Ze wilden eerst helemaal niet komen, uit angst voor intimidatie en ongeregeldheden. Maar de dragqueens kwamen toch naar de Utrecht Pride en voeren vandaag mee op een protestboot, tegen het toenemende lhbti-geweld.

Bij de botenoptocht van de Utrecht Pride vaart de boot met dragqueens voorop. De organisatie vraagt hiermee aandacht voor meerdere geweldsincidenten tegen lhbti'ers in de afgelopen maanden. Voorzitter van Utrecht Pride Robbert Kalff vindt de zichtbaarheid dan ook erg belangrijk: "Wij geloven dat meer zichtbaarheid de acceptatie bevordert."

Uitgescholden en mishandeld.

Het is een statement tegen geweld, zegt Kalff. Hij verwijst naar meerdere geweldsincidenten in april. Op 8 april werd personeel van een dragshowbar in Groningen uitgescholden en mishandeld.

Diezelfde dag werd in Eindhoven een regenboogvlag door een groep van zo'n 20 mensen van de gevel gerukt bij lhbti-belangenorganisatie COC. Die werd vervolgens in brand gestoken, aanwezigen werden uitgescholden voor 'kankerhomo' en ook hier werd iemand mishandeld. Op 16 april werd een voorleesmiddag van dragqueens in Rotterdam verstoord door demonstranten. Twee mensen werden bekogeld met eieren en er werden online dreigementen geuit.

Geen angst, maar zelfbescherming

Deze incidenten waren voor belangenorganisatie Pink Promiss genoeg reden om niet mee te varen tijdens de Utrecht Pride. Maar vandaag stond de club er wel, en niet alleen dat, ze voeren vooraan.

Ruxy Bonaparte uit Rotterdam is een van de aanwezige dragqueens. Volgens haar wordt het ook steeds gevaarlijker om te zijn wie je wil zijn in Nederland. "Ik ben blij dat ik in Nederland woon, maar ik zie het wel erg achteruit gaan met de tolerantie. Op een dag als vandaag stap ik in Rotterdam in de auto en ik stap hier bij de boot pas weer uit. Ik ga niet in drag over straat. Niet uit angst, maar wel om mezelf te beschermen."

Kort lontje

In haar omgeving ziet Bonaparte de problemen ook steeds meer toenemen. Mensen worden bespuugd op straat, uitgescholden of in elkaar geslagen omdat zij lhbti'er zijn. Waar het vandaan komt weet ze niet, maar ze denkt wel dat het individualisme ermee te maken heeft. "Het lontje wordt steeds korter en mensen denken alleen maar aan zichzelf."

De queens wilden vanwege de veiligheid dus eigenlijk niet komen, legt woordvoerder Monique van der Maas uit. "Stel je voor dat er iets van een brug wordt gegooid, wat moet je dan doen op zo'n boot? Het leek ons te onveilig. Maar de organisatie heeft ons overgehaald om toch mee te varen, want tegenstanders willen juist dat wij niet komen. De organisatie zei: 'Laat je zien en vaar dan als statement voorop'."

Bron: ANP

Extreem-rechts

Volgens Van der Maas komen de bedreigingen voornamelijk uit de extreem-rechtse hoek. "Er worden verhalen verspreid dat drag te maken zou hebben met pedofilie. Of dat dragqueens kinderen op jonge leeftijd zouden leren dat ze geen jongetje maar een meisje moeten zijn. Het is werkelijk te gek voor woorden. En daar staan wij tegen op!"

Bonaparte heeft door deze zogenaamde 'hondenfluitjes' de laatste jaren 'een gladde rug' ontwikkeld. "Daar glijdt alles van af. Je raakt er zo aan gewend dat je bepaalde dingen normaal gaat vinden, terwijl ze niet normaal zijn. En om daarbij stil te staan hebben we evenementen zoals Pride nodig." Van der Maas reageert geëmotioneerd: "Ik vind het zo belachelijk dat niet iedereen kan zijn wie ze willen zijn."

Zichtbaar tegengeluid

Mede door de overtuigingskracht van Utrecht Pride-organisator Kalff voer de boot dus vooraan in de parade. "Onze beveiliging is altijd heel goed, maar we hebben de politie wel gevraagd om een extra oogje in het zeil te houden. We willen laten zien dat iedereen die hier vandaag is de dragqueens wel ondersteunt en ze wel welkom heet."

