Geldproblemen krijgen omdat je een ernstig ziek kind hebt: voor de helft van Nederlandse gezinnen in deze situatie is dat realiteit. Daarom pleiten ouders vandaag voor een betaalde zorgverlofregeling. Waaronder Alinda, moeder van Noortje.

Met meer dan 65.000 handtekeningen van ouders en verschillende patiëntenorganisaties overhandigt initiatiefnemer Vereniging Kinderkanker Nederland een petitie voor een passende zorgverlofregeling voor ouders van ernstig zieke kinderen aan de Tweede Kamer.

'Onze wereld stond op z'n kop'

Ook verpleegkundig teamleider Alinda Knijn maakt zich hard voor een betere verlofregeling. Haar dochter Noortje kreeg toen ze 9 maanden was de diagnose leverkanker.

"Onze wereld stond ineens op z'n kop. Je gaat in een achtbaan. Mijn man en ik werken allebei 4 dagen in de week en dan kom je in de knel als je ook voor een heel ziek kindje wil zorgen", vertelt ze.

Financieel niet toereikend

De huidige zorgverlofregeling is voor de meeste gezinnen met ernstig zieke kinderen financieel niet toereikend.

De meeste behandeltrajecten duren namelijk langer dan waar de huidige zorgverlofregeling in voorziet, vertelt Alinda. Zo ook bij haar dochter Noortje. "Wij besloten om ons voor 50 procent ziek te melden. Voor de overige tijd dat Noortje in behandeling was, nam ik zorgverlof op. Maar ook dat is niet helemaal toereikend."

Noodgedwongen ziek melden

Alinda en haar man zijn niet de enigen die in de knoop komen met werk. Onderzoek dat de Vereniging Kinderkanker Nederland onder 600 gezinnen in zulke situaties uitvoerde, toont aan dat ouders vaak noodgedwongen vakantiedagen opnemen.

Bij langdurige behandeltrajecten zien gezinnen soms geen andere keuze dan om zich ziek te melden. 49 procent van de onderzochte gezinnen, waaronder dus Alinda en haar man, meldt zich op een gegeven moment ziek.

'Mensen raken hun baan kwijt'

Ondanks dat ze zich ziek heeft moeten melden, zegt Alinda dat zij een gunstig verhaal had. "Wij hadden werkgevers die meedachten en ons ruimte gaven."

"Maar er zijn ook verhalen van mensen die hun baan kwijtraken", weet ze. "Die komen in een conflictsituatie met hun werkgever."

Europa als voorbeeld

In elf Europese landen bestaat een verlofvoorziening die in tijd en geld meer mogelijkheden biedt. Daar variëren de rechten op betaald langdurend zorgverlof voor ernstig zieke kinderen van 3 maanden tot maximaal 1 jaar.

Deze voorzieningen bestaan in zowel landen met royale ouderschapsverlofstelsels, zoals de Scandinavische landen, als landen waar dit minimaal is, bijvoorbeeld Ierland en Spanje. En zelfs landen waar recht op 'gewoon' ouderschapsverlof ontbreekt, zoals Zwitserland.

Voorbeeldlanden

De Vereniging Kinderkanker Nederland ziet deze als voorbeeld voor hoe het in Nederland ook zou kunnen. Een regeling waarbij de lasten niet alleen bij de individuele werknemer en werkgever liggen, maar als welvarend land met z'n allen dragen is het uitgangspunt.

Met Noortje gaat het goed. Ze is ondertussen 3 jaar en is sinds 2 jaar kankervrij. "Het is een heel blij meisje. We zeggen altijd: 'Als je niet weet wat er allemaal is gebeurd, zou je het niet aan haar zien'", zegt Alinda tot slot.

In 2024 kozen bijna 10.000 Nederlanders voor euthanasie, 10 procent meer dan in een jaar eerder. Toch zitten er strenge voorwaarden aan verbonden. In deze video leggen we uit hoe het proces precies werkt en waarom veel verzoeken afgewezen worden.

Na de arrestatie van de vermoedelijke Rotterdamse serieschutter, Sendric S., reageerde de buurt opgelucht. Toch voelen sommige wijkbewoners zich na de 3 moorden nog altijd angstig, ziet de stadsmarinier. "Dat gevoel van onveiligheid gaat nog lang door."

Door 3 fatale schietpartijen in nog geen 2 weken tijd stond eind december het leven in het Rotterdamse stadsdeel IJsselmonde even stil. Uit het niets werden 3 mannen op straat neergeschoten. Het zorgde voor een uitzonderlijk advies: 'Ga bij voorkeur niet alleen naar buiten, vermijd donkere plekken.'

Meer ernstige incidenten

Stadsmarinier Wieke van de Haterd was betrokken bij het opstellen van dat advies. Een stadsmarinier is een ambtenaar die vanuit de gemeente werkt aan de veiligheid in de buurt. Van Haterd's werkterrein is IJsselmonde, waar de schietpartijen waren. Een wijk waar de afgelopen jaren het aantal ernstige incidenten is toegenomen, zegt ze.

Na de eerste schietpartij, was nog helemaal niet duidelijk wat er aan de hand was. "Wat maakt dat deze man specifiek is uitgekozen of is het toevallig?" Er werd tegelijkertijd ook onderzoek gedaan naar het wapen. "Toen is ook het tweede slachtoffer gevallen", vertelt ze. Er werden beelden vrijgegeven, maar het leidde nog niet tot de schutter. Het derde slachtoffer viel opnieuw in hetzelfde gebied. "Toen is de link gelegd: het gaat om dezelfde dader."

'Er was echt gevaar'

De politie schaalde volgens Van de Haterd snel op waardoor alle capaciteit beschikbaar was om de schutter snel te pakken. "Omdat er echt gevaar was dat hij weer zou toeslaan." De gemeente en politie kwamen samen tot het advies niet alleen naar buiten te gaan. "Daar hebben we lang over getwijfeld", zegt ze. "Want uiteindelijk gaat het ook uit van een maakbaarheid dat het niet kan gebeuren."

Maar de situatie was uitzonderlijk. "Het was duidelijk wat zich in IJsselmonde afspeelde, er leek echt een verband", legt ze uit. En veel was ook onzeker. Er was veel politie, zichtbaar en onzichtbaar in de wijk. Ook was er veel aandacht voor. "Wat doet dat met zo'n verdachte? Escaleert het meer, wordt de situatie gevaarlijker? Daar moet je toch rekening mee houden."

Bewoners ondersteunen

Na het derde slachtoffer gaat het ineens snel. Er wordt een duidelijke foto vrijgegeven en na een klopjacht kan de politie hem inrekenen. Beelden van de inval circuleren al snel via social media, het gaat om een flat in de buurt van de schietpartijen. De 24-jarige Sendric S. werd er aangehouden, die niet officieel woont in het gebouw. De opluchting is groot. "Omdat je echt bang bent dat er nog andere slachtoffers gaan vallen."

De strafzaak tegen S. begint, over een motief is niets bekend. Wijkmarinier Van de Haterd is nog erg bezig met het organiseren van de nazorg in de wijk. "Het effect van dat gevoel van onveiligheid dat gaat heel lang door", vertelt ze. "We zijn met z'n allen druk bezig om te kijken wat we kunnen doen om de bewoners hierin te ondersteunen".