radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

'Geld verdiend over de rug van kwetsbare mensen': postcovidpatiënten gewaarschuwd voor onbewezen en dure alternatieve behandelingen

'Geld verdiend over de rug van kwetsbare mensen': postcovidpatiënten gewaarschuwd voor onbewezen en dure alternatieve behandelingen
Karin heeft het post-covidsyndroom en onderging al meerdere alternatieve behandelingen
Bron: EenVandaag

Postcovidpatiënten die binnen de reguliere zorg niet meer geholpen kunnen worden, zoeken regelmatig hun heil bij onbewezen en vaak dure alternatieve behandelingen. "Het schaadt misschien niet medisch, maar wel psychisch en financieel."

Drie keer kreeg vijftiger Karin corona en iedere keer kwam ze er zieker uit. "Inmiddels heb ik nauwelijks genoeg energie om 's ochtends te douchen of om een kort ommetje te maken met onze hond. Ondanks alle artsbezoeken en alle therapieën ben ik nog steeds doodop, elke dag."

'Alles wat ik kon, is er niet meer'

"Ook cognitief gaat het soms wat minder, en ik heb veel hoofdpijn. De artsen weten niet of en wanneer ik weer beter word." Voordat ze ziek werd had Karin een drukke baan en deed ze veel aan sporten. "Schaatsen, skaten, fietsen, noem maar op. Nu zak ik al na 20 minuten wandelen letterlijk door mijn benen."

"Als we verder weg gaan, heb ik zelfs een rolstoel nodig. Het is gewoon heel raar: alles wat ik kon, is er niet meer."

Bekijk ook

Uitbehandeld

Binnen de reguliere geneeskunde is Karin op dit moment uitbehandeld. Uit wanhoop heeft ze zich daarom in het alternatieve behandelcircuit begeven. "Ik ben lid van een Facebookgroep voor postcovidpatiënten. Iedereen daar is ten einde raad, dat lees je in alle berichten."

"We zoeken allemaal in het alternatieve circuit met de vraag: wat kunnen we doen om maar weer beter te worden?"

Niets gedaan, duizenden euro's armer

Karin onderging craneosacrale therapie, zang- en orthomoleculaire therapie en ze heeft een piercing in haar oor laten zetten die de grote lichaamszenuw nervus vagus weer in balans moet brengen.

"En ik heb ook lasertherapie geprobeerd. Een hele aardige dame stond mijn man en mij toen te woord. Ze gaf ons eigenlijk een soort garantie: in 80 tot 100 procent van de gevallen zou de laser gaan helpen. Maar bij mij heeft het niets gedaan. We zijn wel duizenden euro's armer."

Bekijk ook

Wildgroei aan alternatieve behandelingen

Nazorgorganisatie C-support maakt zich zorgen over de wildgroei aan alternatieve behandelingen die postcovidpatiënten valse hoop geven. "Wij zien over het algemeen patiënten met de meest ernstige klachten", vertelt Sara Biere-Rafi, huisarts en medisch adviseur bij C-support.

"Zij hebben vaak al meerdere behandelingen achter de rug en zijn niet opgeknapt. Er zijn geregeld financiële problemen doordat mensen minder of helemaal niet meer kunnen werken. Uit wanhoop geven ze dan nog hun laatste spaargeld uit aan dit soort initiatieven. Dat vind ik kwalijk."

'Geld verdienen aan kwetsbare mensen'

'Baat het niet, dan schaadt het niet' gaat hier niet op, vindt Biere-Rafi. "Misschien is het grootste deel van die behandelingen medisch gezien niet direct schadelijk, maar het schaadt wél financieel en mentaal."

"Over de rug van kwetsbare mensen wordt hier geld verdiend met allerlei behandelingen, waarvan het gros totaal niet wetenschappelijk is onderbouwd."

Sara Biere-Rafi (C-support) en internist Marcel Levi zien met lede ogen een wildgroei ontstaan aan bedrijven die zeggen een remedie te hebben tegen post-covid

'Echt een broodjeaapverhaal'

EenVandaag legde een aantal alternatieve postcovidbehandelingen voor aan internist en hoogleraar geneeskunde aan Amsterdam UMC Marcel Levi. Bijvoorbeeld lasertherapie, waarmee onder anderen mitochondriën, de krachtcentrales van de cellen, gestimuleerd zouden kunnen worden.

