Bij het Duitse keuringsbedrijf TÜV Rheinland, dat de PIP-borstimplantaten goedkeurde, valt binnenkort een miljoenenclaim uit Nederland op de mat. Nederlandse gedupeerde vrouwen stappen naar de Franse rechter: zij stellen het bedrijf aansprakelijk voor ernstige klachten door lekkende borstimplantaten, meldt het Algemeen Dagblad.

In november werd het keuringsbedrijf TÜV Rheinland door de rechter veroordeeld tot het betalen van een flinke schadevergoeding aan ongeveer 1700 Franse vrouwen, vanwege nalatigheid in de controle op de implantaten. Zo zouden er in 2000 al fabricagefouten zijn gemeld, waardoor de implantaten toen al verboden hadden moeten worden, zegt advocaat Martin de Witte van SAP advocaten, het kantoor dat de vrouwen vertegenwoordigt. Als TÜV die fouten toen goed had gecontroleerd, dan waren de implantaten niet op de markt gekomen.

Dat is niet gebeurd en de implantaten zijn in Europa gewoon gedistribueerd. Zo'n 400.000 vrouwen wereldwijd hebben jarenlang met de niet-medische PIP-implantaten van de Franse fabrikant Poly Implant Prothèse (PIP) rondgelopen. Vaak liep dat niet goed af, ze gingen vaak scheuren en lekken wat leidde tot pijnlijke ontstekingen.

Inmiddels is zowel Rofil, de Nederlandse importeur van de implantaten, als PIP failliet. Door de veroordeling van TÜV Rheinland door de Franse rechter afgelopen november, is de weg nu vrij om de keuringsinstantie te dwingen tot het uitkeren van een schadevergoeding voor Nederlandse slachtoffers; zo’n 1000 tot 1400 vrouwen. Via SAP advocaten in Amersfoort kunnen zij een claim indienen voor de medische kosten, maar mogelijk ook smartengeld, juridische en reiskosten. Advocaat de Witte van SAP-advocaten verwacht claims tussen de 10.000 en 50.000 euro per persoon.

De afgelopen jaren is er veel commotie geweest omtrent de PIP-implanten. Wat gebeurde ook al weer wanneer en wat is er nou precies aan de hand? Een overzicht:

* In 2010 ontstaat wereldwijd paniek als blijkt dat de PIP-implantaten een verhoogd risico op lekken en scheuren hebben, of zelfs kankerverwekkend zijn. De inspectie voor de Gezondheidszorg publiceert een lijst met ziekenhuizen en klinieken die met de implantaten werken en vaardigt een verbod uit.

* Naar aanleiding van een onderzoek door de Franse Voedsel en Waren Autoriteit in 2010 naar de protheses, wordt in maart 2011 de verkoop en productie stilgelegd.

* In november 2011 raadt Frankrijk aan om borstimplantaten te verwijderen, als het gaat om PIP-implantaten. EenVandaag maakte de volgende reportage:

* In januari 2012 adviseren de Nederlandse Vereniging van Plastisch Chirurgen en de Inspectie voor de Gezondheidszorg vrouwen met PIP-implantaten om die preventief te laten verwijderen. EenVandaag maakte er de volgende reportage over:

* In diezelfde maand komt uit dat niet alleen PIP-implantaten gevaarlijk zijn; alle borstimplantaten geven risico's. Een kleine groep patiënten reageert heftig wanneer siliconen in het lichaam komen, op den duur gebeurt dat met alle implantaten. De Nederlandse Vereniging van Plastisch Chirurgen geeft toe dat dit voor een hele kleine groep het geval is. EenVandaag maakte er de volgende reportage over:

* Jean-Claude Mas, de oprichter en topman van implantaten-firma PIP, verdween in maart 2011 spoorloos, nadat zijn bedrijf was stilgelegd. Er liep een internationaal opsporingsbevel tegen hem. Eind januari 2012 wordt hij gearresteerd en aangeklaagd, voor zware mishandeling. Ook worden zijn levenspartner en compagnon aangehouden.

* In oktober 2013 meldt de Inspectie voor de Gezondheidszorg dat de PIP-implantaten geen verhoogd risico vormen voor de gezondheid. De inspectie baseert deze uitspraken op uitkomsten van een onderzoek in opdracht van de Europese Commissie. Uit het onderzoek is wel gebleken dat de implantaten een hoog risico hebben op scheuren en lekken, maar er is niet aangetoond dat ze de kans op kanker verhogen.

* De uitspraken van de Inspectie voor de Gezondheidszorg zorgt voor veel onrust onder PIP-slachtoffers. Velen twijfelen dan ook aan het rapport van de inspectie. Ook hoogleraar Jan Willem Cohen Tervaert, van het Maastrichts Universitair Medisch Centrum vindt de uitspraken voorbarig. EenVandaag maakte er de volgende reportage over:

* In november 2013 bepaald de Franse rechter dat zo'n 1700 Franse vrouwen een schadevergoeding moeten ontvangen van keuringsbedrijf TÜV Rheinland.

