Stellink de veiligheid van zijn gasten niet meer kon garanderen.

Toen hij een jaar geleden werd gebeld dat het schaderapport opnieuw was uitgesteld, knapte er iets bij hem. Hij zag geen uitweg meer, voelde zich niet gehoord en verloor het vertrouwen in een goede afloop. Stellink kreeg een burn-out. Hij voelt zich psychisch kapotgemaakt en zit financieel aan de grond.

Langverwachte rapport

Vorig jaar juni kwam alsnog het langverwachte rapport. De conclusie: de vloer van de eerste verdieping en de dakconstructie moeten worden versterkt. Maar de werkzaamheden zouden niet eerder kunnen beginnen dan september 2019. Er zijn urgentere gevallen.

Er worden hekken om het karakteristieke gebouw gezet, het pand wordt gesloten. Het betekent voor Jos Stellink het einde van zijn café en pizzeria. Omdat hij boven de zaak woont, verliezen hij en zijn dochter ook hun woonruimte.

Overal nul op rekest

Inkomsten vielen weg, zijn investering is hij kwijt en sommige bedrijfskosten liepen nog even door. Stellink klopt aan bij verschillende instanties voor hulp, maar krijgt overal nul op het rekest: hij moet zijn onderneming maar elders voortzetten. De woningcorporatie kan hem ook niet helpen bij het vinden van een nieuw huis: hun eigen huurders zijn urgenter.

"Het ergst vind ik nog dat ik mijn dochter geen veilige plek kon bieden", zegt Jos. Noodgedwongen woonde zijn dochter maandenlang bij zijn ex. Nu hij weer een veilige plek heeft om te wonen, kan zijn dochter ook weer bij hem komen. Maar voor Jos is het einde nog niet in zicht.