radio LIVE tv LIVE
meer NPO start

Ouders van kinderen met beperking worstelen met stijgende zorgkosten voor speciale woonvormen: 'Je betaalt meer dan je eigenlijk kunt'

Ouders van kinderen met beperking worstelen met stijgende zorgkosten voor speciale woonvormen: 'Je betaalt meer dan je eigenlijk kunt'
Pieter (rechts) en zijn zoon Jos
Bron: EenVandaag

De woontoeslag moet omhoog. Dat wil de Landelijke Vereniging voor Ouderinitiatieven (LVOI). Meer dan de helft van de kleinschalige woonvormen, opgericht door ouders voor hun kinderen met een beperking, komt in de problemen door stijgende zorgkosten.

Volgens de LVOI is het persoonsgebonden budget (pgb) in 2024 voor de helft van de zogeheten ouderinitiatieven niet meer genoeg. LVOI-bestuurslid Rudo Jockin: "De initiatieven zijn genoodzaakt om op buffers in te teren, zorg af te schalen of ouders moeten nóg meer zorg gaan leveren."

Hoogst haalbare vorm van zelfstandigheid

Er zijn in Nederland een paar honderd ouderinitiatieven. Per Saldo, de landelijke vereniging van mensen met een pgb, schat zo'n 500. De initiatieven worden vaak opgericht door een groep ouders die voor hun kinderen met een beperking een gezamenlijke woonplek willen creëren. De grootte van de groep varieert per initiatief van zo'n vijf tot twintig bewoners.

De bewoners hebben meestal een pgb. Met het pgb koopt het bestuur van het initiatief, dat vaak bestaat uit ouders, dan zelf de zorg in bij een zorgorganisatie. Jockin benadrukt dat bewoners zo veel regie houden: "Het is voor hen de hoogst haalbare vorm van zelfstandigheid, afgestemd op hun specifieke beperking."

info

Pgb in het kort

Met een persoonsgebonden budget, beter bekend als het pgb, kan iemand met een (blijvende) beperking mensen inhuren die de zorg en ondersteuning geven die hij of zij nodig heeft. Dat kan diegene zelf regelen. Een naaste kan daarbij helpen als dat nodig is, zoals gebeurt bij ouderinitiatieven. Het pgb wordt betaald vanuit de Wet Langdurige Zorg (Wlz).

Verhogingen van 15 procent

Uit cijfers van de LVOI blijkt dat veel ouderinitiatieven dit jaar geconfronteerd worden met flinke tariefverhogingen. Tegelijkertijd stijgt het pgb dus niet net zo flink mee, legt Jockin uit: "Het pgb stijgt dit jaar ook met 6,37 procent, maar dat staat niet in verhouding met de stijging van de zorgtarieven, die stijgen gemiddeld zo'n 10 procent. En er zijn zelfs uitschieters van 15 of 17 procent."

De oorzaken voor tariefverhogingen in de zorg zijn niet altijd duidelijk. Niet alle aanbieders zijn even transparant, volgens Jockin. Al kan hij wel een oorzaak bedenken: "Door het tekort in de zorg willen organisaties gezien worden als aantrekkelijke werkgevers. De cao-lonen stijgen daardoor fors. Een ander voorbeeld is de 24-uurs zorg, die is een stuk duurder geworden."

Uitkleden van de zorg

Pieter de Feijter zocht 16 jaar geleden een woonplek voor zijn zoon Jos, die een beperking heeft. Samen met andere ouders begon hij uiteindelijk het ouderinitiatief het Droomhuis in Wageningen: "Jos is iemand die in het leven wil staan, een politieauto langs wil zien rijden en een kopje koffie wil drinken in de stad", vertelt zijn vader.

Al 16 jaar koopt De Feijter samen met andere betrokken ouders de zorg in bij een zorgaanbieder. Ze zagen de tarieven elk jaar iets hoger worden en moesten daardoor andere keuzes maken. Ook dit jaar was er weer een flinke tariefverhoging: "Die diensten waren al allemaal gekort. En per januari moeten we weer verder inkrimpen. Dat is gewoon het uitkleden van de zorg."