"Onze cellen hebben inderdaad mitochondriën, maar we weten helemaal niet of die in enige vorm betrokken zijn bij postcovidklachten", zegt Levi daarover. "In de tweede plaats heb ik geen idee wat laser dan zou kunnen doen met die mitochondriën. Ik ken geen enkel onderzoek waaruit blijkt dat laser daar een positieve invloed op uitoefent. Dit is echt een broodjeaapverhaal."

Neurofeedback en oorpiercing

Een andere behandeling die wordt aangeprezen als therapie tegen het postcovidsyndroom is neurofeedback, het zogenaamd meten en resetten van hersengolven. "Dat kán helemaal niet", zegt Levi. "Als iemand dat voor elkaar zou krijgen, dan is dat een Nobelprijs waard."

En een oorpiercing om de grote lichaamszenuw, de nervus vagus, tot rust te brengen? Levi schiet in de lach: "Houd toch op, die loopt daar helemaal niet."

Marcel Levi
Bron: EenVandaag
Marcel Levi is internist en hoogleraar geneeskunde bij Amsterdam UMC

Verdienmodel

Toch is het probleem serieus: Levi maakt zich boos over het feit dat de wanhoop van patiënten tot een verdienmodel leidt: "Het gaat om een geschatte 100.000 patiënten die langdurige klachten houden. Die mensen zijn vaak vanuit volle gezondheid na een covidinfectie in een heel slechte medische en mentale conditie gekomen."

"Reguliere behandelingen helpen hen niet. Ze zijn wanhopig en grijpen elke strohalm die voorbij komt. En dat snap ik heel goed."

Mentale klap

"Bij sommige van die behandelingen krijg je wellicht ook een placebo-effect. Patiënten hopen en wensen zo sterk dat het beter wordt, dat er soms ook echt iets gebeurt."

En dat is prima, benadrukt Levi. "Maar om daar nou een vet prijskaartje aan te hangen, dat gaat echt te ver. En heel vaak gebeurt er dus helemaal niets. Dan ben je je centen kwijt, en krijg je ook nog de mentale klap van de teleurstelling dat het allemaal nutteloos was."

Bekijk ook

Geen alternatieve behandelingen meer

Karin wil voorlopig in elk geval geen alternatieve behandelingen meer ondergaan: "Mijn man en ik hebben erover gesproken en besloten om het niet meer te doen. Het kost zoveel tijd, geld en energie, en de teleurstelling is zo groot als het weer niet werkt."

"Ik wacht nu gewoon op wat er gaat komen. Ik hoop op nieuw, goed opgezet onderzoek, waar ik misschien in een klinische trial aan mee mag doen."

32 miljoen voor onderzoek

En daar zit opeens weer een beetje schot in de zaak, vertelt Sara Biere-Rafi van C-support: "Afgelopen week heeft minister Kuipers 32 miljoen euro subsidie toegekend aan een expertisenetwerk voor het postcovidsyndroom. Doel is enerzijds informatievoorziening, dus het delen van kennis voor zowel artsen als patiënten."

"Maar het geld is ook bedoeld om onderzoek te doen naar effectieve behandelingen. Daar kunnen patiënten dus ook van profiteren. Ze kunnen dan meedoen aan een experimentele behandeling, maar wel in een gecontroleerde en veilige omgeving."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Afgelopen maanden gingen zeker 3.000 azc-plekken toch niet door, vaak na protesten: 'Gemeenten komen zo tegenover inwoners te staan'

Afgelopen maanden gingen zeker 3.000 azc-plekken toch niet door, vaak na protesten: 'Gemeenten komen zo tegenover inwoners te staan'
Spandoek tegen de komst van een asielzoekerscentrum in Berlicum
Bron: ANP

Uit een inventarisatie van EenVandaag blijkt dat aanhoudende protesten er vaak toe leiden dat de geplande opvangplekken voor asielzoekers tijdelijk of definitief worden geschrapt.

Door deze aanhoudende en succesvolle protesten raakt het Centraal Opvang Asielzoekers (COA) steeds verder af van het doel van 96.000 opvangplekken. Dit zijn het aantal plekken dat de spreidingswet voorschrijft en moet voor 1 juli worden behaald.