Kalff constateert namelijk dat hoe meer licht er schijnt op de lhbti-gemeenschap, hoe meer weerstand dat tot gevolg heeft. "Door social media is het tegengeluid ook steeds zichtbaarder geworden. Tegenstanders kunnen van achter hun computer alles de wereld insturen. Al denk ik niet dat ze hier vandaag langskomen, want dan zijn ze flink in de minderheid."

Om het overvolle stroomnetwerk te ontlasten, wordt gezocht naar creatieve oplossingen. Minister Sophie Hermans en staatssecretaris Chris Jansen sluiten vandaag een 'netcongestiedeal' met de ov-sector om netcongestie tegen te gaan.

Elektrische auto's, zonnepanelen, warmtepompen: ons stroomnetwerk is overvol. Netcongestie wordt dat genoemd.

File op het net

"We kunnen spreken van file op het elektriciteitsnet", zegt energieanalist Sanne de Boer van de Rabobank. "Vergelijk het met de de snelweg. Als iedereen tegelijk wil invoegen, dan kan dat niet."

"Hetzelfde gebeurt op het stroomnet. De afgelopen jaren heeft iedereen meer elektriciteit verbruikt, en vaker op hetzelfde moment. Dat past niet."

Deal met de ov-sector

Om deze zogenoemde netcongestie te bestrijden, is de komende 15 jaar een investering van 195 miljard euro nodig, volgens het Rijk. In de tussentijd wordt er gezocht naar creatieve oplossingen.

Minister Sophie Hermans van Klimaat en Groene Groei en staatssecretaris Chris Jansen van Openbaar Vervoer en Milieu sluiten daarom vandaag een 'netcongestiedeal' met de openbaar vervoerssector. Het idee is dat het openbaar vervoer gaat helpen om de druk op het elektriciteitsnet te verminderen.

Efficiënter gebruikmaken van infrastructuur

"Op deze manier kunnen we efficiënter gebruikmaken van de infrastructuur die er al is", legt De Boer uit. "Openbare vervoersbedrijven maken gebruik van hun eigen elektriciteitsnetten. Op sommige momenten zijn die kabels hard nodig, bijvoorbeeld in de ochtend- en avondspits", legt ze uit.

"Maar wanneer er minder openbaar vervoer rijdt, kunnen de kabels gebruikt worden om auto's of elektrische bussen op te laden. Hier hoef je dus geen extra kabels voor in de grond te leggen."

Idee op een bierviltje

Het Rotterdamse ov-bedrijf RET is al volop bezig met duurzaam gebruik van energie. "Naast het delen van ons stroomnet, hebben we nu ook een batterij in de buurt van de Erasmusbrug geplaatst", vertelt technicus Leo Vliegenthart van de RET.

"5 jaar geleden heb ik het idee op een bierviltje geschreven. Het woord 'netcongestie' bestond toen nog niet eens."

Batterij die werkt als powerbank

"Op het moment dat er een tram voorbij rijdt, en die remt, dan levert die tram energie terug aan de batterij. De batterij wordt op deze manier continu opgeladen en werkt kostenefficiënt", legt Vliegenthart uit. "De batterij fungeert als powerbank."

De opgeslagen stroom kan weer gebruikt worden om andere voertuigen op te laden. "Op deze manier proberen wij de 'file' op het stroomnet te omzeilen en dragen wij 20 tot 25 procent bij aan de laadsector van Rotterdam."

Alleen geschikt voor kleine hoeveelheden

Maar ondanks de voordelen van zo'n batterij blijft energieanalist De Boer sceptisch. "Batterijen zijn zeker functioneel", zegt ze. "Maar ze nemen ook veel ruimte in."

"Bovendien zijn batterijen alleen geschikt om kleine hoeveelheden energie voor korte tijd op te slaan", vervolgt ze. "Helaas kunnen we de overtollige zonnestroom van de zomer niet bewaren tot aan de winter."

Klein deel van de oplossing

Volgens De Boer is het getekende convenant tussen het Rijk en de ov-sector niet de hele oplossing voor netcongestie. "We moeten niet verwachten dat we hierdoor uit de problemen zijn. Het is ook nodig om de netten te verzwaren, maar dit kost veel tijd en geld."

"Slimmer gebruikmaken van de infrastructuur die we hebben, is een 'no-brainer'. Maar het blijft een klein deel van de oplossing."