Bekijk ook

Afhankelijk van één aanbieder

Wat de Feijter vooral stoort, is de afhankelijkheidsrelatie met de zorgaanbieder. Er zijn in zijn regio namelijk niet veel andere organisaties die de zorg kunnen leveren die ze nodig hebben. Van het vrijemarktprincipe is volgens hem dan ook geen sprake: "Je zit eigenlijk in een soort huwelijk waarin je tot elkaar veroordeeld bent."

De bewoners van het Droomhuis in Wageningen zijn bovendien gewend aan de zorgaanbieder die al 16 jaar de zorg levert. En de ouders hebben ook geen andere keuze dan de zorg blijven inkopen, ondanks de tariefverhogingen: "Terwijl je er dus meer voor betaalt dan dat je eigenlijk kunt. We zitten in een spagaat, want ze hebben die zorg gewoon nodig."

Woontoeslag verhogen

Rudo Jockin van de LVOI maakt zich zorgen over de gevolgen van het afschalen van zorg bij ouderinitiatieven. Veel zorgtaken komen volgens hem dan alsnog bij ouders terecht, die in het geval van volwassen kinderen met een beperking ook niet meer de jongste zijn: "Ouders moeten niet in de frontlinie zitten wat de zorg betreft, die raken binnen de kortste keren overbelast."

De LVOI roept daarom nu de demissionair minister voor Langdurige Zorg Conny Helder op om de woontoeslag voor bewoners van kleinschalige woonvormen te verhogen. Voor de jaren daarna moet er volgens Jockin gezocht worden naar meer structurele oplossingen: "Als we deze vorm van zorg belangrijk vinden, moeten we deze ook mogelijk blijven maken."

Bekijk ook

Slapen in de rolstoel

Directeur Aline Molenaar van Per Saldo en ziet al jaren dat pgb-houders worstelen met stijgende zorgtarieven. Wel gaan de stijgingen de laatste jaren sneller, zegt ze: "De tarieven van zorgaanbieders zijn een stuk sneller gestegen dan de tarieven van het pgb. Dan voel je al aan: dit gaat helemaal fout."

Bij Per Saldo melden zich naast ouderinitiatieven ook veel andere pgb-houders met vragen over tariefverhogingen. Molenaar legt uit dat de verhogingen een nog groter probleem zijn als iemand geen mensen om zich heen heeft die kunnen helpen: "We spreken zelfs mensen die twee nachten in hun rolstoel moeten slapen, omdat ze de zorg 's nachts niet de hele week kunnen betalen."

Reële zorgtarieven

De oproep van de LVOI om de woontoeslag te verhogen vindt Per Saldo een stap in de juiste richting. Maar het is volgens Molenaar geen oplossing voor alle budgethouders: "Er zijn genoeg mensen die problemen ondervinden door de hoge zorgtarieven en niet thuiskomen in een ouderinitiatief. Dus wij vinden dat niet de enige oplossing."

Per Saldo wil daarom dat het pgb geïndexeerd wordt aan de hand van de zorgtarieven, zodat daar niet te grote verschillen in zitten. Daarnaast moeten er maximale zorgtarieven komen: "Het moeten nette tarieven zijn. Als er door grote zorgaanbieders een verhoging wordt doorgevoerd moet het ministerie daar kritisch naar kijken."

Meer dan de helft van de ouderinitiatieven in de problemen door stijgende zorgkosten

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Waarom de behandeling van de Voorjaarsnota een van de belangrijkste financiële momenten van het jaar is

Waarom de behandeling van de Voorjaarsnota een van de belangrijkste financiële momenten van het jaar is
Folkert Idsinga (NSC) en Nicolien van Vroonhoven (NSC) komen aan bij het ministerie van Financiën, waar de coalitiepartijen beginnen aan de onderhandelingen over de Voorjaarsnota
Bron: ANP

Al sinds het aantreden van kabinet-Schoof kijkt politiek Den Haag met angst en beven uit naar de onderhandelingen over de Voorjaarsnota. Maar wat is deze nota precies en waarom is die zo belangrijk? "Na Prinsjesdag het belangrijkste financiële moment."

Het ministerie van Financiën is vanaf vandaag weer even het middelpunt van politiek Den Haag. Minister van Financiën Eelco Heinen (VVD) en de fractievoorzitters van coalitiepartijen VVD, PVV, NSC en BBB proberen het daar de komende dagen eens te worden over de Voorjaarsnota.

