Werkende armen als Marga zijn blij met FNV-eis om minimumloon verder te verhogen: 'Voel me altijd opgefokt'

Door de hoge prijzen voor boodschappen en energie komen werknemers rond het minimumloon, zoals Marga Hubers, moeilijk rond. Vakbond FNV wil een minimumloon van 16 euro. Deskundigen schetsen andere opties om deze mensen te steunen.

Eerder riep de FNV op om het minimumloon van 12 naar 14 euro te laten stijgen. Nu doen ze daar dus nog een schepje bovenop.

Lage inkomens getroffen

FNV vindt steun voor deze eis in de voorspellingen die het Centraal Plan Bureau (CPB) maakte voor de koopkracht. Volgens het CPB moet er iets gebeuren om te voorkomen dat de armoede in Nederland volgend jaar stijgt.

4,8 procent van de bevolking verkeert nu in armoede, en dat kan stijgen tot 5,7 procent in 2024. Mensen met de laagste inkomens worden hierdoor getroffen. Dat zijn bijvoorbeeld mensen met een uitkering, of mensen die rond het minimumloon verdienen.

Tijdelijke maatregelen

Hoofdeconoom Ester Barendregt van de Rabobank begrijpt de oproep van FNV. "Die oproep komt voort uit de constatering dat er dit jaar maatregelen zijn genomen door het kabinet om lage inkomens extra te ondersteunen, waarvan een deel tijdelijk is. Als dat niet verlengd wordt en er niks voor in de plaats komt, stijgt het aantal mensen in armoede", zegt ze.

"Prijzen zijn sterk gestegen en mensen met lage inkomens hebben daar extra last van", zegt Barendregt. "Ze geven een relatief groot deel van hun inkomen uit aan wonen, energie en voeding, de zaken die juist zo in prijs gestegen zijn. Daarop bezuinigen is dus lastig."

Op de zorgtaxi

De 61-jarige taxichauffeur Marga Hubers weet daar alles van. Ze rijdt op de zorgtaxi, om mensen die zelf geen gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer in de Achterhoek te vervoeren. Zelf verdient ze nu bruto 15,47 euro per uur. Dat is boven het huidige minimumloon van 12 euro per uur, maar onder de 16 euro die FNV vraagt.

"Dat komt doordat ik al 18 jaar op de taxi zit en nu eindelijk van een 26 uur-contract naar 32 uur ben gegaan", zegt ze over haar loon. "Je moet het hebben van je uren. Je moet uren trappen, wil je een fatsoenlijk loon krijgen."

'Werkende arme'

"Ik noem mezelf een arme, werkende Nederlander", zegt ze. "Voor corona kon ik normaal rondkomen. Maar tijdens was het lastig, omdat ik niet alle uren uitbetaald kreeg. We mochten 3 maanden niet rijden, dus ik kreeg alleen de 26 uur in mijn contract uitbetaald. Normaal werk ik meer."

En daarna is het voor haar alleen maar lastiger geworden. "Toen kregen we te maken met de oorlog in Oekraïne. Alles rijst de pan uit, mijn energiekosten gingen van 120 euro per maand naar 240 euro", gaat ze verder. "Je doet alles om te bezuinigen. Normaal douchte ik drie keer per week, nu nog twee."

Opgefokt

Eerder deed ze nog weekboodschappen met 50 euro, maar is nu zo'n 80 tot 100 euro. "Ik moet tegenwoordig sparen om naar de kapper te gaan. Normaal ging ik om de 6 weken om mijn korte haar bij te houden. Naar de tandarts ga ik al niet meer, want ik heb geen aanvullende verzekering. Dan maar goed poetsen en zo gezond mogelijk eten."

"Ik voel me innerlijk al een hele tijd opgefokt", geeft ze toe. "Ook omdat ik om me heen zie dat mensen het moeilijker hebben en korte lontjes krijgen. In de taxi zeggen mensen tegen mij 'Kijk de terrassen zitten vol, zo slecht gaat het niet met Nederland'. Maar de mensen die het niet kunnen betalen zie je daar niet. Je wordt onzichtbaar."

Voor- en nadelen

Een verhoging van het minimumloon klinkt als een goede oplossing voor die groep 'onzichtbare' mensen, maar dat is niet de enige optie volgens hoofdeconoom Barendregt. Naast dat ze werkt voor de Rabobank, is ze ook lid van de Commissie sociaal minimum, ingesteld door het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW).

"Het heeft voor- en nadelen." Zo moet het door werkgevers betaald worden, wat betekent dat ze meer goederen en diensten moeten omzetten, of de prijzen moeten verhogen om het te kunnen betalen.

Politiek aan zet

"Je kunt ook denken aan hogere toeslagen of uitkeringen", zegt Barendregt. Maar dat heeft ook weer twee kanten, geeft ze toe. "Het voordeel is dat je daarmee een selecte groep mensen kunt steunen, maar zo maak je het toeslagensysteem ook weer ingewikkeld."

"Uitkeringen verhogen is ook iets wat je heel gericht kunt doen, maar als je die verhoogt ten opzichte van het minimumloon, maak je het weer relatief onaantrekkelijk om te gaan werken." De politiek is aan zet om een keuze te maken, maar dat er iets moet gebeuren is duidelijk, vindt ook Barendregt.