Asielminister Faber wil geen handtekening zetten onder koninklijke onderscheidingen voor vijf oud-COA-medewerkers, werd gisteren bekend. Kan dat zomaar? Historicus Kemal Rijken zet de feiten over onderscheidingen voor ons op een rij.

Rijken noemt het 'zeer uitzonderlijk' dat de minister de voordracht voor een koninklijke onderscheiding niet wil ondertekenen. "We hebben dit in de parlementaire geschiedenis in de laatste 80 jaar niet gezien." Hij beantwoordt vier vragen over wat er komt kijken bij het krijgen van een koninklijke onderscheiding en deze situatie.

1. Hoe gaat het toekennen van onderscheidingen in zijn werk?

Voordat de minister een handtekening moet zetten, is daar al een heel proces aan voorafgegaan, weet Rijken. "Een voorbeeld: iemand heeft 40 jaar lang vrijwillig voor de tennisvereniging gewerkt en de mensen op de tennisvereniging vinden dat deze persoon een lintje verdient. Dan gaan die mensen in eerste instantie brieven schrijven over die persoon", vertelt de historicus.

"Die aanbevelingsbrieven worden gestuurd naar de desbetreffende gemeente waar die persoon woont, en die worden allemaal gecontroleerd." Vervolgens maakt de burgemeester de beslissing of iemand in aanmerking komt. "Dan tekent de Commissaris van de Koning en daarna de Kanselarij der Nederlandse Orden." Die beheert de registers van onderscheiden personen en regelt de lintjes.

"En daarna pas gaat het naar het ministerie en de bewindspersoon. Die tekent dan ook. In de meeste gevallen. Vervolgens zet de koning nog zijn handtekening." Nadat de koning de onderscheiding heeft getekend, kan het lintje door de burgemeester worden uitgereikt.

2. Waarom is hier een minister voor nodig?

"In principe is de minister altijd verantwoordelijk en dat heeft te maken met de ministeriële verantwoordelijkheid", vertelt Rijken.

Hij legt uit: "De koning is niet verantwoordelijk voor zijn inhoudelijke daden. Dat zijn de ministers volgens de Grondwet. In dit geval, als de koning tekent, dan betekent dat dat er een minister of een staatssecretaris ook al moet hebben getekend."

"Dus als de koning uiteindelijk een handtekening moet zetten op de koninklijke onderscheiding dan moet dat gedekt zijn, zoals dat heet, door een minister of een staatssecretaris. En daarom is die handtekening nodig."

3. Waarom is het zo uitzonderlijk dat minister Faber weigert?

"De minister mag het doen, maar het is wel uitzonderlijk", vertelt Rijken. "Wat de minister in principe heeft gedaan, is een pure politieke daad. Gewoon om een frame neer te zetten: 'Ik ben tegen deze medewerkers en ik ben tegen asielzoekers en het is mijn beleid niet.'" Ze zet het weigeren dus in om te communiceren waar ze tegen is, volgens de historicus.

En dat is nog niet eerder op deze manier gebeurd, weet Rijken. "Er zijn geen gevallen bekend waarbij de minister zo nadrukkelijk naar buiten trad en zei: 'Ik teken niet omdat het niet mijn politiek is.' En dat komt ook omdat de lintjes zijn staatsonderscheidingen neutraal zijn."

"Die worden gegeven aan mensen die zich meestal decennia lang, vaak vrijwillig, hebben ingezet voor andere mensen. Het is in Nederland dus zo dat de regering en politici niet bepalen wie wel of geen lintje krijgt. Het komt vanuit de samenleving. En dat gegeven wordt dan beloond namens de Staat", legt Rijken uit. "Een koninklijke onderscheiding is dus neutraal en is daardoor ook geen politieke beslissing."

4. Wat betekent het volgens jou dat Faber weigert?

Hierdoor kan een precedent ontstaan, vertelt Rijken. "Het risico dat je nu krijgt, is dat er in de toekomst kabinetten zullen zijn en ministers zullen zijn die zeggen: 'Dit is in het verleden zo gegaan met mevrouw Faber, en deze persoon bevalt mij niet, dus ik ga daarvoor liggen en ik teken niet.' Dat kan nooit de bedoeling zijn van een neutrale staatsonderscheiding, die de koninklijke onderscheidingen toch zijn."

Betekent het dat deze mensen hun lintje niet krijgen? "Nee", zegt Rijken. "Het is namelijk zo dat een andere bewindspersonen ook kan tekenen. Dat zal gewoon ook gebeuren en deze vijf mensen krijgen gewoon een lintje."