De Nationale Politie moet jaarlijks miljoenen loonsanctie betalen voor het niet juist omgaan met zieke agenten. Het aantal sancties dat door het UWV aan de politie wordt opgelegd is ruim verdubbeld sinds 2013. Dat blijkt uit cijfers in handen van EenVandaag.

Het UWV legt een loonsanctie op als na twee jaar ziekte blijkt dat een werkgever onvoldoende re-integratie inspanningen heeft gedaan of het dossier niet op orde heeft. Hierdoor moet de politieorganisatie ook in het derde ziektejaar loon betalen in plaats van dat het UWV dit betaalt.

Ruime verdubbeling aantal opgelegde loonsancties

In 2013 werden er 63 loonsancties aan de politie opgelegd, in 2016 waren dat er al 165. Dat is een ruime verdubbeling in drie jaar tijd. Tot en met september 2017 stond de teller op 130 loonsancties. De politie schat dat ze jaarlijks tussen de twee en vier miljoen euro aan loonsancties betaalt. In de periode vanaf 2013 tot en met september 2017 kreeg de politie ruim 600 loonsancties opgelegd. 

Vakbonden: ziektebeleid politie faalt, weinig vertrouwen dat het verbetert

De grootste politievakbonden NPB en ACP vinden het schandalig dat sinds de oprichting van de Nationale Politie, nu vijf jaar geleden, het ziektebeleid nog steeds niet op orde is. Voorzitter Jan Struijs (NPB) in EenVandaag: “Het wordt tijd dat die boel een keer op orde komt. Miljoenen aan sancties, dat is hartstikke veel geld waarmee ik hele goeie initiatieven kan verzinnen om mensen echt goed mee te ondersteunen.”  Gerrit van de Kamp, voorzitter van de ACP, vindt de situatie ‘onverteerbaar’. Van de Kamp: “Deze miljoenenboete is het directe gevolg van nalatigheid van de politie. Het is onvoorstelbaar dat de politie er al die tijd niet in is geslaagd te voldoen aan de wettelijke eisen voor ziektebeleid, eisen waaraan iedere werkgever moet voldoen.” Het vertrouwen dat het nog goed komt is weg, aldus Van de Kamp: “Onze achterban heeft er geen vertrouwen meer in dat deze werkgever dit nog kan oplossen.”

Politie: dossiers niet op orde, werken aan verbetering

De politie erkent dat het ziektebeleid tekort is geschoten de afgelopen jaren. Leonard Kok van de korpsleiding: “De sancties zijn de afgelopen jaren gestegen. Dat komt onder andere omdat er bij de reorganisatie zaken administratief niet goed zijn gegaan. Daardoor hadden wij dossiers niet op orde.” Maar een loonsanctie zou niet per se betekenen dat er geen of onvoldoende aandacht is geweest voor de verzuimende medewerker. Ook de politiecultuur zou bijdragen aan het aantal opgelegde sancties. Leidinggevenden zouden zo betrokken zijn bij de zieke medewerker, dat ze daardoor de wettelijke route die gevolgd moet worden achterwege laten. Kok: “De politie heeft een enorme neiging om mensen zo lang mogelijk aan het werk te houden. Dat betekent dat we soms te weinig inzetten op re-integratie. Dat krijgen we dat op deze manier terug van het UWV. Daar leren wij van.” Inmiddels zijn allerlei maatregelen genomen om het aantal loonsancties terug te dringen, zo stelt Kok: “Ik heb er het volste vertrouwen in dat we het beter gaan doen.” Maar 4 miljoen euro loonsanctie moet wel in perspectief gezien worden, aldus de korpsleiding. Het gaat bij dit bedrag om 0,1% van de totale personele kosten van vier miljard euro, aldus de politie. 

Uit onze uitzending van 7 september 2017 blijkt dat de politie probeert van kritische agenten af te komen door ze een psychiatrisch stempel te geven. Kijk de reportage hieronder terug.

Onduidelijkheid rond de spreidingswet is niet eens het grootste punt voor de gemeente Best. Ze voelt zich in de steek gelaten door minister Faber. Vandaag vraagt de gemeente in een brandbrief om haar steun bij het werk dat zij doet: opvanglocatie regelen.

Van een kroontjespen naar een balpen en van een krijtbord naar een digibord: er is door de jaren heen veel veranderd in het onderwijs. Dat is nu nog te zien in het Onderwijsmuseum in Dordrecht, maar niet lang meer. Vanwege bezuinigingen moet het sluiten.

Wat voor de een gewoon was in het klaslokaal, was 20 jaar daarvoor en 20 jaar daarna heel anders. Een collectie die die veranderingen weergeeft, is te vinden in het Onderwijsmuseum. Maar gisteren maakte het museum in een persbericht bekend dat het vanwege geldproblemen moet sluiten.

