Adelheid Roosen: 'Ik ben niet heftig, ik ben helder!'

Theatermaker Adelheid Roosen oogst goede kritieken met  haar 'wijksafari', van 'Indrukwekkend', 'Een warm bad van zachtmoedigheid' tot 'Vol aanstekelijke levensvreugde'. Na succesvolle edities in Slotervaart, de Bijlmer en Mexico-Stad verbindt theatermaker Adelheid Roosen in Wijksafari AZC-locaties en mensen in de Utrechtse wijk Overvecht. Het asielzoekerscentrum aan de Einsteinsdreef is het middelpunt. Professionele acteurs en bewoners zijn de drijvende krachten van deze voorstelling, die bezoekers met scooters en bussen kunnen meemaken. 

In de Eend bezoeken we enkele buurtbewoners die meewerkten aan de Wijksafari, onder wie meneer Van Dijk. Twee jaar geleden protesteert hij fel tegen de komst van het AZC naar Overvecht. "De fik erin!", roept hij. "Die asielzoekers moeten we hier niet."

Twee jaar later werkt hij met veel plezier samen met de asielzoekers, onder regie van Adelheid Roosen. "Ik vond het gewelding om mee te doen. De gemeente had ons eerst verteld dat er vierhonderd jongemannen zouden komen. Daar zat ik niet op te wachten. Ik heb tien kleinkinderen en daar ben ik zuinig op. Maar het bleek anders in elkaar te zitten: het waren vooral gezinnen. We hebben totaal geen overlast van ze." 

De schoonheid van verbinding 

Het is een ontroerende en verrassende draai in de kijk van meneer Van Dijk. Adelheid: "De verbinding tussen mensen, mensen die elkaar zien. Het brengt altijd een enorme schoonheid teweeg. Het pijnlijke is wel dat het altijd pas gebeurt als we in nood zijn. Dan zie je ook dat ieder mens het kan, verbinding maken."

Verbinding maakt Adelheid ook dit jaar met de serie 'In de Leeuwenhoek', waarin ze samen met Hugo Borst te gast is in het verpleeghuis De Leeuwenhoek in Rotterdam. Hier worden Alzheimer patienten verzorgd en Adelheid helpt mee. Ook deze serie maakt indruk, maar er is ook kritiek op een badscène. Want wat zouden de dementerende hoofdrolspelers in de serie van hun rol gedacht hebben toen ze nog niet dement waren?

Temperament 

"Ik denk niet dat iemand met zijn volle verstand ervoor zou kiezen om op televisie te komen", zegt Adelheid hierover. "Dan zeg je, ze kiezen er niet voor. Maar jou en mij overkomt ook heel veel op een dag waarvan ik me afvraag of we daarvoor kiezen. Dat is mijn onderzoek naar het leven. Dat is heel persoonlijk. Mijn werk is de weerslag van een zeer persoonlijk onderzoek."  

Of het nu een onderzoek, voorstelling, vriendschap of interview is: alles wat Adelheid doet, gebeurt met overgave. "Ik noem het temperament. Ik ben elke keer verbaasd als mensen mijn 'heftigheid' associëren met dingen die ze blijkbaar zelf griezelig vinden. Maar waarom zou ik niet juist bang zijn voor hen? Waarom zou ik niet bang zijn voor mìnder uitgesprokenheid?  Mensen denken vaak ook dat ik chaotisch ben. Maar ik ben juist een heel erg gestructureerd iemand. Als mensen met mij samenwerken zeggen ze: ‘oh wauw jij hebt echt alles op orde. Ze klinken dan verbaasd. En dat verbaast mij. Als ik niet alles onder controle zou hebben zou ik het werk dat ik maak toch helemaal niet kunnen maken? Wat een ander heftig noemt noem ik juist: helder."