‘Bevrijdingsdag’ werd het wel genoemd door boeren. Op 1 april dit jaar wordt het melkquotum afgeschaft en kunnen boeren onbeperkt melk produceren. Tenminste…
Het melkquotum is ooit ingesteld door de Europese Unie om de zogenaamde ‘boterberg’ en de ‘melkplas’, die door overproductie ontstonden, tegen te gaan. Nu internationaal de vraag naar zuivel is toegenomen is de noodzaak voor een quotum verdwenen. Veel boeren hebben daarom geïnvesteerd in een nieuwe, vaak grotere stal om meer koeien te kunnen gaan melken.
Door de verwachte groei van het aantal koeien is er discussie ontstaan over een mogelijk mestoverschot en de gevolgen daarvan voor het milieu. Om te voorkomen dat Nederland straks volstaat met koeienflats en megastallen heeft staatssecretaris Sharon Dijksma eind vorig jaar de wet 'Verantwoorde groei melkveehouderij’ ingevoerd. De belangrijkste onderdelen in deze wet die opleggen op welke wijze bedrijven mogen groeien zijn nog niet ingevuld.
De staatssecretaris beloofde hierover uiterlijk op 1 maart uitsluitsel te geven maar heeft om uitstel gevraagd. Met 1 april voor de deur groeit daarom de onzekerheid en frustratie onder boeren over het uitblijven van duidelijkheid. Zij weten nog steeds niet hoeveel koeien ze straks mogen houden.
EenVandaag bezoekt het bedrijf van Maarten Harmsen, een jonge boer die heeft geïnvesteerd in een nieuwe stal en die een brandbrief stuurde naar de Tweede Kamer over deze kwestie. Ook spreken we Jacomijn Pluimers van Milieudefensie en Petra Berkhout, onderzoeker van het LEI.
Het Amerikaanse bedrijf Uber wil vanaf 2026 zelfrijdende taxi's aanbieden in Europa. Het bedrijf werkt nu samen met de Chinese ontwikkelaar Momenta om dit voor elkaar te krijgen. Maar is Nederland daar klaar voor? "Infrastructuur is goed geregeld."
Ruim 180 Surinamers hebben een verblijfsvergunning gekregen die ze na de onafhankelijkheid in 1975 zijn kwijtgeraakt. Maar door strenge eisen zijn er ook afwijzingen. Dat moet anders, vindt gemeente Amsterdam. "Het leidt tot schrijnende situaties."
Naast de verblijfsvergunningen die zijn afgegeven, zijn er nog ongeveer 25 in behandeling. Een van de mensen die nu al succesvol gebruik heeft kunnen maken van de regeling is Jayant Ganesh uit Den Haag. Hij woonde bijna 25 jaar zonder papieren in Nederland, maar krijgt nu een verblijfsvergunning.
'Ik kon die beslissing niet zelf nemen'
"Ik ben er heel erg blij mee, het neemt alle angst en stress weg. Ik hoef niet meer op de straat te lopen en bang te zijn dat ik word opgepakt en uitgezet", vertelt hij. "Het is een opluchting en het geeft ons ook de erkenning die wij verdienen, gezien het feit dat wij ons Nederlandschap nooit hebben afgestaan."
Ganesh was nog een kind toen Suriname onafhankelijk werd. "Ik kon dus niet de beslissing nemen of ik Nederlander wilde blijven of Surinamers wilde worden."
25 jaar ongedocumenteerd
In 2000 komt hij op zijn 29ste naar Nederland, maar papieren krijgt hij niet. "Gelukkig had ik hier een netwerk van familie en vrienden die mij opvingen. Ik heb meerdere keren bij de IND aangeklopt de afgelopen 25 jaar, maar steeds zonder succes."
Nu Ganesh wel een verblijfsvergunning heeft, voelt hij zich weer een vrij mens: "Ik kan nu legaal werk zoeken, ik kan in aanmerking komen voor een huurwoning en het belangrijkste, ik kan nu gewoon over straat lopen zonder dat ik bang ben dat er iets gebeurt."
Voor de onafhankelijkheid in 1975 waren alle inwoners van Suriname automatisch ook Nederlandse staatsburgers. Met de onafhankelijkheid kwam daar echter verandering in: zij verloren hun Nederlandse nationaliteit en daarmee ook de bijbehorende rechten.
Alleen Surinamers die op dat moment in Nederland verbleven, mochten hun Nederlandse nationaliteit behouden en kregen de status van 'legale vreemdelingen'.
In de eerste 5 jaar na de onafhankelijkheid van Suriname gold een overgangsregeling, de zogenaamde Toescheidingsregeling. Die maakte het makkelijker voor oud-Nederlandse Surinamers om naar Nederland te komen. Zolang ze een inkomen en een woning hadden, mochten ze zich hier vestigen. Maar vanaf 1980 veranderde dat: sindsdien werd hun toelating net zo streng als die van andere buitenlandse migranten.
Sinds het intrekken van de overgangsregeling wonen er naar schatting zo'n 1.200 Surinaamse oud-Nederlanders ongedocumenteerd in Nederland.
Eenmalige speciale regeling
Om Surinamers als Ganesh tegemoet te komen, kwam voormalig staatssecretaris Van der Burg afgelopen jaar met een eenmalige, speciale regeling, waar Surinaamse oud-Nederlanders tussen 1 januari en 1 juli van dit jaar gebruik van kunnen maken.
Iedereen die geboren is voor 25 november 1975, de dag dat Suriname onafhankelijk werd, en die kan aantonen dat hij of zij langer dan 10 jaar in Nederland woont, komt in aanmerking voor een verblijfsvergunning.
500 zaken afgewezen
Maar die laatste eis, 10 jaar onafgebroken in Nederland wonen, zorgt er nu voor dat ruim 500 zaken van Surinaamse oud-Nederlanders zijn afgewezen. Zij konden niet bewijzen dat ze meer dan 10 jaar in Nederland woonden.
"Veel mensen vallen hierdoor buiten de boot", merkt wethouder van Amsterdam Rutger Groot Wassink. Zijn gemeente is verantwoordelijk voor de uitvoering van de regeling.
Om deze groep mensen toch te helpen, pleit hij voor het verkorten van de eis, van 10 naar 5 jaar: "Zodat meer mensen gebruik kunnen maken van deze regeling."
"We hebben het hier over Nederlanders die ten onrechte niet de Nederlandse status hebben gekregen", gaat de wethouder verder. "Ik vind dat historisch onrecht en dat kunnen we nu rechtzetten."
Schrijnende situaties
Hij voorziet grote problemen voor deze groep als ze ongedocumenteerd blijven. "Het is voor die mensen buitengewoon vervelend en het leidt ook tot schrijnende situaties."
"Ze moeten dan illegaal wonen, illegaal werken en ze hebben geen toegang tot zorg. Het is een buitengewoon ingewikkeld bestaan voor deze mensen", aldus Groot Wassink.
Gemeente Amsterdam wil regeling voor Surinaamse oud-Nederlanders versoepelen