* In december 2013 wordt Jean-Claude Mas, oprichter en topman van Poly Implant Prothèse (PIP) veroordeeld tot vier jaar cel en 75.000 euro boete. Hij wordt schuldig bevonden aan fraude en oplichting, vanwege het gebruik van industriële siliconen in borstimplantaten. De rechtbank achtte bewezen dat Mas zijn klanten doelbewust bedroog.

* Januari 2014: ook de Nederlande slachtoffers van het PIP-implantaat gaan een schadevergoeding claimen van TÜV Rheinland.

Het Amerikaanse bedrijf Uber wil vanaf 2026 zelfrijdende taxi's aanbieden in Europa. Het bedrijf werkt nu samen met de Chinese ontwikkelaar Momenta om dit voor elkaar te krijgen. Maar is Nederland daar klaar voor? "Infrastructuur is goed geregeld."

Ruim 180 Surinamers hebben een verblijfsvergunning gekregen die ze na de onafhankelijkheid in 1975 zijn kwijtgeraakt. Maar door strenge eisen zijn er ook afwijzingen. Dat moet anders, vindt gemeente Amsterdam. "Het leidt tot schrijnende situaties."

Naast de verblijfsvergunningen die zijn afgegeven, zijn er nog ongeveer 25 in behandeling. Een van de mensen die nu al succesvol gebruik heeft kunnen maken van de regeling is Jayant Ganesh uit Den Haag. Hij woonde bijna 25 jaar zonder papieren in Nederland, maar krijgt nu een verblijfsvergunning.

'Ik kon die beslissing niet zelf nemen'

"Ik ben er heel erg blij mee, het neemt alle angst en stress weg. Ik hoef niet meer op de straat te lopen en bang te zijn dat ik word opgepakt en uitgezet", vertelt hij. "Het is een opluchting en het geeft ons ook de erkenning die wij verdienen, gezien het feit dat wij ons Nederlandschap nooit hebben afgestaan."

Ganesh was nog een kind toen Suriname onafhankelijk werd. "Ik kon dus niet de beslissing nemen of ik Nederlander wilde blijven of Surinamers wilde worden."

25 jaar ongedocumenteerd

In 2000 komt hij op zijn 29ste naar Nederland, maar papieren krijgt hij niet. "Gelukkig had ik hier een netwerk van familie en vrienden die mij opvingen. Ik heb meerdere keren bij de IND aangeklopt de afgelopen 25 jaar, maar steeds zonder succes."

Nu Ganesh wel een verblijfsvergunning heeft, voelt hij zich weer een vrij mens: "Ik kan nu legaal werk zoeken, ik kan in aanmerking komen voor een huurwoning en het belangrijkste, ik kan nu gewoon over straat lopen zonder dat ik bang ben dat er iets gebeurt."

Eenmalige speciale regeling

Om Surinamers als Ganesh tegemoet te komen, kwam voormalig staatssecretaris Van der Burg afgelopen jaar met een eenmalige, speciale regeling, waar Surinaamse oud-Nederlanders tussen 1 januari en 1 juli van dit jaar gebruik van kunnen maken.

Iedereen die geboren is voor 25 november 1975, de dag dat Suriname onafhankelijk werd, en die kan aantonen dat hij of zij langer dan 10 jaar in Nederland woont, komt in aanmerking voor een verblijfsvergunning.

500 zaken afgewezen

Maar die laatste eis, 10 jaar onafgebroken in Nederland wonen, zorgt er nu voor dat ruim 500 zaken van Surinaamse oud-Nederlanders zijn afgewezen. Zij konden niet bewijzen dat ze meer dan 10 jaar in Nederland woonden.

"Veel mensen vallen hierdoor buiten de boot", merkt wethouder van Amsterdam Rutger Groot Wassink. Zijn gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de regeling.

'Historisch onrecht'

Om deze groep mensen toch te helpen, pleit hij voor het verkorten van de eis, van 10 naar 5 jaar: "Zodat meer mensen gebruik kunnen maken van deze regeling."

"We hebben het hier over Nederlanders die ten onrechte niet de Nederlandse status hebben gekregen", gaat de wethouder verder. "Ik vind dat historisch onrecht en dat kunnen we nu rechtzetten."

Schrijnende situaties

Hij voorziet grote problemen voor deze groep als ze ongedocumenteerd blijven. "Het is voor die mensen buitengewoon vervelend en het leidt ook tot schrijnende situaties."

"Ze moeten dan illegaal wonen, illegaal werken en ze hebben geen toegang tot zorg. Het is een buitengewoon ingewikkeld bestaan voor deze mensen", aldus Groot Wassink.