Waakmaatjes maken het verschil voor eenzame mensen die op sterven liggen
Het begon als een foutje. Een oproep die op intranet moest verschijnen, verscheen op internet en zo meldden mensen zich vrij massaal aan voor een nieuw project van het Sint Antonius Ziekenhuis in Utrecht. Mensen wilden graag waakmaatje worden.
Waakmaatjes zijn vrijwilligers die simpelweg waken bij iemand die op sterven ligt, waar niemand anders op bezoek komt. Dat kan zijn in zijn of haar laatste uren, maar soms duurt het ook dagen voordat iemand overlijdt.
Appgroep voor vrijwilligers
Het ziekenhuis heeft inmiddels een speciale appgroep voor de vrijwilligers. Er komt een bericht in die groep wanneer er iemand is om voor te waken. Mensen wisselen elkaar af om bij diegene die sterft aanwezig te zijn.
Een van de vrijwilligers is Agnes Stekelenburg. "Ik ervaar het als een stukje meelopen op de weg van een stervende. Het laatste stukje, daar mag je dan bij aanwezig zijn. Je luistert naar waar iemand op dat moment nog behoefte aan heeft."
Een paar speciale woorden
Stekelenburg blijft constant in gesprek met de mensen waar ze bij waakt. "Ik betrek ze bij alles wat ik doe. Als iemand overleden is, dan spreek ik altijd een paar woorden uit die ik op dat moment gepast acht."
Elma Geerman is coördinator van de vrijwilligers van het project, die goed begeleid worden. "Er is ook nazorg voor een waakmaatje nadat iemand overleden is. Maar ook vooraf krijg je mee naast wie je zit. Na afloop krijg je altijd een gesprek. Zo kan je het dus los laten en rustig naar huis gaan. Als er hele heftige zaken zijn gebeurd, dan zullen we daar zeker op inspringen."
Interesse van andere ziekenhuizen
Het succes van het project heeft haar verbaasd. "Het is een nieuw project. Die enthousiaste reacties van mensen had ik zeker niet verwacht."
Inmiddels lijkt het project ook op andere plekken te worden opgepikt, vertelt ze. "Het is heel bijzonder om te horen dat andere ziekenhuizen nu ook zeggen: dit wil ik ook wel in mijn ziekenhuis. Ook van over de grens."