Nieuwe dna-technieken en websites waarbij stambomen makkelijk kunnen worden nageplozen, hebben de wereld van de zaaddonor voorgoed veranderd. Want wat ooit gegarandeerd anoniem was, is niet langer anoniem.
Ook zonder toestemming van de donor is zijn identiteit te achterhalen. Hiermee is een onbekend speelveld ontstaan en in potentie ook een emotioneel mijnenveld. Wie schiet de man te hulp die ooit anoniem zijn zaad doneerde voor het goede doel maar nu nerveus thuiszit omdat hij hierover nooit zijn gezin heeft ingelicht?
Gynaecologe Monique Mochtar werkt bij de spermabank in het AMC in Amsterdam. Ze is ook voorzitter van de werkgroep spermadonatie van de beroepsvereniging van gynaecologen (NVOG). Anonieme donoren die niet weten wat ze moeten doen, kunnen psychologische hulp krijgen, zegt ze.
Steun voor twijfelende donoren
“Als er nu anonieme donoren zijn die twijfelen en vragen hebben zoals wat betekent het als ik zelf de anonimiteit ophef, dan wil ik ze van harte uitnodigen voor een gesprek. Ze kunnen terecht bij de klinieken waar ze toen gedoneerd hebben.” Bestaat die kliniek inmiddels niet meer, dan kunnen ze zich melden bij het AMC. “Dan zorgen wij dat ze in de regio goed terecht kunnen voor een counselingsgesprek.”
EenVandaag tekende reacties van anonieme donoren op en spreekt met spermadonor Derk Eimers over de nieuwe technologische ontwikkelingen. Eimers koos er bewust voor om zijn donorkinderen wèl te willen leren kennen. Dat zijn er nu nog maar vier. Maar hoe voelt hij zich als het er straks twintig blijken te zijn?
In samenwerking met het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis heeft Fiom de KID-DNA Databank ontwikkeld. Hierin kunnen zowel donoren als donorkinderen zich inschrijven.
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.