Begroting van het lopende jaar

De Voorjaarsnota is het document waarin de begroting van het lopende jaar wordt aangepast. Dit gebeurt altijd in het voorjaar. Verder is de Nota ook het document waarin vooruit wordt gekeken naar toekomstige begrotingen.

Dit is elk jaar een spannend moment, maar dit jaar wordt er gesproken over miljarden euro's aan opgespaarde problemen.

Bekijk ook

Politieke 'wenslijstjes'

Daarbovenop komen ook nog de politieke 'wensenlijstjes' - van lagere huren tot extra geld voor gemeenten - die samen tot miljarden én miljarden euro's extra optellen.

En omdat het onderlinge wantrouwen in de coalitie groot is, gonst het in de Haagse wandelgangen daarom al maanden dat het kabinet wel eens hierom zou kunnen vallen.

Pittige gesprekken

"Het worden wel pittige gesprekken, verwacht ik", geeft minister Heinen toe tegenover EenVandaag. "De wensen zijn natuurlijk hoog, maar ik heb nog geen dekking gezien. En daar zit natuurlijk altijd de moeilijkheid in: hoe ga je het betalen?"

"Ik snap heel goed de wens voor extra uitgaven, maar matig want we krijgen het niet altijd uitgegeven en de inflatie is hoog, dat moeten we niet aanwakkeren", zegt de minister van Financiën.

Bekijk ook

'Lopen we op schema?'

"Het is na Prinsjesdag het belangrijkste financiële moment van het jaar," benadrukt Wimar Bolhuis over de Voorjaarsnota. Bolhuis is gespecialiseerd in overheidsfinanciën en als econoom verbonden aan de Universiteit Leiden.

"We hebben met Prinsjesdag een begroting voor 2025 gemaakt. Bij de Voorjaarsnota wordt gekeken: hoe gaat het eigenlijk met de uitgaven en de inkomsten? Loopt dat op schema?"

Alvast vooruitblikken

Een tussentijdse check van het huishoudboekje van de overheid dus, gecoördineerd door de minister van Financiën. Maar volgens econoom Bolhuis is het meer dan dat alleen.

"Het is ook belangrijk omdat je alvast met elkaar vaststelt welke uitgaven je wilt doen in de begroting voor de komende jaren. Dat is belangrijk. Wil je meer uitgeven aan bepaalde onderwerpen? Moet je de komende jaren problemen oplossen?"

Bekijk ook

Begrotingsregels

Al die wensen zijn gebonden aan speciale spelregels, zegt Bolhuis. "De begrotingsregels stellen bijvoorbeeld dat je niet zomaar extra uitgaven mag doen als minister. Daar moet goedkeuring voor zijn. En als je dat wil doen, zou je bijvoorbeeld extra moeten bezuinigen."

Een andere regel waar alle partijen zich aan moeten houden: "Daarnaast is er de regel dat als je meevallers hebt op je begroting, dat je die niet zomaar opnieuw mag uitgeven. Die moeten terug naar het ministerie van Financiën. Zo komt er weer ruimte voor andere ministeries om geld uit te geven."

Politieke wensen

En extra geld willen alle coalitiepartijen maar al te graag uitgeven. Zo gek is dat volgens Bolhuis niet, want zo halverwege het jaar ontstaan er allemaal nieuwe politieke wensen. Denk aan extra geld om de energierekening naar beneden te brengen, de huren en benzineprijzen te verlagen of de kinderopvang goedkoper te maken.

Maar ook de situatie in Oekraïne en de opstelling van de Amerikaanse president Donald Trump dwingen tot extra investeringen in defensie.

Bekijk ook

Nog meer geld nodig

Daarnaast heeft het kabinet ook nog geld nodig om de BTW op cultuur, media en sport te verlagen. Er is verder ook geld nodig om het stroomnet te verzwaren, de problemen met de vermogensbelasting zijn nog altijd niet opgelost, en er is ook extra geld nodig om de WIA-uitkeringen te compenseren.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over extra geld voor de stikstofproblemen en om de jeugdzorg in gemeenten te verbeteren.

