Het is de oudste belasting van Nederland, ingevoerd in de 15e eeuw; de hondenbelasting. In Nederland heffen 205 van de 388 gemeenten 'blaftaks'. Hondeneigenaren willen ervan af. “Onze hond is geen melkkoe.”

Gary Yanover uit Kortgene strijdt al zeven jaar voor afschaffing van de hondenbelasting. Hij startte het burgerinitiatief 'Stop Hondenbelasting' is nu zover dat hij het onderwerp in de Tweede Kamer mag agenderen. Yanover stoort zich vooral aan het feit dat de 'blaftaks' in de algemene pot van de gemeente belandt. "Landelijk is dat 50 miljoen euro en daar zien de hondeneigenaren maar weinig voor terug."

Geen kattenbelasting

Ook Niels Aussems uit Waalwijk is een petitie gestart. "Ik vind het niet uit te leggen dat je voor een hond wel belasting moet betalen en niet voor een kat." Zelf heeft Aussems een Yorkshire Boomer die hij vorig jaar zwervend in Kaatsheuvel aantrof en in huis nam. "Omdat ik in Waalwijk woon moet ik 45,75 euro per jaar voor Boris betalen. Maar als ik in Tilburg had gewoond was het 107,86 euro geweest. De heffingsprijzen lopen echt enorm uiteen."

Met poepzakjes lopen is al erg genoeg

In de provincie Flevoland is de hondenbelasting sinds 1 januari afgeschaft in Almere en Dronten, maar juist aangescherpt in Lelystad met extra boetes om het verzuim van de aangifteplicht tegen te gaan. Lelystedeling en hondenexpert Martin Gaus begrijpt er niets van. "Veel hondeneigenaren hebben het gevoel dat de gemeente de belasting misbruikt. Ze lopen al braaf met poepzakjes de ontlasting van hun hond op te ruimen en dan moeten ze ook nog 86 euro aan belasting betalen."

Marianne van de Watering van Leefbaar Lelystad vindt de hondenbelasting ouderwets, maar ondanks diverse pogingen wordt de belasting niet afgeschaft. "De hondenbelasting werd in de middeleeuwen ingevoerd omdat honden toen werkdieren waren en om het aantal zwerfhonden tegen te gaan: de hondenmepper werd ervan betaald. Tegenwoordig zijn werkhonden, zoals geleidehonden, vrijgesteld van hondenbelasting en hondenmeppers hebben we ook allang niet meer. Het is zuur dat in Lelystad nu de hondenbelasting wordt aangescherpt terwijl ze verderop in Dronten wel in staat zijn om de belasting af te schaffen."

Bron: EenVandaag

1/3Hond Tank weet wel raad met de hondenbelasting

Hondenbelasting, hard nodig

Maar ook in Dronten zijn zure gezichten, juist dòòr de afschaffing van de hondenbelasting. "Het scheelt onze gemeente 300.000 aan inkomsten," zegt Paul Vermast. Hij is fractievoorzitter van GroenLinks en heeft hard gestreden voor behoud van de hondenbelasting. "We hebben de laatste jaren veel moeten bezuinigen. Nu het beter gaat met de financiën schaffen we de hondenbelasting af. Terwijl er nog zoveel te verbeteren is. Ik vind dat niet uit te leggen aan hulpbehoevende Drontenaren."

Vermast is het ook niet eens met de bewering dat baasjes beter hun best zullen doen om de ontlasting van hun hond op te ruimen zodra ze mogen stoppen met belasting betalen. "Die gedachte volg ik niet. Dat je méér verantwoordelijkheid neemt zodra je geen belasting meer betaalt. Je wordt daar geen beter mens van. En ja, elke belasting is een melkkoe, behalve de afvalstoffenbelasting. Dat is de enige doelbelasting die we kennen. Die mag alleen ingezet worden voor de afvalverwerking en mag ook niet hoger mag zijn dan de kosten die we daarvoor maken. Maar ik krijg als huizenbezitter ook niks terug voor mijn OZB."

Bron: EenVandaag

Geef terug aan eigenaren

Als het aan de Koninklijke Hondenbescherming ligt wordt de hondenbelasting op termijn wel een doelbelasting. "Dat de opbrengst van de belasting gebruikt wordt om gaten in de begroting te dichten leidt onder hondenbezitters tot veel wrevel en onbegrip", zegt Just de Wit. "Gemeentes zouden de hondenbelasting moeten gebruiken om de leefomgeving zo in te richten dat de hondeneigenaren er ook iets aan hebben. Zo voorkom je overlast en bevorder je de acceptatie van de hond in de samenleving."

