In Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië is het al mogelijk: ‘paw-ternity leave’ oftewel betaald verlof bij de komst (of ziekte) van je huisdier. In Nieuw-Zeeland is er ook een wet aangenomen die dieren erkent als ‘voelende wezens’.
Hierdoor zijn dierproeven op cosmetica daar nu verboden. Het lijkt een groot contrast met Nederland, waar deze week de Dierenbescherming weer de noodklok luidt over de situatie in dierenasiels, die als dumpplek worden gezien voor lastige huisdieren.
Zou ‘huisdierenverlof’ een oplossing zijn voor dit probleem? EenVandaag neemt een kijkje in dierenasiel Crailo en spreekt met dierentrainer Bernice Muntz, auteur van de boeken ‘De Gelukkige Cavia’ en ‘High Five met je Konijn’. Voor haar gaat een paw-ternity-leave naar Brits en Nieuw-Zeelands voorbeeld te ver.
De baas van het baasje hoeft wat haar betreft deze vrije dagen niet te betalen. Ook de VVD ziet niets in een wet waarbij de werkgever moet opdraaien voor de huisdieren van de werknemers. Volgens de VVD valt dat onder de eigen verantwoordelijkheid van de werknemer. En hoe controleer je eigenlijk of de werknemer daadwerkelijk de paw-ternity-leave besteedt aan zijn huisdier?
Bijna een op de twintig diereneigenaren in het Verenigd Koninkrijk werd “paw-ternity leave” aangeboden. Sommige bedrijven laten hun werknemers eerder naar huis gaan als er in een huishouden een nieuw huisdier is, en anderen bieden zelfs zoveel als meerdere weken betaald verlof aan.
Ook spreken we met Erno Eskens, filosoof, politicoloog en auteur van onder andere 'Democratie voor Dieren'. Hij vindt de mogelijkheid van zorgverlof voor je huisdier wèl een goede ontwikkeling.
De eerste fase van het staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas is bijna voltooid. De afgelopen maand ruilden de twee partijen gevangenen en gijzelaars uit. Maar tot nu toe komen hierbij meer Palestijnen dan Israëliërs vrij.
Drie buitenlandse islamitische predikers die een inreisverbod kregen, zijn dit weekend toch welkom op de Ramadan Expo. De rechtbank in Den Haag heeft het besluit om de drie te weren, teruggedraaid. Ministers Faber en Van Weel zijn hier niet blij mee.
Het gaat om predikers Ali Hammuda, Mohamed Hijab en Abu Bakr Zoud. De drie staan dit weekend - tot groot ongenoegen van asielminister Marjolein Faber en de minister van Justitie en Veiligheid, David van Weel - op de sprekerslijst van de Ramadan Expo. Een groot islamitisch evenement in Utrecht.
Inreisverbod teruggedraaid
Faber (PVV) en Van Weel (VVD) wilden een inreisverbod voor de omstreden predikers vanwege 'verwerpelijke uitspraken in het verleden over onder meer vrouwen en homo's'. Ze zouden 'haatpredikers' zijn.
Maar afgelopen donderdag bleek dat de rechter vond dat de ministers onvoldoende duidelijk hebben gemaakt waarom de sprekers toegang moet worden geweigerd. Het inreisverbod werd daarom, twee dagen voor het evenement, teruggedraaid.
Deze beslissing werd niet genomen omdat de rechter ervan overtuigd is dat de drie mannen geen haatpredikers zouden zijn, maar omdat de ministers onvoldoende kunnen onderbouwen waarom toegang moet worden geweigerd.
"Dus misschien zijn het haatpredikers, misschien zijn het zeer radicale types, maar daar ging de uitspraak niet over", legt Maurits Berger uit. Hij is arabist en hoogleraar Islam en het Westen, aan de universiteit Leiden. "De ministers hadden duidelijker moet zijn over waarom een inreisverbod nodig is."
'Voor het eerst zo'n rechtszaak'
Het verzoek om een verbod voor islam-predikers is niks nieuws. Opeenvolgende kabinetten doen dat al zo'n 30 jaar, weet de hoogleraar. Maar deze keer heeft de stichting die de Ramadan Expo organiseert het inreisverbod voorgelegd aan de rechter. En dat is nieuw.
"Voor zover ik weet is dit voor het eerst, dat een moslimorganisatie een rechtszaak heeft aangespannen tegen deze beslissing. En de rechter heeft ze in het gelijk gesteld."
Onder een vergrootglas
De vraag is of we ons in Nederland net zo druk maken bij een orthodox christelijk of joods evenement. "Nee", zegt de hoogleraar. "Dat ligt anders. Omdat dat op de een of andere manier bekend of vertrouwd voelt. Een islamitisch event ligt snel onder het vergrootglas."
"Als moslims orthodox zijn worden ze vrij snel bestempeld als radicaal. De gedachte is dat een radicale moslim kan afglijden naar extremisme. Iemand die bommen kan gaan gooien." Daar zijn mensen bang voor. "Maar inmiddels is uit onderzoek wel duidelijk dat die glijdende schaal er niet is", vertelt Berger.
Waarom het inreisverbod voor islamitische predikers werd teruggedraaid
Geen theologische elite in Nederland
De drie islamitische predikers, die nu dus wel welkom zijn in Nederland, komen uit Engeland en Australië. Waarom is het nodig om sprekers uit het buitenland te halen als het zoveel 'juridisch gedoe' veroorzaakt? "Omdat Nederland nog weinig theologisch geschoolde islamistische deskundigen heeft", antwoordt de hoogleraar.
"We hebben het nu over de tweede en derde generatie moslims. De eerste generatie waren gastarbeiders, daar zat geen theologische elite bij", zegt Berger. "Deze huidige generatie is veel religieuzer. Jongeren van nu vinden geen antwoorden in Nederland en nodigen daarom sprekers uit de VS, Engeland en Australië uit. Daar zijn in een vroeg stadium al hoger opgeleiden naar toe gegaan, inclusief theologen. Hier kwamen vooral mensen met weinig opleiding."
Nederlandse imams
Inmiddels zijn er wel Nederlandse jonge imams die de maatschappij goed kennen en verbonden zijn met de samenleving. "Theologisch zijn ze goed onderlegd. Ze hebben hun opleiding in het buitenland gehad bij gerenommeerde islamitische instellingen", weet Berger.Maar de organisatie achter Ramadan Expo noemt zich orthodox en nodigt dus vooral orthodoxe types uit.
"Er zijn zeker ook liberale stromingen in de islam. Bij alle religies zitten mensen in elkaars vaarwater en zijn ze het oneens", vertelt Berger hierover. "Dan beginnen ze een eigen kerk of synagoge. Bij moslims zie je dat ook. In die zin zijn ze perfect geïntegreerd in Nederland. Er is veel verschil van mening."