Je mag toch hopen dat het reces door de politiek wordt gebruikt voor een heroriëntering over hoe verder met Europa, hoe verder met Nederland en vooral hoe verder met de politiek. Dat de ijskappen op Antarctica sneller smelten dan verwacht is verontrustend, maar de klimaatverandering bij ons om de hoek is zorgwekkender.
De politiek is het zicht op de werkelijkheid kwijtgeraakt en de houding van de burger is in het gunstigste geval “kan het niet anders”, maar vooral ook “het is genoeg, dus nee”.
Het Brexit-referendum lijkt een blessing in disguise. Misschien dat het politici wakker schudt, veranderingsgezindheid afdwingt en het-anders-denken bevordert. Dat andere, een visie, hoe verder, dáárover moeten de verkiezingsprogramma’s gaan. Weg met dat geneuzel achter de komma, een procentje meer voor dit of voor dat. Politiek, zeker in Nederland, is per definitie compromissen sluiten, dus waarom onnodige scherpslijperij en net doen alsof je heel iets anders wilt dan de andere partij.
Straks zit iedereen net als Rutte en Samsom uiteindelijk deden- behoorlijk succesvol - aan één tafel. Nog zeven maanden zijn er te gaan voordat het 15 maart 2017 is, de dag van de Tweede Kamerverkiezingen. Nadenken kan ook op je rug onder de zon, nippend aan een mojito of een Cuba Libre. Herschrijf de conceptprogramma’s, haal een streep door de lijstjes met het onhaalbare en omarm de werkelijkheid.
Het is dat ik het er niet naast kan doen, maar wat zou ik graag campagneleider willen zijn. Gewoon zeggen vóór de verkiezingsdatum met wie je samen wilt regeren en start de formatie reeds nu in alle openheid want achter de schermen is het Grote Afspreken (de formatie) immers allang begonnen. Zorg dat de kiezer werkelijk kan kiezen en presenteer een regeerakkoord vóór de verkiezingen.
Breek niet eerst het campagnehoofd over wie wanneer in welk televisieprogramma moet optreden en of je als lijsttrekker Shownieuws nu wel of niet moet mijden. Bedenk iets nieuws, iets waar mensen in kunnen geloven, iets wat hoop biedt en niet het politieke verval, het wantrouwen in de politiek en het ongenoegen van de burger nog een extra zetje geeft.
Met wat meer denkwerk kan er mogelijk een gezamenlijke strategie worden bedacht tegen de partijen van de gemakkelijke oplossingen, de populisten. De atmosfeer in de samenleving mag dan explosief zijn, het is nu ook het uitgelezen moment een goed verhaal te bedenken dat geloofwaardig is en ook klopt. Natuurlijk wordt het komende tijd politiek nog druk en nieuwsgierigmakend.
Wordt het Samsom – wat ik denk - of Team Asscher (want zo heet zijn groep medewerkers om hem heen), aast Timmermans alsnog op de plek van een mogelijk vertrekkende Jean Claude Juncker, vallen er banken om, zijn er verkiezingen in de UK, krijgen we opnieuw nare gewelddadige onverwachte rampen? We gaan het allemaal zien, maar met oude politiek gaat het in elk geval niks worden.
Kees Boonman politiek commentator
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.