Je beide ouders in één keer verliezen, dat doet pijn. Grada weet daar alles van. Binnen anderhalf uur overleden ze allebei. Heel onverwachts. "'Hij zou weleens een gebroken hart kunnen hebben", zei ik over mijn vader.

"Ik weet nog dat ik op 2 september 2024 mijn moeder aan de telefoon had. Ik zou mijn ouders dat weekend opzoeken in het verzorgingshuis, waar ze sinds een tijdje samen woonden."

Laatste gesprek

"Mama had gevraagd of ik zin had om dan een eindje met haar te gaan rijden. Samen over de nieuwe ringweg in Groningen. Dat leek haar leuk. Ik moest daar een beetje om lachen. We deden dat eigenlijk te weinig samen." Zo herinnert Grada Kreuze (57) uit het Drentse Vries zich het laatste gesprek dat ze had met haar moeder Giny.

De ochtend na dat telefoontje werd Grada gebeld door een verpleegkundige van het verzorgingshuis. Of ze direct die kant op kon komen. Het ging helemaal niet goed met haar moeder, die op dat moment 80 jaar was.

'Kom toch maar'

"In eerste instantie dacht ik dat de medewerker me verwarde met iemand anders. Ik had mijn moeder de dag ervoor nog gesproken, zei ik tegen haar. Er was niks met haar aan de hand. 'Kom toch maar', antwoordde ze."

Toen ze even later bij het verzorgingshuis in Hoogezand arriveerde, merkte Grada meteen dat het mis was. "Mijn vader was helemaal van slag. Zijn vrouw - mijn moeder - lag erg ziek in bed. Ik kreeg nauwelijks contact met haar, ze had hoge koorts en zakte steeds weg. Een infectie of ontsteking, concludeerde de verpleeghuisarts later die dag. Haar naar het ziekenhuis brengen was geen optie. Daar was ze te zwak voor."

Bekijk ook

• 

  Na de hersenbloeding van haar dochter, moest Gerda de keuze maken: ingrijpen of niet? 'Dat leven wilde ik haar niet aandoen'

  • 03-11-2024

'Hij droeg haar op handen'

In de dagen die volgden ging het alsmaar slechter met Giny. Het werd steeds duidelijker dat ze er niet meer bovenop zou komen. "Ze had al jaren veel lichamelijke problemen, onder andere met haar hart. Ze was op."

Dat ze haar moeder snel zou verliezen, was een klap voor Grada, maar misschien nog wel meer voor haar vader, Harm. "Hij droeg haar op handen, dat heeft hij altijd gedaan. Ongetwijfeld hadden mijn ouders ook hun dingen, want zo gaat dat in een relatie, maar daar hebben mijn zussen en ik eigenlijk nooit iets van gemerkt", blikt ze terug.

Veel meegemaakt samen

"Je kon zo goed zien dat ze veel van elkaar hielden. Ze hebben ook veel meegemaakt samen: de consequenties van de oorlog, verlies, niet alleen van dierbaren, maar ook van gezondheid, trauma als gevolg. Maar ze sloegen zich er altijd samen doorheen. Mijn moeder hoefde maar met haar ogen te knipperen en mijn vader wist wat ze nodig had."

In die laatste week hoorde Grada haar vader in haar moeders oor fluisteren: 'Ik ga met jou mee.' "Wat zeg jij nu? dacht ik bij mezelf. Maar ik zei niks. Ik realiseerde me dat dit was wat hij wilde. Hij wilde niet alleen achterblijven, zonder haar. Dat had hij al zo vaak gezegd."

Geen euthanasie

Haar moeder was daar nuchterder over, vertelt Grada. "Zij zei altijd: 'Een van ons tweeën moet toch als eerste gaan.' Maar mijn vader wilde daar niks van weten."

Toch hebben ze het nooit serieus over gezamenlijke euthanasie gehad, als het moment daar zou zijn. Of in elk geval was er niks over vastgelegd. "Ze waren daar volgens mij niet tegen, maar het kwam er gewoon niet van om dat te regelen, denk ik." En toen het einde in zicht kwam, was het daarvoor te laat.

Bron: Eigen foto

Naar het verzorgingshuis

Grada's vader had in februari 2023 de diagnose Alzheimer gekregen. Het duurde daarna niet lang meer totdat ze - met frisse tegenzin - besloten dat het verzorgingshuis de beste plek voor hen was.

"De enige voorwaarde was dat ze daar samen zouden kunnen wonen. Dat was zeker niet makkelijk te regelen, maar het is uiteindelijk gelukt", vertelt Grada, die al heel haar leven in de zorg werkt en via haar netwerk een fijne plek in Hoogezand in Groningen wist te regelen. "Mijn ouders werden daar liefdevol verzorgd."

