Het is overgewaaid uit Amerika en al razend populair in Frankrijk en Duitsland: Poetry Slam begint nu ook in Nederland volle zalen te trekken. Vrijdag is de finale van het NK in het Utrechtse TivoliVredenburg. Is het een compleet nieuwe vorm of een oud kunstje in een nieuw jasje?

Een bokswedstrijd met woorden. Zo wordt deze moderne vorm van poezië ook wel genoemd: Poetry Slam. De dichters worden slammers genoemd: intonatie, ritme en lichaamstaal zijn belangrijk en de energieke stroom van woorden doet denken aan ‘rap’. En dat is ook meteen de reden dat Poetry Slam niet door iedereen uit de klassieke dichtwereld direct herkend en erkend wordt als serieuze dichtvorm. Jammer, en onterecht volgens poetry slammer Ivan Words.  “Er zijn veel stigma’s dat het straatcultuur en een stiefkindje van hiphop is. Kunst is kunst en taal is taal. Hoe je dat inzet moet je zelf weten.” 

Diepgang in de poëzie

Words is finalist op het NK Poetry Slam in het Utrechtse TivoliVredenburg dat op 26 januari wordt gehouden. Dan strijdt hij tegen finalisten Ozan Aydogan, Merlijn Huntjens, Asha Karami, Sacha Landkroon, Arnoud Rigter, Tijdelijke Toon, Martje Wijers om de Gouden Vink-trofee en 1000 euro prijzengeld. Rapper Fresku, dichter Charlotte Van den Broeck en Peter Verhelst, schrijver van het Poëzieweekgeschenk 2018, zijn de juryleden.  “Wat begon met een paar man in een café is uitgegroeid tot een evenement waar honderden mensen naartoe komen”, vertelt Carmien Michels, die het NK Poetry Slam in 2016 won en daarna zelfs Europees kampioen werd.  Michels vindt dat slamgedichten net zo waardevol en ontroerend kunnen zijn als de klassieke dichtvormen als sonnetten, kwatrijnen en limericks. “Er zijn goede en slechte slamgedichten, net zoals er goede en slechte sonnetten zijn.”

Bij slamgedichten is humor erg belangrijk. En laten de dichters van het klassieke dichterscollectief “Niet Zwichten maar dichten” dat nu ook erg belangrijk vinden in poezië. Maar waar de twintigers in Utrecht experimenteren met taal en vorm, houdt het dichterscollectief zich op de Piet Paaltjensstraat in Hengelo zo veel mogelijk vast aan oudere dichtvormen. “Wij zijn klassieke dichters. Ik houd ervan als poëzie diepgang heeft. Een van de dichters die mij erg inspireert is Vasalis” , vertelt Isis Zengerink, een van de oprichtsters van het collectief. Toch is het dichterscollectief erg benieuwd naar de nieuwe dichtvormen.  

Open voor nieuwe stromingen 

Hoewel de Hengelose dichters zich vastklampen aan de klassieke dichtstijl staan ze wel open voor nieuwe stromingen: op een uitnodiging van EenVandaag kwamen ze een kijkje nemen op de halve finale van het NK Poetry Slam in het Utrechtse Hofman Café. "Spannend is het wel, ook in de expressie", concludeert het klassieke dichterscollectief. "We zijn erg verrast. Maar of het poëzie is? Misschien is het wel meer proza." 

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.