Alle distributiepunten voor voedselhulp in Gaza zijn opnieuw dicht. De omstreden Gaza Humanitarian Foundation, die de punten beheert, roept burgers op om weg te blijven. Rosalia Bollen zat voor Unicef een tijd in Gaza en ziet de situatie verslechteren.
Volgens lokale autoriteiten zouden eerder vandaag zestien Palestijnen door Israëlisch vuur zijn gedood. Het is een uitzichtloze situatie waarin ook hulpverleners maar amper middelen hebben.
Geweerschoten en gillende mensen
Rosalia Bollen zat voor Unicef een tijd in Gaza en is nu weer even terug in Nederland. Van collega's hoort ze hoe het daar nu is. "Unicef zit vlakbij zo'n distributiepunt en dat is ook waar ik woonde. Mijn collega's vertelden dat ze de afgelopen dagen elke dag om half 5 wakker werden van geweerschoten en gillende mensen."
De hulporganisatie is de afgelopen maanden in Gaza gebleven, met een tiental Palestijnse staf en ook internationale medewerkers. Ze komen in de ziekenhuizen, behandelpunten en geïmproviseerde schooltjes heel schrijnende situaties tegen. "De term 'gewond' dekt de lading niet eens meer. De kinderen die we tegenkomen zijn ledematen of organen kwijt en moeten de rest van hun leven met die verwondingen leren leven."
'Een druppel in de oceaan'
Unicef voorspelde aan het begin van het jaar dat zeker 60.000 kinderen behandeld zouden moeten worden voor acute ondervoeding. "En dat hebben we nu bijgesteld naar 72.000 kinderen", zegt Bollen.
"Het feit dat we niet bij onze hulpgoederen konden voor 2,5 maand is natuurlijk erg frustrerend." Half mei kreeg Unicef samen met het Wereldvoedselprogramma weer toestemming om bepaalde hulpgoederen te leveren, zoals water en vaccins. "Het gaat alleen om een druppel in de oceaan. Het ergste is dat je de situatie achteruit ziet gaan en dat het zo echt niet hoeft te zijn."
'Iedereen heeft iets vreselijks meegemaakt'
Ze doelt ook op de enorme hoeveelheid aan hulpgoederen en apparatuur die net buiten Gaza klaarstaan en die ze snel kunnen mobiliseren. "Die zouden de humanitaire problemen al kunnen helpen." Toch worden die lang niet allemaal door Israël toegelaten.
Als Rosalia in Gaza is legt ze de projecten van Unicef in Gaza vast, maar interviewt ze ook veel mensen zoals ouders, leraren en zorgverleners. "Ik hoef niet te zoeken naar sensationele verhalen, want iedereen heeft iets vreselijks meegemaakt."
Onderwijs
Wat haar opviel is dat veel ouders niet vragen om de eerste basisbehoeften, maar dat ze vooral wensen dat hun kinderen onderwijs krijgen. Alles om de schijn van een normaal leven vast te houden. "In zo'n apocalyptische situatie is hun grootste zorg dat hun kinderen niet alles van de ellende meekrijgen."
Unicef probeert in het puin kindvriendelijke ruimtes op te zetten, zodat kinderen toch iets van onderwijs kunnen krijgen, al is het een paar uur per week.
'Ik wil terug'
Nu is Rosalia even terug in Nederland. "Het is zeker niet een baan die je voor langere tijd kan doen, omdat het heel gevaarlijk, stressvol en een ongezonde omgeving is."
Toch wil ze weer terug. "Het is moeilijk om je ervan af te sluiten en ik wil ermee doorgaan, zeker omdat journalisten en buitenlandse waarnemers geen toegang krijgen tot de Gazastrook." Ze wacht nu op het moment dat ze door Unicef wordt teruggeroepen.