'Not done' om Nederlands te zingen in de jaren 90? 'Marco Borsato veranderde alles'

"In de jaren 90 was het 'not done' om in het Nederlands te zingen. Dat deed je gewoon niet, want dat was volgens de muziek-elite geen goede smaak", zei NPO Radio 2 DJ Emmely de Wilt bij talkshow M.

Was het inderdaad not done om Nederlandstalig te zingen in de jaren 90? Hoe kan het dan dat er knallers van hits verschenen, zoals De meeste dromen zijn bedrog, Het is een nacht en Het regent zonnestralen?

'De jaren 90 waren van de supersterren'

"Die uitspraak is onzin", zegt muziekjournalist Jean-Paul Heck. "Wat ze waarschijnlijk bedoelt, is dat je in de jaren '80 zogenaamde 'muziek-acceptabele' artiesten had, als Doe Maar, De Dijk en het Goede Doel. Die werden door muziekcritici op een goede manier bekeken en behandeld"

De jaren 90 waren daarmee een wereld van verschil. "Dat was de tijd van de grote supersterren, zoals Marco Borsato, Guus Meeuwis en Gordon. Daar werd soms terecht, Gordon, en soms onterecht, Borsato, wel op neergekeken, omdat het commercieel was", zegt Heck.

Allerlei nieuwe soorten muziek

In de jaren 90 werd er ook nauwelijks alternatieve popmuziek gemaakt, vertelt Heck. "Dat had ook te maken met de opkomst van commerciële tv. SBS en RTL kwamen op, werden groter, en gaven veel ruimte aan commerciële artiesten als Borsato, maar ook aan bijvoorbeeld Acda en de Munnik. Zij werden toen ineens een grote ster."

En wat ook voet aan de grond kreeg was dialectpop. "In één keer werd een Limburgse band als Rowwen Hèze een grote naam, net als het Drenthe Skik, met Daniël Lohues."

Marco Borsato

"Ik denk dat De Wilt wel gelijk heeft hoor, als ze zegt dat Nederlands zingen not done was", zegt Atze de Vrieze, muziekjournalist bij 3voor12. "Vooral in de jaren 80 was het gewoon dat de ene na de andere Nederlandstalige popband een hit scoorde. In het begin van de jaren 90 was dat echt eventjes weg, totdat Marco Borsato bedacht dat Italiaans toch niet zo handig was en overschakelde op het Nederlands."

Na de doorbraak van Borsato veranderde er dus veel in het muzieklandschap. "Toen zag je halverwege de jaren 90 de ene na de andere band weer teruggaan naar het Nederlands. Maar het is zeker een paar jaar geweest dat je dat eigenlijk nauwelijks hoorde." Er zijn ongetwijfeld wel voorbeelden van Nederlandstalige bands begin jaren 90, zegt De Vrieze, "Maar zeker niet zo prominent als na Marco Borsato."

Waardering van het Nederlandse lied

"De afgelopen 10, 15 jaar is er veel meer waardering gekomen voor Nederlandse muziek, ook Engelstalige nummers", zegt muziekjournalist Atze de Vrieze. "Je zag dat Nederlandse artiesten als Kyteman, Lil' Kleine en Jett Rebel ineens grote zalen konden uitverkopen, terwijl dat daarvoor alleen maar voor de grote elite was weggelegd."

Ook veel jonge artiesten, als S10, Eefje de Visser en Snelle omarmen de Nederlandse taal. "Alles wat nu uit Nederland komt qua muziek, lijkt wel Nederlandstalig!"