Robbert (40) brak bij een ski-ongeluk in Oostenrijk zijn schouder en kreeg een geneesmiddel voorgeschreven tegen de pijn. Het was niet verslavend volgens zijn arts. "Je stopt er zelf mee als de pijn minder wordt." Het pakte anders uit.
Die afhandeling van zijn schouderbreuk was letterlijk een pijnlijke zaak. Het bot werd in Oostenrijk vastgezet, maar een schroef kwam in de spier van zijn bovenarm terecht. Om de enorme pijn te bestrijden kreeg hij oxycodon voorgeschreven, een pijnstillende opiaat. Het onderdrukte de pijn, maar voorkwam dat hij aan de bel trok, waardoor er geen hersteloperatie plaatsvond. Had hij het middel niet geslikt, dan had het herstel korter geduurd en was hij er ook niet afhankelijk van geworden.
Lees ook
'Het werd bij mijzelf gelegd'
"Als ik het had geweten had ik het medicijn nooit genomen. Het is twee keer zo sterk als heroïne", zegt Robbert nu. "Dan had ik nog liever pijn gehad. Het heeft het herstel in de weg gezeten." Hij vroeg nog expliciet of het middel verslavend is. "Je stopt er vanzelf mee", kreeg hij te horen. Robbert vertrouwde vervolgens op de arts. "Ik ging ervan uit dat hij de gevaren kende."
Door het gebruik werden zijn emoties vlak en zijn sociale en professionele leven begon eronder te leiden. "Ons hele leven begon om oxycodon te draaien", vertelt zijn vriendin Claudia. "Het gaf spanningen. Het belangrijkste was dat zijn karakter veranderde. Hij werd oppervlakkiger en snel boos.
'Je voelt je een junk'
Uiteindelijk kreeg hij van zijn huisarts een afbouwschema, maar hij moest het allemaal zelf zien te redden. "Het werd bij mijzelf gelegd, kijken wat je kunt." Maar dat loopt helemaal mis. "De afkickverschijnselen waren heftig, ik kreeg migraine. Je voelt je een junk en je wordt dood- en doodziek. Uiteindelijk heb ik hulp gezocht."
Die hulp vindt hij bij Brijder, een stichting voor verslavingszorg. "Als je ervan af wilt heb je hulp nodig", vertelt hij nu. "De eerste twee weken had ik overal pijn. Oxycodon verdooft pijn en onderdrukt emoties."
Steun werkgever
Hoewel hij zich zorgen maakte over hoe zijn werkgever zou reageren, kreeg hij alle begrip. "Aan met name mijn manager heb ik veel steun gehad."
Maar dat het kan leiden tot een probleem met een werkgever kan hij zich goed voorstellen. "Andere mensen bij andere werkgevers kunnen het heel lastig hebben om te vertellen dat ze moeten afkicken van een middel, dat ze notabene is voorgeschreven door een arts."
Perverse prikkel
Uiteindelijk wist Robbert met behulp van Brijder af te kicken. "Ik kon dag en nacht bellen." Binnenkort gaat hij weer aan het werk en wil weer sporten en bewegen. Maar het is een heel traject.
Wat hem ook dwarszit is de in zijn woorden 'perverse prikkel' die uitgaat van het medicijnbeleid in ziekenhuizen. "Het ziekenhuis wordt beoordeeld op de hoeveelheid pijn die de patiënt heeft. Dat is een perverse prikkel, bedoelt om het ziekenhuisbed leeg te krijgen. Maar ze vergeten de begeleiding", vertelt hij. "Ik dacht dat ik na de operatie kon stoppen."
Blijvende schade of overlijden
Die pijnbestrijding kan ook een gevaar opleveren, waarschuwt Robbert. "Als Oxycodon bijvoorbeeld bij een niet opgemerkte blindedarm ontsteking wordt voorgeschreven dan kan dit uiteindelijk dodelijk aflopen voor een patiënt, omdat de pijn onderdrukt wordt en de oorzaak nooit opgemerkt wordt."
"Oxycodon kan de pijn bij een levensbedreigende oorzaak zo onderdrukken dat deze nooit aan het licht komt en de patiënt blijvende schade oploopt of komt te overlijden."
Afbouwmedicatie niet vergoed.
De afbouwmedicatie die hij nodig had werd niet vergoed, en dat is scheef, vindt Robbert. Want de oxycodon die het probeem in stand hield werd wel vergoed. "Als ik de medicatie was blijven nemen, dan hadden ze alles vergoed. Dan had het Zilverenkruis ook de kosten van de Brijderstichting erbij gehad en zouden ze verzuimd hebben om hun zorgplicht uit te voeren."
Hij benadrukt dat dit tot een buitengewoon onwenselijke situatie kan leiden: "Iemand in de bijstand kan de afbouwstrips bijvoorbeeld niet betalen en zal nooit van de oxycodon afkomen."
Vragen? Stel ze!
Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.