Bekijk ook

Staatsschuld

PVV en BBB zien de oplossing voor deze problemen in de lage staatsschuld die Nederland heeft. Daardoor zouden we makkelijk miljarden euro's kunnen lenen om al die wensen te betalen. "Nederland heeft een relatief lage staatsschuld, ongeveer 45 procent van het bruto binnenlands product. Dat is internationaal gezien laag," erkent Bolhuis.

De vraag is alleen of het verstandig is de staatsschuld op te laten lopen. "Je zou deze kunnen laten oplopen, maar de belangrijkste vraag is natuurlijk wat ga je met dat geleende geld doen? Ga je met dat geld dan investeringen doen die zich ook terugbetalen?"

Nieuwe planning

De conclusie volgens Bolhuis? "Het is een schaarstediscussie. Je moet kiezen. Dus dat wordt voor het kabinet wel een lastige keuze. Want er zijn gewoon vier partijen met verschillende belangen," zegt Bolhuis.

"Maar uiteindelijk is het de minister van Financiën en de minister-president om een keuze te maken en de nieuwe plannen voor 1 juni naar de Tweede Kamer te sturen."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Groot deel asielzoekers die eigenlijk naar ander EU-land moeten om procedure af te wachten, doen dat niet

Groot deel asielzoekers die eigenlijk naar ander EU-land moeten om procedure af te wachten, doen dat niet
Bord van de IND, beeld ter illustratie
Bron: ANP

Slechts één op de vijf asielzoekers in Nederland die volgens de regels naar een ander EU-land moeten terugkeren, wordt daadwerkelijk overgedragen. Dat blijkt uit cijfers die EenVandaag heeft opgevraagd bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND).

In 2023 werden 11.440 zogenoemde overdrachtsverzoeken ingediend. Maar slechts 2.420 asielzoekers vertrokken daadwerkelijk naar het land waar ze hun procedure zouden moeten afwachten. Voor 2024 ligt het aantal verzoeken op 8.820, waarvan er tot nu toe maar 1.550 zijn gehonoreerd. Volgens de IND kunnen overdrachten door lange procedures meer dan een jaar duren.

Grote verschillen tussen EU-landen

De bereidheid van EU-landen om asielzoekers terug te nemen, verschilt sterk. Duitsland accepteert bijna de helft van de verzoeken, terwijl Italië vrijwel nooit reageert. In de afgelopen 3 jaar is er geen enkele asielzoeker vanuit Nederland naar Italië teruggestuurd, ondanks ruim 4.000 verzoeken.

Griekenland en Hongarije krijgen vanuit Nederland zelfs helemaal geen verzoeken meer. Deze landen weigeren structureel om asielzoekers terug te nemen, waardoor het aantal succesvolle overdrachten al 5 jaar op nul staat.

Bekijk ook

Nederlandse rechters blokkeren soms overdrachten

Soms voorkomen Nederlandse rechters dat een asielzoeker wordt teruggestuurd. In de afgelopen 2,5 jaar gebeurde dat bijvoorbeeld twee keer bij overdrachten naar België. Dit omdat asielzoekers daar een 'onmenselijke behandeling' te wachten zou staan.

De meeste asielzoekers die volgens de zogeheten Dublinverordening naar een ander EU-land zouden moeten vertrekken, verdwijnen uit het zicht van de autoriteiten. Ze worden als 'met onbekende bestemming vertrokken' geregistreerd, waardoor overdracht niet meer mogelijk is.

Bekijk ook

Veel asielzoekers verdwijnen in de illegaliteit

Volgens migratiedeskundige aan de Universiteit Leiden Mark Klaassen, die ook lid is van de Adviesraad Migratie, is het voor het kabinet geen prioriteit om deze groep te volgen of te dwingen te vertrekken. "Daar is nu geen effectief beleid voor", zegt hij.

"De overheid zou beter haar best moeten doen om mensen in een opvangvoorziening te houden."

Vragen? Stel ze!

Heb je nog vragen of wil je reageren? Stuur ons dan hier een berichtje in onze chat. Elke donderdag vertellen we in de Doe mee-nieuwsbrief wat we met alle reacties doen. Wil je die in je mail? Meld je dan hier aan.

Ook interessant