Marjan Moolenaar werkte als correspondent in Washington, presenteerde TweeVandaag, maar was ook een van de eersten die televisiekijkend Nederland vertelt over de moord op Pim Fortuyn. Na uren verslag te hebben gedaan beseft Marjan wat de moord op de LPF-politicus met haar doet. "Ik heb er ook nog lang meegezeten dat Pim daar lag en dat wij hem niet hebben geholpen, dat ìk hem niet heb geholpen."
Tussen 1993 en 2003 is Marjan een bekend gezicht voor de kijker van TweeVandaag. Het programma wordt in die tijd afwisselend gemaakt door de EO, Veronica en de TROS. Marjan is werkzaam voor de EO. Dat was voor de jonge Marjan een logische keuze, aangezien ze uit een christelijk gezin kwam.
Lees ook:
Maar ze moest zich wel over een vooroordeel heen zetten. "Toen ik er kwam dacht ik: 'Ik weet niet of dit iets voor mij is.' Naar mijn idee waren er alleen maar mannen in driedelig pak die de hele dag bijbelteksten zaten op te dreunen. Maar toen ik er kwam bleek dat helemaal niet zo te zijn. Er waren veel jonge mensen aangenomen."
Volgens Marjan was het heel bijzonder wat TweeVandaag op dat moment deed. "Zó apart zelfs dat toen ik, vlak voor aanvang, meedeed met collega’s aan het toen populaire programma TROS Triviant, presentatrice Tineke Verburg zei: ik begin met vragen hoe het met TweeVandaag gaat, daarna laat ik even een pauze vallen, want deze uitzending is pas over twee maanden en dan bestaat Twee Vandaag mogelijk al niet meer, dus dan kunnen we dat eruit knippen. Dat was een algemeen gevoel in Hilversum: dit kon toch niet goed gaan!”
Moord op Pim Fortuyn
Moolenaar was niet alleen presentator, ze deed ook verslag van nieuwsgebeurtenissen in het buitenland. Drie jaar lang was ze correspondent in Washington DC en ze reisde de hele wereld over om verhalen te verslaan. "Ik ben niet iemand die veilig thuis blijft. Een schip in de haven is veilig, maar dat is niet waar een schip voor is gebouwd."
Als ik het nu terughoor dan merk ik aan mijn ademhaling dat ik gespannen was
Marjan Moolenaar
Dichterbij huis is ze één van de eersten die televisiekijkers vertelt over de moord op Pim Fortuyn, om de hoek van de redactie op het Mediapark. "Ik zat in de auto en ik had nog niks gehoord. Opeens werd op mijn autoruitje getikt, een collega gaf me zijn telefoon en zei: 'Je komt nu in TweeVandaag, dat is Pim Fortuyn die daar ligt.' Als ik het nu terughoor dan merk ik aan mijn ademhaling dat ik gespannen was."
Na een aantal uur verslag gedaan te hebben komt het nieuws pas goed aan bij Marjan. "Ik weet nog dat ik 's avonds naar buiten kwam en dat er drommen mensen stonden met bloemen en vlaggen. Toen we binnen zaten op de redactie was dat me niet zo opgevallen. Op dat moment begon de impact van de moord pas écht tot me door te dringen."
Marjan heeft er lang mee gezeten dat Fortuyn daar lag en ze hem niet heeft gelopen. "Jaren later was ik op een verjaardag en toen was daar iemand van het ziekenhuis waar het lichaam van Pim Fortuyn naartoe was gebracht en dat hij op slag dood was geweest. Pas toen kon ik het loslaten en dacht ik: 'ok, er kòn ook niets meer voor hem gedaan worden."
Gezondheidsklachten dwingen Marjan te stoppen met werken
Na haar TweeVandaag-jaren blijft Marjan bij de EO werken, tot gezondheidsklachten haar dwingen vorig jaar te stoppen. "Ik heb een erfelijke aandoening waardoor ik van kindsbeen al vaak in het ziekenhuis heb gelegen. Helaas komt het aldoor weer terug. Sommige mensen die nooit pijn hebben gehad weten niet hoe geweldig het is om een lichaam te hebben waarin alles rustig is."
Nu doet ze pastoraal werk, geestelijke hulpverlening in de kerk. En dat is heel ander soort werk, vindt Marjan: "Verwar de journalistiek aub niet met hulpverlening. Een journalist moet berichten, een pastoraal werker moet er zijn voor de mensen. Het is een heel andere taak."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.