Ophef om azc

In zeker veertien gemeenten, die samen goed zijn voor de opvang van bijna 3.000 vluchtelingen, is de afgelopen maanden een tijdelijke of definitieve streep gezet door de plannen voor een asielzoekerscentrum.

Deze inventarisatie is gedaan op basis van berichtgeving van de afgelopen maanden over opvang die geannuleerd is. Er is gekeken naar de protesten en de daaropvolgende reactie vanuit het gemeentebestuur.

Zoeken naar nieuwe opvanglocaties

Het werkelijke aantal kan nog hoger liggen, omdat ook veel gemeenten waar protest is geweest nog geen besluit hebben genomen. Zoals bijvoorbeeld in de gemeente Maashorst, waar een informatieavond over drie mogelijke opvanglocaties uit de hand liep. De avond werd beëindigd met charges van de mobiele eenheid.

De locatie in Maashorst moest in totaal 750 asielzoekers opvangen. Of dit plan kan worden doorgezet is nu nog maar de vraag. Uit de rondgang van EenVandaag blijkt dat er de komende weken op nog meer plekken wordt gesproken over nieuwe opvanglocaties.

Bekijk ook

Geen azc na protesten

In sommige gevallen zegt de gemeente zelf dat ze de beoogde locatie voor een azc annuleren vanwege de protesten. Dit was bijvoorbeeld het geval in de gemeente Sint Michelsgestel.

"Na de maatschappelijke en politieke onrust die is ontstaan in de gemeente, is de primaire inzet van het college gericht op nazorg en depolarisering", schrijft de gemeente op hun website.

'We zijn niet gezwicht'

In andere gevallen zijn er wel protesten geweest, maar ontkennen raadsleden daar aan toe te hebben gegeven. Zo kondigde de gemeente Hardenberg in maart aan te kijken naar zeven potentiële locaties voor een nieuwe opvang. Na dit bericht volgde er twee informatieavonden en een protest.

Daarna maakte de coalitie bekend de zoektocht naar een locatie te staken. Raadslid Simone Hof (Christenunie) zei toen tegenover RTV Oost: "We zijn niet gezwicht voor de druk van een luidruchtige groep tegenstanders." Zij wijst juist naar het wankelende beleid van asielminister Marjolein Faber. Ook blijkt dat stikstof besluitvorming in de weg zit, of als argument wordt gebruikt om een azc niet te gaan bouwen.

In deze gemeenten werd een asielopvang geannuleerd

Weinig draagvlak

Verschillende gemeenten geven na het schrappen van een locatie wel aan verder te zoeken naar een andere locatie. Dat moet ook volgens de spreidingswet. Toch hebben ze nog weinig tijd om dit voor 1 juli te regelen, omdat ze vaak al veel locaties in beeld hebben gehad.

In de gemeente Dinkelland is de beoogde locatie van de baan, maar zegt de gemeente wel verder te zoeken naar een andere locatie. CDA-raadslid Marc Smelink hoopt dat dat voor 1 juli nog lukt, maar merkt ook weinig draagvlak. Het helpt volgens hem niet mee dat Faber geen regie pakt op de spreidingswet.

Asielminister Faber moet regie pakken

Op vragen - die EenVandaag eerder aan de asielminister stelde - over de consequenties die het heeft als gemeenten geen opvang regelen, zegt Faber dat op 1 juli opnieuw te bekijken.

"Maar als de landelijke overheid geen regie pakt dan staan we als gemeente tegenover de inwoner, terwijl we daar juist naast willen staan", reageerde Smelink toen.

Bekijk ook

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Een derde van 55-plussers vindt dat ze te groot wonen, maar zoektocht naar toekomstbestendig huis duurt vaak jaren

Een derde van 55-plussers vindt dat ze te groot wonen, maar zoektocht naar toekomstbestendig huis duurt vaak jaren
Bron: ANP

Een derde van 55-plussers vindt hun woning te groot voor wat ze nodig hebben. Veel van hen willen wel ruimte maken voor jonge huizenzoekers, maar doorstromen blijkt lastig: 30 procent zoekt al ruim 2 jaar naar een geschikte woning.

