Vier weken na haar eerste opname in het ziekenhuis krijgt Stefani Buenrosto last van haar longen. Ze wordt behandeld voor leukemie, maar moet erg hoesten. Haar artsen vertrouwen het niet en uit voorzorg laten ze een scan maken. Waar ze voor vreesden blijkt te kloppen, een schimmel heeft zich in haar longen genesteld.

Een complicatie die vaker voorkomt bij patiënten die een chemokuur ondergaan. Door de chemokuur wordt de weerstand platgelegd waarna de schimmel zijn kans grijpt om zich in de longen te nestelen. De medicijnen die de schimmel uit moeten schakelen slaan bij Stefani niet aan. Een week later laat Stefani plotseling dingen uit haar handen vallen en haar gezicht begint scheef te hangen. “Op een gegeven moment zag ik dubbel omdat mijn rechteroog niet meewerkte met het linkeroog en Ik kon niet meer lopen”, zegt de 19-jarige scholiere uit Voorschoten.      

Resistente schimmel

Ze blijkt een resistente aspergillus-schimmel bij zich te dragen, ongevoelig voor de toegediende medicijnen, azolen. Door het gebruik van deze azolen in de landbouw wordt de aspergillus schimmel steeds resistenter en vormt een groot probleem bij de behandeling van patiënten die met een infectie kampen.  

Meestal blijft zo’n infectie in de longen zitten maar bij Stefani verspreidt de schimmel zich via haar bloedbaan naar de hersenen waardoor ze motorische functies begint te verliezen. Langzaam wordt het de artsen duidelijk dat de schimmel misschien wel een groter probleem vormt dan de leukemie. “Ik ben er eigenlijk pas een paar maanden geleden achter gekomen hoe ernstig het was. Ik was er op dat moment ook niet meer bij, ik kon niet echt meer nadenken. Ik zei dat ik een tosti wilde met pepernoten in plaats van ketchup.”

KIJK EN LEES OOK

Een alternatief

Stefani krijgt andere medicijnen toegediend die alleen via een infuus opgenomen kunnen worden. Tot ieders verbazing blijken ze te werken, maar door de hoge mate waarin het medicijn toegediend moet worden krijgen de nieren van Stefani het zwaar te verduren en lopen permanente schade op. “Mijn arts zei achteraf tegen mij dat ik er nog goed uit ben gekomen”, zegt Stefani. “Ik vind zeker dat er meer aandacht moet komen voor de resistentie van schimmels. Ik vind ook dat ze in de landbouw moeten stoppen met het gebruik van azolen om schimmels op bollen bijvoorbeeld tegen te gaan, azolen worden uitgevonden voor de medische wereld.” 

Eind vorig jaar werd Stefani ontslagen uit het ziekenhuis. Dagelijkse dingen zoals lopen, schrijven en praten moest ze opnieuw leren. Alles was ze kwijtgeraakt door de schimmel. “Ik ben nu nog steeds bezig om te leren traplopen. Ik kan het wel maar ik doe het op een hele rare manier.” 

Haar situatie is nu redelijk stabiel, ze gaat weer naar school en probeert het normale leven weer op te pakken. “Nu kan ik weer leuke dingen doen zoals uitgaan met vriendinnen.” Grote ruimtes met veel mensen zoals drukke restaurants, de bioscoop en bussen en treinen moet Stefani nog zoveel mogelijk vermijden. Omdat haar weerstand nog steeds laag is zijn haar artsen bang voor een nieuwe infectie. “Ik mag ook niet alles eten en ik volg nu een zwangerschapsdieet. Ze zijn toch bang voor bacteriën en infecties.” Volgend jaar is Stefani helemaal uitbehandeld. Als ze dan haar VWO-diploma heeft gehaald wil ze graag nog een lange reis maken en beginnen aan een studie.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.