In slaap gebracht

Grada kwam daar vaak, ze nam een groot deel van de mantelzorg op zich, bezocht haar ouders twee tot drie keer per week. Dat ging een tijd zo, en toen brak die bewuste dag aan in september, nu bijna 5 maanden geleden. De dag van het telefoontje over haar moeder.

Toen duidelijk werd dat Giny vooral veel pijn leed en niet meer beter zou worden, werd ze in slaap gebracht om niet meer wakker te worden. 7 september 2024 was dat. "Mijn zussen en ik hebben om de beurt afscheid van haar genomen, mijn vader zat ernaast, hield haar hand vast. Ook toen de dosis morfine werd opgehoogd."

Gebroken hart

"Een paar uur nadat dat was gebeurd, werd mijn vader ineens hartstikke ziek. Hij stortte als het ware in. Ik weet nog dat ik tegen mijn zus zei: 'Hij zou wel eens een gebroken hart kunnen hebben.' Hij werd in bed gelegd, huilde af en toe geruisloos, zei nog nauwelijks iets." Omdat ook hij veel pijn leek te hebben, werd op 8 september ook Grada's vader in slaap gebracht.

3 dagen later gebeurde iets wat Grada tot dan toe niet voor mogelijk had gehouden: vlak na elkaar overleden allebei haar ouders. "Eerst ging mijn moeder om 17:36 uur en om 19:01 volgde mijn vader. Alsof hij wist dat hij kon gaan. Het was zo'n surrealistische situatie. Een rollercoaster."

'Zijn grote liefde achterna'

Spiritueel ingesteld was Harm niet, zegt Grada. "Ik wel. Hij heeft alleen maar de hele tijd aangegeven dat hij ook niet meer wilde, als zij weg was. Dat hebben ze daarboven gehoord, dat weet ik bijna zeker."

"Daar waar mijn moeder steeds is blijven strijden tegen de dood, heeft mijn vader zich er eigenlijk zo goed als meteen aan overgegeven, toen het moment daar was. Zijn grote liefde achterna. Dat paste bij zijn motto: vrouwen gaan voor."

Eerste keren

In het begin overheerste bij Grada de schok van in één keer twee ouders verliezen. Het verdriet, het vele regelwerk. De eerste keer op de verjaardagen van haar kinderen komen met twee lege plekken op de achterbank van de auto.

De eerste keer kerst met een paar lege stoelen aan tafel. Geen oliebollen meer bakken, wat ze elk jaar samen deden. Hun 61ste trouwdag op 2 januari.

Niet meer naar buiten durven

Rouw kan heftig en pijnlijk zijn, merkte Grada, ook als je ouders een heel leven achter zich hebben. "Mijn emoties schommelden van ontzettende boosheid en angsten tot diep verdriet en drukkende eenzaamheid. Eindeloos huilen."

In de eerste maanden greep de angst haar soms naar de keel. "Op een gegeven moment durfde ik niet meer in het donker naar buiten. Als ik de voordeur opendeed, leek het wel of ik door een betonnen zwarte muur heen moest. Dat durfde ik niet."

Leeg gevoel

Sinds het overlijden van haar ouders zit Grada ziek thuis. "Ik ben nog heel erg zoekende naar hoe ik moet omgaan met de nieuwe realiteit. Hoe ik dat lege gevoel opvul met herinneringen."

"Omdat ik zo vaak bij ze kwam, heb ik nog vaak het idee van: wat moet ik nu met mijn leven doen? Het voelt zo gek dat alles gewoon doorgaat als je zelf stilstaat, omdat je niet weet hoe je verder moet." Ze is blij dat ze een hond heeft: "Er zijn dagen bij dat ik bij mezelf denk: 'Het is dat Kaya eruit moet. Anders zou ik geen stap buiten zetten.'" Ze is dankbaar voor de onvoorwaardelijke liefde en steun van haar zoons en schoondochters, vertelt Grada. "Ik zou niet weten wat ik zonder ze zou moeten"

Of 't wer altied wel weer licht

Inmiddels lukt het Grada om ook op een positieve manier naar het grote verlies te kijken. "Voor mij staat het inmiddels symbool voor een onvoorwaardelijke, onverwoestbare liefde." Grada herinnert nog de kleine glimlach, die achterbleef op haar vaders gezicht toen hij was overleden. "Zo van: 'Ik heb het voor elkaar, ik ben nog steeds bij haar.'"

