Vlak na de tewaterlating in 1994 was het de trots van de Russische marine; De Koersk. Een ultra moderne kernonderzeeër met een wapenarsenaal dat zijn gelijke niet kende. De Koersk was de schrik van de zeven zeeën. Nog geen zes jaar later later ligt de onderzeeër als een gigantische doodskist van haar 118 bemanningsleden op de bodem van de Barentszee. Het gevolg van een lekkende torpedo die in eigen ruim ontplofte. Maritiem bergingsbedrijf Smit Internationale en de broers Frans en Jan van Seumeren gingen in 2001 een samenwerkingsverbond aan om de Koersk te bergen.

Tijdens die zomer van 2001 stonden de broers van Seumeren aan de vooravond van een huzarenstuk waarmee ze wereldfaam zouden behalen. De beide ondernemers hadden door durf en ambitie de opdracht binnen gehaald om de gezonken kernonderzeeër Koersk te bergen. Uitzonderlijk, omdat hun relatief kleine familiebedrijf Mammoet tot dan toe nog nooit een schip had geborgen. Laat staan een kernonderzeeër die langer is dan twee boeing 747’s. Bovendien lag deze kolos met een batterij kernkoppen op meer dan 100 meter diepte vast in de klei. De broers gingen een verbond aan met maritiem bergingsbedrijf Smit Internationale om het gebrek aan maritieme kennis aan te vullen. Hun takelbedrijf Mammoet zou echter de leidende rol in de operatie spelen.

Lees ook