Het Amerikaanse bedrijf Uber wil vanaf 2026 zelfrijdende taxi's aanbieden in Europa. Het bedrijf werkt nu samen met de Chinese ontwikkelaar Momenta om dit voor elkaar te krijgen. Maar is Nederland daar klaar voor? "Infrastructuur is goed geregeld."

Ruim 180 Surinamers hebben een verblijfsvergunning gekregen die ze na de onafhankelijkheid in 1975 zijn kwijtgeraakt. Maar door strenge eisen zijn er ook afwijzingen. Dat moet anders, vindt gemeente Amsterdam. "Het leidt tot schrijnende situaties."

Naast de verblijfsvergunningen die zijn afgegeven, zijn er nog ongeveer 25 in behandeling. Een van de mensen die nu al succesvol gebruik heeft kunnen maken van de regeling is Jayant Ganesh uit Den Haag. Hij woonde bijna 25 jaar zonder papieren in Nederland, maar krijgt nu een verblijfsvergunning.

'Ik kon die beslissing niet zelf nemen'

"Ik ben er heel erg blij mee, het neemt alle angst en stress weg. Ik hoef niet meer op de straat te lopen en bang te zijn dat ik word opgepakt en uitgezet", vertelt hij. "Het is een opluchting en het geeft ons ook de erkenning die wij verdienen, gezien het feit dat wij ons Nederlandschap nooit hebben afgestaan."

Ganesh was nog een kind toen Suriname onafhankelijk werd. "Ik kon dus niet de beslissing nemen of ik Nederlander wilde blijven of Surinamers wilde worden."

25 jaar ongedocumenteerd

In 2000 komt hij op zijn 29ste naar Nederland, maar papieren krijgt hij niet. "Gelukkig had ik hier een netwerk van familie en vrienden die mij opvingen. Ik heb meerdere keren bij de IND aangeklopt de afgelopen 25 jaar, maar steeds zonder succes."

Nu Ganesh wel een verblijfsvergunning heeft, voelt hij zich weer een vrij mens: "Ik kan nu legaal werk zoeken, ik kan in aanmerking komen voor een huurwoning en het belangrijkste, ik kan nu gewoon over straat lopen zonder dat ik bang ben dat er iets gebeurt."

Eenmalige speciale regeling

Om Surinamers als Ganesh tegemoet te komen, kwam voormalig staatssecretaris Van der Burg afgelopen jaar met een eenmalige, speciale regeling, waar Surinaamse oud-Nederlanders tussen 1 januari en 1 juli van dit jaar gebruik van kunnen maken.

Iedereen die geboren is voor 25 november 1975, de dag dat Suriname onafhankelijk werd, en die kan aantonen dat hij of zij langer dan 10 jaar in Nederland woont, komt in aanmerking voor een verblijfsvergunning.

500 zaken afgewezen

Maar die laatste eis, 10 jaar onafgebroken in Nederland wonen, zorgt er nu voor dat ruim 500 zaken van Surinaamse oud-Nederlanders zijn afgewezen. Zij konden niet bewijzen dat ze meer dan 10 jaar in Nederland woonden.

"Veel mensen vallen hierdoor buiten de boot", merkt wethouder van Amsterdam Rutger Groot Wassink. Zijn gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de regeling.

'Historisch onrecht'

Om deze groep mensen toch te helpen, pleit hij voor het verkorten van de eis, van 10 naar 5 jaar: "Zodat meer mensen gebruik kunnen maken van deze regeling."

"We hebben het hier over Nederlanders die ten onrechte niet de Nederlandse status hebben gekregen", gaat de wethouder verder. "Ik vind dat historisch onrecht en dat kunnen we nu rechtzetten."

Schrijnende situaties

Hij voorziet grote problemen voor deze groep als ze ongedocumenteerd blijven. "Het is voor die mensen buitengewoon vervelend en het leidt ook tot schrijnende situaties."

"Ze moeten dan illegaal wonen, illegaal werken en ze hebben geen toegang tot zorg. Het is een buitengewoon ingewikkeld bestaan voor deze mensen", aldus Groot Wassink.