Onderwijsgeschiedenis van Nederland

"In het Nationaal Onderwijsmuseum laten we de enorm rijke onderwijsgeschiedenis van Nederland zien", vertelt rondleider en educator Juultje.

"En dat doen we aan de hand van een toonaangevende en omvangrijke collectie. Allemaal onderwijsobjecten die het onderwijserfgoed laten zien."

Maatschappelijke vragen

Zelf is ze vooral enthousiast over het 'droogzwemapparaat': een soort houten stellage waarop kinderen vroeger op school leerden zwemmen. Juultje: "Dit vind ik een mooi object om te laten zien dat discussies die we vandaag de dag voeren in de maatschappij, dat het onderwijs daar ook mee te maken heeft. En dat daar vaak al oplossingen op zijn gevonden. Of dat nu goede oplossingen zijn of niet."

Zo wordt met dit object de discussie over schoolzwemmen weergegeven, vertelt de rondleider. "Wie is ervoor verantwoordelijk dat de kinderen kunnen zwemmen? Wie gaat daarvoor betalen? Dit is een van de oplossingen die in het verleden is bedacht als het gaat om die maatschappelijke vragen."

'Buitengewoon belangrijk'

Maar de manier waarop deze collectie tentoongesteld is, is binnenkort dus verleden tijd. Al is er bij voorzitter van de Raad van Toezicht van het museum Peter Vrancken nog een klein beetje hoop. "We hebben gisteren het persbericht de deur uit gedaan. Iets waarvan je hoopt het nooit te hoeven doen. Met een kleine hoop dat door de reuring die we organiseren het museum alsnog gered kan worden", vertelt hij.

Want volgens Vrancken is het museum niet alleen leuk om te bezoeken, maar ook 'buitengewoon belangrijk'. "Het is een van de belangrijkste onderwijscollecties in Europa. We lenen ook veel uit aan het buitenland. Die collectie gaat terug tot eind 19de eeuw, dus die herbergt al onze innovaties en methodes in het onderwijs. En de verschillen met het heden."

Te weinig geld

Dat het museum de deuren moet sluiten, is niet geheel verbazingwekkend. Het ging op financieel gebied al een tijdje niet heel goed. Vrancken legt uit: "We waren al jaren met zowel de minister als met de wethouder in Dordrecht in gesprek. We kregen echt structureel veel te weinig bekostigd, want alle kostenstijgingen worden niet in de subsidies doorberekend waardoor we eigenlijk steeds meer achteruit gingen."

"Toen eerst de gemeente Dordrecht, door de bezuinigingen die zij opgelegd krijgen van het Rijk, en vlak daarna ook de minister van Onderwijs zei: 'We gaan de subsidie stoppen', ja dan verdwijnt driekwart van je basisfinanciering. Dan heb je eigenlijk geen toekomst meer."

Lot van de collectie

Voor de voorzitter is nu een van de grote vragen wat er gaat gebeuren met de collectie. "We hebben in mei een gesprek met het ministerie van Onderwijs en ook nog een keertje met de gemeente. En dan is dit een van de vragen die we met hen gaan bekijken."

De collectie in een opslagbox stoppen, ziet hij in ieder geval niet zitten. "Dan is het ook niet meer open voor publiek. En is het ook niet meer open voor de wetenschappers die regelmatig bij ons aan de deur staan en vragen of ze een deel van de collectie kunnen gebruiken voor onderzoek. Dus eigenlijk willen we 'm niet opslaan, dat hoort niet bij een collectie", zegt Vrancken resoluut.

'Eeuwig sund'

Het sluiten van het museum is ook het publiek niet ontgaan. Mensen die nog een laatste kijkje willen nemen, pakken nu hun kans. En voor oudere bezoekers brengt dat ook herinneringen van hun eigen schooltijd met zich mee. "Vooral de letterplankjes en de platen", herinnert een bezoekster zich uit haar jeugd.

Zij vindt het jammer dat het museum binnenkort zal sluiten. "Het is eeuwig sund", zegt ze op z'n Brabants. Eeuwig zonde.

Reacties op sluiting

Die reactie herkennen Juultje en Vrancken allebei. "Dit zijn gewoon prachtige voorbeelden die niet verloren mogen gaan", zegt de rondleider.

Vrancken sluit af: "Als je kijkt naar de hartverwarmende reacties die we uit verschillende organisaties krijgen en ook met name van de mensen uit het onderwijs die zeggen: 'Dit kan niet, dit mag niet', dan doet dit niet alleen iedereen pijn, maar betekent dit voor iedereen ook een groot verlies." Wanneer het museum precies zal sluiten, is nog niet bekend.