'Enorm stressvol': ouderenzorg aanvragen voor een naaste is zo makkelijk nog niet, weten Jerry (87) en Christine (70)

De ouderenzorg kan een doolhof zijn. Daar kunnen Jerry Casimiri en Christine van der Zee over meepraten. Beiden vroegen zij zorg aan voor een naaste en dat bleek bepaald niet makkelijk. "Het was enorm stressvol en dat werkt nog altijd door."

Jerry (87) moest zorg regelen voor zijn zieke vrouw en raakte onterecht betrokken bij een fraudeonderzoek. Christine's 96-jarige moeder verloor plotseling haar afwashulp. Met vervelende gevolgen.

Crisis

Jerry Casimiri is 86 jaar als zijn vrouw acuut extra zorg nodig heeft. Zij heeft parkinsonisme en die ziekte leidt begin september 2021 tot een crisis, vertelt Jerry.

"Ze ging hallucineren, het werd steeds erger. Het had misschien te maken met haar medicijnen, die waren gehalveerd. Daarover was verschil van mening tussen de neuroloog en de apotheek", vertelt Jerry.

Met spoed opgenomen

Het hallucineren werd intussen heviger en op een gegeven moment kon Jerry dat niet meer aan. "Ik heb de huisarts gebeld en die koppelde me aan een crisisteam. Iemand van dat team belde en zei: 'U wordt volgende week gebeld'."

Jerry houdt het die week nog vol. Als het team uiteindelijk langskomt zeggen ze al na 10 minuten dat zijn vrouw met spoed moet worden opgenomen.

24-uurszorg nodig

Als Jerry's echtgenote weer thuis komt na de opname, moet er dag en nacht zorg aanwezig zijn, dat is duidelijk. Het regelen daarvan vraagt veel tijd en inzet en levert veel stress op.

"Ik moest op zoek naar een huis want het huis waar we woonden was niet geschikt voor 24-uurszorg. Alles wat te duur. Na 8 maanden had ik iets gevonden, een huurappartement met 24-uurszorg, betaald met een pgb (persoonsgebonden budget, red.)."

Rolstoel uit een ander potje

Hij regelde een hoog-laag bed en een tillift. "Je moet alles zelf doen en heel goed lezen. Na 26 weken kwamen ze de tillift bijvoorbeeld weer ophalen omdat blijkt dat je die na 26 weken moet kopen en niet meer kunt huren. Toen moest ik weer achter een nieuwe lift aan", vertelt Jerry.

En de lift is niet het enige probleem. "We hadden een rolstoel die betaald werd uit de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning, red.). Maar toen we eenmaal 24-uurszorg kregen, moesten we die teruggeven en een nieuwe rolstoel aanschaffen via de Wlz (Wet langdurige zorg, red.). Dat is vrijwel dezelfde stoel, helemaal aangepast op mijn vrouw, maar uit een ander potje betaald."

Fraude

En dan gebeurt er nog iets vervelends: Jerry wordt het lijdend voorwerp van een fraudeonderzoek bij de aanvraag van het pgb. Omdat hij niet bekend is met het pgb neemt hij op aanraden van instanties een zogenoemde gezondheidsmakelaar in de arm, die helpt hem met het opstellen van de aanvraag.

Maar de aanvraag wordt afgewezen omdat die niet schematisch genoeg zou zijn vastgelegd. Wanneer Jerry en de gezondheidsmakelaar voor de tweede keer een pgb aanvragen en er opnieuw een afwijzing volgt, hoort hij dat er een fraudeonderzoek zal plaatsvinden.

'Enorm stressvolle tijd'

"Ik begrijp dat ze er goed naar willen kijken, want het gaat om een aanvraag voor 63.000 euro per jaar." De gezondheidsmakelaar mag in eerste instantie niet bij het gesprek met de inspectie zijn, vanwege mogelijke belangenverstrengeling. Dat mag uiteindelijk toch en er wordt geen fraude vastgesteld.

Maar het is al met al een enorm stressvolle tijd zijn geweest, vertelt Jerry. "Dat werkt nog steeds door. Ik ben 87 en niet meer de jongste. Het gaat maar door. Nu heeft de verpleging weer de tillift afgekeurd. Ik had een goeie en we hebben nu een soort meccano-doos."

Half jaar zonder hulp

Jerry en zijn vrouw zijn zeker niet de enigen, die allerlei hindernissen moesten nemen om de zorg te krijgen waar ze recht op hebben. Ook de 96-jarige moeder van Christine van der Zee komt in de problemen.

Dat gebeurt als de afwashulp voor haar moeder opeens wordt gestopt. "De Wmo doet het niet meer en de wijkverpleegkundige mag het niet doen. Mijn moeder zit nu al een half jaar zonder effectieve hulp en in een bezwaarprocedure bij de gemeente."

Afwas tussen wal en schip

Christine, zelf 70 jaar oud, legt uit hoe de afwas tussen wal en schip is geraakt. Haar moeder kan nog thuis wonen, precies zoals dat wordt gestimuleerd door de overheid, maar kan niet lang op haar benen staan en moet zich vasthouden als ze stilstaat.

Zelf de afwas doen gaat dus niet en Christine, haar enige dochter, woont 2 uur rijden verderop. "De mevrouw die huishoudelijke hulp verleent, redt nu alles net in de tijd die ervoor staat, maar ze redt het niet om ook nog de afwas weg te werken. 8 maanden geleden was die tijd er nog wel maar er is bezuinigd", vertelt Christine. "Mijn moeder krijgt ook zorg via de wijkverpleegkunde maar die mogen die afwas er niet bij doen."

Bezwaar

Omdat Christine voor haar moeder opkomt en om extra tijd voor de afwas vraagt, komt er een onderzoek. "Twee mensen kwamen onderzoek doen bij mijn moeder en hebben een rapport geschreven waarin ze beargumenteren dat extra tijd niet nodig is."

Christine maakt bezwaar en de procedure loopt nog steeds. "Mijn grote probleem is: ik kan nog een beetje de weg vinden en brieven schrijven, maar ik vind het bizar dat iemand van 96 jaar zomaar van de ene op de andere dag hulp kwijt kan raken zonder alternatief."

'Niet iedereen heeft mantelzorgers'

Haar moeder had al een half jaar lang een afwashulp kunnen hebben, daar is Christine zeker van. "Ondertussen is er sprake van kapitaalvernietiging, met al die onderzoeken naar de situatie."

Een bijkomstig probleem is volgens haar dat de overheid denkt dat er genoeg mantelzorgers zijn, "maar mijn moeder woont op 2 uur rijden en ik ben bijna 70. Ik hou mijn hart vast voor de toekomst. Straks zijn mijn drie dochters nog volop aan het werk als ik boven de 80 ben. Het is gewoon wishfull thinking van de overheid dat iedereen maar mantelzorgers heeft."