Dat blijkt uit onderzoek van EenVandaag onder bijna 30.000 leden van het Opiniepanel. Onder alle ondervraagde 55-plussers zoekt 15 procent op dit moment naar een toekomstbestendige woning, en wil nog eens 27 procent dat op termijn gaan doen. Onder de 55-plussers die op dit moment te groot wonen, is dat aandeel nog groter.

'Gezinnen kunnen ruimte beter gebruiken'

Een derde (33 procent) van alle 55-plussers in het onderzoek laat weten op dit moment meer woonruimte in gebruik te hebben dan nodig. Voor de meesten van hen gaat dat om een woning van 100 vierkante meter of groter. Sommigen willen graag naar een woning met minder trappen, minder tijd kwijt zijn aan de schoonmaak, of ruimte bieden aan jonge huizenzoekers.

"Ik ben alleenstaand in een eengezinswoning, het onderhoud wordt me een beetje te veel", vertelt een gepensioneerde deelnemer. "Er zijn gezinnen die de ruimte veel beter kunnen gebruiken."

Hoe denken jongeren en 55-plussers over de grootte van hun woning?

Jongeren komen ruimte tekort

Die opvatting kunnen veel jongeren beamen. Waar 55-plussers vaker woonoppervlakte over hebben, moet een vijfde (21 procent) van 18- tot en met 34-jarigen het doen met een woning die te klein is voor hun situatie. Van hen woont 40 procent momenteel in een woning van minder dan 50 vierkante meter.

"We willen eigenlijk kinderen, maar stellen dat al jaren uit omdat we geen geschikte woning kunnen vinden", laat een jongere in zo'n woning weten. "Ik ben bang dat het voor ons al te laat is tegen de tijd dat de woningmarkt weer hersteld is."

Zijn 55-plussers van plan te verhuizen naar een toekomstbestendige woning?

Zoektocht naar woning

Een flinke groep van 55-plussers met een te grote woning is best bereid om plaats te maken voor woningzoekende jongeren en daarbij ruimte in te leveren.

Een derde van hen (34 procent) is op dit moment al op zoek naar een woning die beter geschikt is om op latere leeftijd in te wonen. Nog eens 40 procent zou dat op termijn willen.

Minder woning, hogere huur

Toch is het voor een ruime meerderheid (85 procent) van de 55-plussers die nu op zoek zijn, lastig om iets te vinden. 30 procent geeft aan al minstens 2 jaar bezig te zijn met het vinden van de juiste woning. Zij zien weinig geschikte opties en lange wachttijden in de sociale huur, maar zouden er vaak ook financieel flink op achteruit gaan.

"Ik wil graag kleiner wonen, maar kan alleen een appartement krijgen van 1.500 euro", laat iemand weten. "Dan zou ik een tuin én ruimte inleveren voor ruim 500 euro per maand meer."

Hoe lang zijn 55-plussers al op zoek naar toekomstbestendige woning?

Niet iedereen wil verhuizen

Bovendien zou ongeveer een vijfde (21 procent) van 55-plussers ondanks een te grote woning helemaal niet willen verhuizen. Voor sommigen is hun woning al voldoende geschikt om ook later nog te kunnen wonen.

Anderen hebben daarvoor aanpassingen laten doen, zoals het plaatsen van een traplift of het bouwen van een badkamer op de begane verdieping om langer in hun huis te kunnen blijven.

Gehecht aan woning

Daarnaast spelen er, ook onder ouderen die hun huidige woning eigenlijk te groot vinden, sentimentele redenen mee om niet weg te willen.

Bijvoorbeeld omdat ze gehecht zijn aan hun huis of niet weg willen uit hun sociale omgeving. "Een fijne buurt en een riant huis, daar kan geen appartement tegenop", besluit een deelnemer.

Bekijk ook

info

Over dit onderzoek

Het onderzoek is gehouden van 14 maart tot en met 3 april 2025. Er deden in totaal 29.827 leden van het EenVandaag Opiniepanel mee, onder wie 3.490 deelnemers van 55 jaar en ouder, die een woning voor latere leeftijd zoeken. Het onderzoek is na weging representatief voor zes variabelen, namelijk: leeftijd, geslacht, opleiding, burgerlijke staat, spreiding over het land en politieke voorkeur, gemeten naar de Tweede Kamerverkiezingen van 2023.

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant