Bang voor de spuit, maar wel het coronavaccin? Isabel en Jos overwonnen hun prikangst: 'Het was pure paniek'

Paniekaanvallen, huilen, flauwvallen. De angst voor een prik was voor Jos en Isabel zó groot, dat ze er psychische hulp voor moesten zoeken. Een inenting, zoals nodig voor het coronavaccin, vinden ze nu veel minder spannend. "Toch blijft het niet leuk."

De twee zijn zeker niet de enigen die moeite hebben met prikken. Onlangs stelden wetenschappers van Tilburg University dat naar schatting 35 procent van de Nederlanders last heeft van een vorm van prikangst. Maar oplossingen zijn er, daar kunnen Jos en Isabel over meepraten.

Pure paniek

"Het was echt pure paniek wanneer ik moest worden ingeënt", vertelt Isabel terugdenkend aan waar de prikangst voor haar begon. "Zolang ik het me kan herinneren, heb ik het al. Ik werd boos, begon te huilen, te schoppen en te schelden." Je moet je gewoon niet zo aanstellen, was de reactie dan. "Totdat mijn moeder op internet dingen vond over prikangst. Ze zei: dit heb jij!"

Alle benodigde prikken heeft Isabel hierna gehaald bij een dokter die haar lachgasnarcose gaf. "Ik kon zo tenminste niet opstaan en wegrennen", lacht ze. Helaas stond de prikangst haar niet veel later opnieuw in de weg, toen ze zich wilde aanmelden voor de opleiding geneeskunde. "Ik wilde dat dolgraag, dus besloot ik met een psycholoog te gaan praten. Die verwees mij door naar een prikcoach."

Zwart voor de ogen

Bij Jos werd het bij de woorden 'we gaan u verdoven' zwart voor de ogen, toen hij afgelopen zomer gehecht moest worden. "Ik viel om van de angst. En dat heb ik vaker wanneer ik een prik krijg met een naald. Vooral wanneer het me overvalt, zoals bijvoorbeeld bij de tandarts, raak ik in paniek", vertelt hij.

Niet kort erna besloot hij om naar een psycholoog te stappen om zo hopelijk van zijn angst af te komen. Daar werd besproken waar het voor hem allemaal begon. "Ik kan mij nog herinneren dat ik bij het Rijksvaccinatieprogramma vroeger als kleine jongen allemaal huilende kinderen voor mij in de rij zag staan; ik denk dat daar ergens iets is misgegaan."

Focus verleggen

"Uiteindelijk gaat het erom dat je kunt prikken", verzucht Jos. Hij werd doorverwezen naar een prikcoach. "De eerste keren ging ik er met lood in de schoenen heen." Nu, een paar maanden later, gaan de oefeningen hem steeds beter af. Ook het kijken van YouTube-filmpjes waarbij hij keer op keer het prikmoment bekijkt, helpen hem. "Je ziet dat er dan eigenlijk niets ergs gebeurt."

"Belangrijk voor mij is dat ik voorafgaand aan de afspraak ontspannen ben. Dan prikt ze daar in mijn arm en dan moet ik zorgen dat ik ergens anders over praat", legt Jos uit. "Want wanneer ik me focus op een verhaal of filmpje, dan is de angst veel minder. Zolang ik maar aan iets positiefs denk, en niet aan die naald die in mijn arm wordt gestoken. Laatst zei ik nog aan het eind: was dat het? 'Ja, dat was het', zei ze. Ik voelde het echt maar heel even."

'Angst was nergens voor nodig'

Isabel werd in bijna een jaar van haar prikangst afgeholpen. "Ze begon met kleine prikjes in m'n vinger, toen zette ze vaccinatienaalden, hierna nam ze bloed af. Steeds verder ging het." Afgelopen september heeft ze zonder haar prikcoach een griepprik gehaald. "Dat ging erg goed!"

"Wat ik altijd lastig vond, is dat ik heel goed begreep dat de angst nergens voor nodig was", vertelt ze. "De 'pijn' was het ook niet. Bovendien snapte ik dat het heel goed was om die prikken te nemen." Toch won de rede het maar zelden van de emotie. "Vaak ging ik vol goede moed naar binnen, en stond ik vervolgens weer huilend buiten."

Geen twijfel over coronavaccin

Over het nemen van het coronavaccin heeft Isabel geen moment getwijfeld. "Zeker neem ik het. Al is het niet voor mezelf, dan wel voor de mensen met wie ik in contact kom." Wel denkt ze dat ze er meer moeite mee heeft dan de gemiddelde Nederlander. "Het is niet dat ik er fluitend heenloop, ik zal vast wel wat zweethandjes hebben."

"Weet je, het argument dat sommigen hebben dat het niet leuk is om geprikt te worden, dat houd je altijd. Het ís gewoon niet leuk. Maar er is altijd een oplossing", besluit ze. "Praat erover. Ik zei ook altijd, ik kan dit echt niet, toch kon het bij mij ook."

Angsthaas

Ook Jos ziet wel een beetje op tegen de coronavaccinatie. "Het belang om niet ziek te worden is vele malen groter dan die 5 minuten angst. Dus die prik, die haal ik wel. Wel ga ik daar in die vaccinatiestraat aangeven dat ik er moeite mee heb en dat ik ze gewoon een leuk verhaal ga vertellen", lacht Jos.

"Maar waarschijnlijk zien ze al wel aan mij dat ik een angsthaas ben."