"En met mij komt het ook wel weer goed. Zoals de Gronings zanger Ede Staal begin jaren 80 zong: 't Het nog nooit, nog nooit zo donker west. Of 't wer altied wel weer licht. Dat geloof ik. Daar houd ik me aan vast, het troost me."

Bekijk ook

• 

  Nu hij binnenkort overlijdt laat Dennis (45) een levensportret maken: ‘Belangrijke vorm van troost voor nabestaanden'

  • 18-03-2023

Na een marathonvergadering van 26 uur heeft de coalitie overeenstemming bereikt over de Voorjaarsnota. Elk van de vier partijen heeft wel iets voor hun achterban binnengehaald. Maar hoe het betaald moet worden, is nog onduidelijk.

De leiders van PVV, VVD, NSC en BBB en hun financieel specialisten overlegden sinds vorige week maandag met minister Eelco Heinen (VVD) van Financiën. In de Voorjaarsnota wordt gekeken hoe het staat met de inkomsten en uitgaven van de rijksoverheid. Is er meer geld nodig, dan wordt de begroting aangepast.

Wensenlijstje van tientallen miljarden

De coalitiepartijen hadden daarnaast nog een eigen lijstje met plannen. Al met al waren met dat wensenlijstje tientallen miljarden euro's gemoeid. Met een zuinige minister van Financiën was dus van begin af aan duidelijk dat het geen makkelijke onderhandelingen zouden worden.

Na een nacht doorhalen zijn de vier partijen het toch eens geworden. Een greep uit de plannen: de energiebelasting wordt verlaagd, sociale huren worden dit jaar en volgend jaar bevroren, Defensie krijgt jaarlijks 1,1 miljard euro extra, 600 miljoen naar boeren in 2025 en 2026 en extra geld voor gemeenten.

Een grote PR-show

Maar hoe dit alles betaald gaat worden, daarover weigerden de onderhandelaars vandaag iets te zeggen. En dat is wel degelijk van groot belang, zegt politiek-verslaggever Marloes Lemsom.

"Door hoe de coalitie dit nu aanpakt - alleen het goede nieuws presenteren, en de rest achterhouden tot morgen - kunnen wij journalisten niet het volledige verhaal vertellen. Het is dus eigenlijk een grote PR-show. Als daar naar werd gevraagd, zeiden ze allemaal: 'Nee, we zijn heel positief vandaag, niet zo negatief doen.' Terwijl het - ook voor hun eigen kiezers - wel cruciaal is om te weten waar ze erop vooruit gaan, maar ook waar ze er op achteruit gaan."

Bekijk ook

• 

  Waarom de behandeling van de Voorjaarsnota een van de belangrijkste financiële momenten van het jaar is

  • 07-04-2025

Belastingmaatregelen

Hoewel formeel dus nog niet bekend is hoe de plannen betaald gaan worden, is er toch al een en ander uitgelekt, vertelt Marloes Lemsom. "Wat wij nu horen is dat de inkomstenbelasting minder wordt verlaagd dan gepland en dat gaat iedereen voelen in de koopkracht. De algemene heffingskorting en de arbeidskorting worden niet geïndexeerd, waardoor je minder overhoudt. Maar voor het volledige koopkrachtplaatje heb je natuurlijk alle informatie nodig."

Het komt er dus op neer dat de meeste dekking voor de plannen gevonden wordt in belastingmaatregelen. Lemsom: "Wij hebben van coalitiebronnen vernomen dat dat gebeurt omdat mensen het dan minder direct voelen in de portemonnee. Belastingen betaal je namelijk maar een keer per jaar."

Eerst het zoet, dan het zuur

Vandaag is dus het zoet gepresenteerd en dan volgt morgen het zuur, zegt Lemsom. "Er zijn nu vooral dingen bekend die ze graag wilden vertellen, waar ze op het moment van een akkoord ook meteen X-berichten over de wereld in slingerden."

Want al snel nadat er een akkoord over de Voorjaarsnota bereikt werd, plaatsen de coalitieleiders iets op X. PVV-leider Geert Wilders was de eerste die iets geplaatste, kort daarna gevolgd door Caroline van der Plas, daarna Dilan Yeşilgöz en een paar minuten later Nicolien van Vroonhoven.

'Knieval voor Geert Wilders'

Maar over bepaalde dingen houden de coalitieleiders zich dus stil, ziet Lemsom. Bijvoorbeeld het extra geld voor asiel. "Bijna 900 miljoen euro, bijna de grootste investering van de hele Voorjaarsnota."

