Melanie en Linda vermijden vakantieplekken waar lhbti+'ers niet welkom zijn: 'Je kunt jezelf niet zijn en dat blijft pijn doen'

Als lhbti+'er is zorgeloos reizen niet vanzelfsprekend. Het risico op discriminatie heeft invloed op reisplannen en zorgt voor uitdagingen. Melanie en Linda kijken altijd of hun reisbestemming veilig voor ze is. "Er knaagt altijd iets in je achterhoofd."

Als lesbisch stel reizen Melanie Zwama en Linda Buitenweg altijd het liefst naar een land waar ze zich welkom voelen. Maar nu ze een gezin vormen met twee dochtertjes, is dat nog belangrijker.

Twee kinderen die allebei mama roepen

Het voelt voor het stel niet overal veilig om naartoe te gaan. "Ik ben op mijn hoede", vertelt Melanie. "Er knaagt altijd iets in je achterhoofd als je in een land bent waar je niet welkom voelt. Je kunt niet jezelf zijn en dat blijft pijn doen."

"Er zijn landen waar het strafbaar is of niet gewenst", vertelt ze. "Toen we nog geen kinderen hadden, konden we nog ons best doen om te verbloemen dat we een stel zijn. Maar nu we twee kinderen hebben die allebei mama roepen, wordt het heel lastig om dat te verbergen."

Landen vermijden

In ruim 60 landen is het onveilig voor lhbti+'ers en worden seksuele relaties tussen mensen met hetzelfde geslacht gezien als een misdaad. De Spartacus International Gay Guide publiceert jaarlijks een wereldwijd rapport over de situatie in 210 landen voor de lhbti+-gemeenschap. Aan de hand van verschillende criteria, zoals antidiscriminatiewetten, adoptierechten en huwelijksgelijkheid wordt bepaald hoe hoog een land scoort. Nederland valt ook dit jaar buiten de top 20.

Op plek 58 staat Italië, een land dat Melanie en Linda niet meer kiezen als vakantiebestemming. Dat komt door het conservatieve beleid van de Italiaanse premier Giorgia Meloni. Zij wil dat alleen de biologische ouder van een kind op de geboorteakte staat. Ook is in Italië het homohuwelijk niet erkend en mogen ouders van hetzelfde geslacht geen kind adopteren.

'Wat in Italië is gebeurd, kan hier ook'

"Het feit dat ik nu moet uitzoeken wat die nieuwe wet voor ons zou betekenen, dat voelt niet goed", vertelt Linda. "Beide kinderen dragen niet mijn achternaam. Stel dat er iets gebeurd waardoor we naar het ziekenhuis moeten, heb ik dan nog wel wat te zeggen over het kind dat ik zelf niet gedragen heb?"

"En Italië is helemaal niet zo ver weg", vult Melanie aan. "Binnen anderhalve dag ben je daar. Wat in Italië is gebeurd, dat kan ook hier net zo goed gebeuren. Daar heb ik wel angst over."

Lastige vragen

Melanie en Linda houden van kamperen en hebben een vouwwagen waarmee ze graag op vakantie gaan. Bij aankomst op de camping voelen zich vaak bekeken. Mensen willen graag weten hoe het zit en stellen vragen, vertelt Linda. "We krijgen altijd de vraag: wie is de echte moeder? Dat is pijnlijk."

Ook in het verleden kreeg het stel soms te maken met ongemakkelijke vragen. Bij het inchecken bij de balie in het hotel werd gevraagd of ze liever twee losse bedden wilden. "Ga je dan zeggen: 'oh, nee we willen graag één bed', terwijl iemand je bedenkelijk aankijkt en vraagt: 'waarom wil je dat?"

Regenboogvlag op de camping

Het zorgt ervoor dat ze zich goed voorbereiden als ze op vakantie gaan. Ook willen ze graag een voorbeeld zijn voor jongeren die nog in de kast zitten. "Ga staan voor je bent", zegt Linda. "We zijn een uitzondering en dat weten we, maar we willen laten zien dat het ons niet tegenhoudt om op reis te gaan."

Linda en Melanie benadrukken hoe belangrijk het voor hen is om een gevoel van acceptatie te ervaren tijdens de vakantie. Het zien van een regenboogvlag bij aankomst op een camping geeft een positief signaal. Melanie: "Als campings een regenboogvlag ophangen, voelt het als een teken: we mogen er zijn."