Wonen op vakantiepark toestaan of niet? Gemeenten staan voor de keuze

Recreatiewoningen op vakantieparken worden vaak permanent bewoond, ondanks dat dit niet mag. Van sommige parken verandert de gemeente nu de bestemming, op andere plekken blijft alles bij het oude. Met alle gevolgen van dien.

Veel parken zijn niet meer aantrekkelijk voor toeristen, maar ook permanente bewoning is niet toegestaan. Veel vakantieparken in ons land lijden daarom onder leegstand en slecht onderhoud, met verwaarlozing en verkrotting als gevolg. Minister Ollongren van Binnenlandse Zaken roept daarom gemeenten, vakantieparken en andere belanghebbenden sinds dit najaar op tot het veranderen van de bestemming van deze parken.

Andere bestemming

Harderwijk is een van de gemeenten die de wensen van de minister al in de praktijk brengt. De gemeente is bezig om de recreatiebestemming van verschillende parken te veranderen in een woonbestemming. Het argument: de parken zijn eigenlijk al jaren een woonwijk, en de verouderde vakantiewoningen zijn niet aantrekkelijk meer voor recreatie. "Er zijn geen voorzieningen", zegt huiseigenaar Jan Huizers. "Er is geen kantine, geen tennisbaan en geen zwembad. Er is helemaal niets."

Huizers verhuurt zijn woning aan mensen die het hard nodig hebben, zoals pas gescheiden alleenstaanden. Een perfecte oplossing, zo vindt hij. "Want hoe moet iemand uit Utrecht hier een huisje huren als er niet eens een receptie is?"

Waarde omhoog

Met een andere bestemming mogen bewoners eindelijk officieel op het park wonen. Voor de eigenaren van de woningen is een groot voordeel dat hun huis meer waard wordt. Daar moeten ze wel wat voor doen. "Voor elke woning moeten brandwerende voorzieningen worden getroffen", vertelt Huizers. "De gemeente vraagt ook een zogenaamde vereveningsbijdrage. Eigenaren moeten dus zo'n 12 duizend euro investeren."

De gemeente Harderwijk gaat ervan uit dat het verlies aan belastinginkomsten uit toerisme ruimschoots wordt gecompenseerd door hogere inkomsten uit het gemeentefonds. Deze inkomsten worden vastgesteld aan de hand van het aantal inwoners van een gemeente. Met een woonbestemming zal de hoeveelheid officiële inwoners toenemen.

De andere kant

In Baarle-Naussau zien ze de andere kant van de medaille. Vakantiepark L'Air Pur dreigt te verloederen. Bewoner en bestuurder Geert Ulijn wijst op een moeilijk verkoopbaar vakantiehuis dat al lang niet meer bewoond wordt. Het huis moet ondersteund worden om nog te blijven staan. "We hebben de eigenaar aangeschreven", vertelt UIlijn. "Maar hij zegt: wat moet ik ermee? Ik mag hier niet eens zijn."

Bron: EenVandaag

Regelmatig wordt op het park gecontroleerd. Als blijkt dat mensen er permanent wonen, wordt een dwangsom van 20 duizend euro opgelegd. Deze moeten ze betalen als ze niet binnen 3 maanden van het park af zijn. "Je mag niet van je eigendom genieten", zegt Ulijn. De bewoners hebben de gemeente Baarle-Nassau gevraagd om de recreatiebestemming van het park te veranderen in een mix van recreatie en wonen, maar de gemeente heeft daar nog geen definitieve beslissing over genomen. "Bewoners worden nu als een soort illegalen beschouwd", zegt Ulijn.

'Gedogen heeft te lang geduurd'

Willem Kraanen van adviesbureau ZKA Leisure Consultants deed onderzoek naar de vakantieparken in ons land. "Het meest schrijnend is het als de parken echt zijn verpauperd. Op sommige plekken zie je ook dat arbeidsmigranten met 8 mensen in een stacaravan zitten. Daar moet een einde aan komen." Als deze mensen ineens zouden moeten verhuizen, is dat volgens Kraanen een hele uitdaging.

Of gemeenten nu voor een woonbestemming kiezen of niet, er moet nu echt een oplossing komen, vindt Kraanen. "Elke gemeente mag doen wat hen goed lijkt. Maar het gedogen heeft te lang geduurd. Nu is er geen andere optie meer."