Els Visser overleefde schipbreuk en wint Iron Man

Een Britse toeriste dobberde tien uur rond op de Adriatische zee, nadat ze van een cruiseschip afviel. Een nachtmerrie die Els Visser maar al te goed herkent. Na een bootramp in Indonesië moest zij maar liefst acht uur achter elkaar zwemmen om haar eigen leven te redden. Het veranderde haar leven voorgoed.

Na het volgen van een coschap op Bali besloot Els Visser vier jaar geleden om er nog een backpackvakantie aan vast te plakken. In de laatste week van die vakantie ging het mis. Tijdens een boottocht van Lombok naar Komodo kwam de bemanning met een gruwelijk bericht. Er zat een gat in de bodem, de boot was aan het zinken. Els en de andere 24 opvarenden konden geen kant op.

'Aan het lot overgeleverd'

“Ik realiseerde me heel goed dat het gevaarlijk was. Er ontstonden bij alle mensen verschillende reacties. Sommige waren angstig, sommige verdrietig. Ik kwam in een overlevingsmodus terecht”, vertelt Els. “Ik moest kalm en rustig blijven. Dat is het beste om te doen. Maar ik realiseerde me dat ik aan het lot was overgeleverd.”

De reddingsboot waarover de opvarende beschikten bood plaats aan slechts zes personen. In eerste instantie wisselden de 25 opvarenden de positie in de boot af, maar gedurende de tijd wilden mensen in de boot hun plekje niet meer afstaan. Els Visser besloot zelf een beslissing te nemen. “We hebben met 25 personen de hele nacht op zee gedobberd. Het was donker en we konden niks zien. In de ochtend zagen we in de verte een eiland. Voor mij was dit de enige hoop om te overleven.”

'Vechten voor je leven is enige optie'

Els zwom samen met vier ander personen richting het eiland. Door de hoge golven lukte het de groep niet om bijeen te blijven. Samen met een Nieuw-Zeelandse kwam Els na 8 lange uren zwemmen als eerste aan op het eiland. “Van te voren denk je: Hoe hou je dit vol? Maar in zo’n situatie is er geen andere optie. Het lichaam zit vol adrenaline. Je enige optie is om te vechten voor je leven en te hopen dat je het eiland kunt bereiken. We moesten blijven zwemmen.”

Na een dag op het eiland werd Els opgepikt door een boot. Ze had de ramp overleefd. Een zware tijd volgde. Toch pikte ze haar studie geneeskunde snel weer op. Via een toevalligheid kwam ze in aanraking met een triatlon en dat bleek een schot in de roos. Haar eerste triatlon bezorgde haar meteen een eerste overwinning. “Mijn hardlooptrainer zei toen tegen mij: 'Als je iets wil presteren dan is dit het moment om de switch te maken.' Maar dat betekende wel dat ik mijn studie en werk op een lager pitje moest zetten.”

Winst Iron Man 

Met vriendinnen spreekt ze nauwelijks af, want Els Visser houdt er momenteel een streng trainingsschema op na. Dat haar trainer het destijds bij het juiste eind had, bleek enkele weken geleden. Els won de loodzware triatlon ‘Iron Man’ in Maastricht.

Een prachtige prestatie die ze wellicht nooit had kunnen bereiken zonder die vreselijke uren in de zee bij Indonesië: “Er zijn altijd momenten in een wedstrijd dat je het zwaar krijgt, maar dan kan ik mezelf motiveren: Ik heb ergere dingen meegemaakt.”