"Daar sprak niemand over voor de camera, dat kwam later pas naar buiten. Vooral omdat het een knieval is voor Geert Wilders van de PVV die vorig jaar juist heel blij was dat er veel minder geld naar asiel zou gaan. Dat geld blijkt nu toch wel nodig te zijn."

Hoofdpijndossiers doorgeschoven

De hobbel van de Voorjaarsnota is nu genomen, maar er zijn nog steeds hoofdpijndossiers die wachten op een oplossing. "Het zal je niet verbazen, maar de moeilijkste dossiers, zoals stikstof en klimaatmaatregelen, zijn blijven liggen", vertelt de politiek-verslaggever.

"Er was extra geld nodig voor het oplossen van het stikstofprobleem, met name voor boeren. BBB was blij dat de pot met geld voor boeren voor een groot deel verdween. Nu zijn ze toch met hangende pootjes teruggekomen bij de minister van Financiën: er blijkt toch meer geld nodig te zijn. Maar dan moeten de andere partijen ze dat wel gunnen. Dit hebben ze nu dus vooruit geschoven."

Het begrip 'incel' is opnieuw in opmars, mede door de Netflix-serie Adolescence. Het staat symbool voor een groep mannen die terugverlangt naar klassieke genderrollen. EenVandaag ging met een groep studenten in gesprek over vrouwenhaat op internet.

In de Netflix-serie Adolescence begeeft de hoofdpersoon, de 13-jarig Jamie, zich online in 'incel'-kringen. Hij wordt daarmee gepest, waarna het steeds extreme vormen aanneemt. De serie is fictie, maar vergezocht is de situatie zeker niet.

Onvrijwillig celibatair

Het woord 'incel' is een samenvoeging van de Engelse woorden 'involuntary celibate', oftewel: onvrijwillig celibatair. Eigenlijk stamt het uit de jaren 90, toen studente Alana een soort lotgenotengroep begon voor jonge vrouwen zonder vriendje. Het was toen nog een heel neutrale term, of een soort geuzennaam. Met het idee: als Alana een partner krijgt, stapt ze uit de groep.

Maar de beweging wordt steeds extremer en door mannen gedomineerd. In de kern bestaat de groep nu uit voornamelijk jonge mannen die geen seksuele of romantische relaties hebben, ondanks dat ze dat wél willen. Wat begon als een neutrale term, is uitgegroeid tot een online subcultuur waar frustratie, afwijzing en vrouwenhaat centraal kunnen staan.

'Macht van man wordt afgenomen'

Uithangborden van deze beweging zijn influencers als Andrew Tate, Nick Fuentes en Hamza Ahmed. Ook mbo-student John* laat zich ook inspireren door Tate, vertelt hij in een discussie met klasgenoten, onder leiding van een verslaggever van EenVandaag.

"Door het feminisme uiten vrouwen zich nu heel fel over de rechten waar ze voor hebben gestreden", vindt John. "Zij zeggen: 'Ik heb geen man nodig, ik heb mijn eigen rechten, ik doe wat ik wil.' In principe wordt dan de macht van de man afgenomen", beredeneert hij.

Terug naar vroegere tijden

Vroeger hadden vrouwen ook minder rechten dan mannen, legt ontwikkelingspsycholoog Steven Pont uit. Zo waren ze tot 1956 in Nederland nog handelingsonbekwaam en tot 1971 stond in de wet dat de vrouw moest gehoorzamen aan de man, vertelt hij. "Daarna kwamen de jaren van emancipatie, het streven van gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen."

Pont gaat verder: "Maar mensen in de 'manosphere', een online omgeving waarin mannelijkheid verheerlijkt wordt ten opzichte van het feminisme, vinden dat het de andere kant is opgeslagen. En zij willen nu terug naar een man aan het hoofd en een dienende vrouw."

Bekijk ook

• 

  Negatieve aandacht is ook aandacht: waarom Andrew Tate en zijn extreemrechtse gedachtegoed zo populair zijn op social media

  • 30-12-2022

'Dat is toch niet erg?'

In de discussie vraagt student Gijsje zich af waarom mensen in de 'manosphere' zich zo bemoeien met anderen: "Sommige vrouwen hebben ook geen man nodig. Dat is toch niet erg? Waarom zou je je daar als buitenstaander druk om maken?"

De rest van de groep maakt zich zorgen over de invloed van de retoriek van influencers op jonge kinderen. Zo ook Sky: "Als jij tegen een jong kind zegt dat vrouwen geen rechten horen te hebben, gaat hij dat geloven. Ik vind dat best wel gevaarlijk."

Motiverend voor jongens?

Andrew Tate wordt samen met zijn broer Tristan bovendien verdacht van mensenhandel, merkt student Guido op. "Dat kan ik niet los zien van zijn standpunten. Mensen kunnen echt gaan denken dat vrouwen minderwaardig zijn, of eigendom van de man moeten zijn, of zich op een bepaalde manier moeten gedragen."

Een figuur als Tate heeft op jongens en jonge mannen zeker invloed, zegt Pont. "Hij heeft voor hen ook een motiverende kant. Hij zegt: 'Als je wat wil bereiken, moet je er ook wat voor doen'", vertelt de psycholoog over de aantrekkingskracht. Maar de vraag is volgens hem tot welk doel dat moet leiden: "En dat is niet om een goede partner te zijn, maar om de leidende partner te zijn."

Andrew Tate als inspiratie

"Hij is een van mijn inspiratiebronnen", erkent John in het groepsgesprek. "Hij is een inspiratie voor jongens die komen van weinig, die weten hoe het is om arm te zijn, en om geen affectie te krijgen van je ouders of van vrouwen." Tate staat volgens hem voor onafhankelijkheid. "En hij laat veel mensenkennis zien. Dat inspireert mij."

"Ik vind Tate oprecht, slim en meelevend met vrouwen", zegt John. "Hoe bedoel je dat?", reageert klasgenoot Angelina daarop. Volgens John benadeelt Tate vrouwen niet, maar benadert hij ze 'realistisch'. "Als hij zegt dat vrouwen niet met bepaalde kleding de straat op moeten, bedoelt hij: het kan ook fout gaan. Als een meisje zich meer bedekt, haalt een man het niet zo snel in zijn hoofd."

Bekijk ook

• 

  Zorgen over toename van jonge jongens die radicaliseren in rechts-extremistische denkbeelden: 'Ouders hebben geen idee'

  • 28-10-2023

Materialistische machowereld

Deze denkwijze past in het wereldbeeld dat ontwikkelingspsycholoog Pont in de 'manosphere' ziet terugkomen. Dit soort influencers creëren een materialistische machowereld: "Het draait om seks, macht, bezit en geld. Dat zijn de hogere waarden." Ook John denkt in die termen over romantische relaties. "Tate heeft veel financiële vrijheid en wil niet iemand in zijn leven die hem in de weg zal staan of zijn behoeftes zal weigeren."

"Als hij het over bezit heeft, is dat pijnlijk. Maar als ik mijn leven geef voor een vrouw, haar volledig financier en bescherm, vraag ik daar iets voor terug", gaat de student verder. "Als ik voor je op mijn knieën ben gegaan en ervoor gezorgd heb dat je mijn bezit bent, moet ik je beschermen als iemand aan je komt."

'Liefde gaat niet om geld'

"Als ik verliefd ben", reageert Angelina, "gaat het niet om geld. In een relatie sluit je compromissen. Als ik de afwas doe voor mijn vriend die een dag gewerkt heb, doe ik dat omdat ik dat wil. Als hij zegt dat ik dat moet doen, is mijn vrije wil in die relatie weg. Het woord bezit vind ik best wel angstaanjagend."

"Het jasje dat ik aan heb is mijn bezit", voegt Sky toe. "Als ik een relatie neem met Angelina heb ik haar niet gekocht. Stel, ik heb een vriend en ik heb even geen zin, moet ik dan toch ja zeggen? Ik vind niet dat ik ooit iemands bezit kan zijn."

Lastig controleren voor ouders

De 'manosphere' speelt zich grotendeels op internet af. Het blijft voor ouders hierdoor moeilijk om te controleren wat voor informatie hun kinderen tot zich nemen, waarschuwt Pont. "Ze weten vaak niet wat er precies gebeurt." Volwassenen zijn nieuwe bezoekers in de digitale wereld terwijl jonge mensen erin zijn geboren, legt hij uit. :De jeugd loopt hierin dus voor op de volwassen."

Tegelijkertijd zijn de hersenen van pubers nog niet volledig ontwikkeld, voegt de ontwikkelingspsycholoog daaraan toe. "Dus aan de ene kant kunnen we die gewetenloosheid hen niet aanrekenen", zegt hij. "Maar zij begeven zich in een omgeving waar allemaal gewetenloze dingen gebeuren en waar wij eigenlijk te weinig zicht op hebben."

*De naam van John is om privacyredenen verzonnen, de andere studenten worden wel bij hun eigen naam genoemd

Bekijk ook

• 

  Wat heeft heksenvervolging te maken met hedendaags geweld tegen vrouwen? 'Femicide is nog steeds een groot probleem'

  • 30-11-2024