Nog lange weg te gaan voor gewonde soldaten in Nederland, maar ze blijven vastberaden: 'Ik wil lopend terug naar Oekraïne'

Deze week is het een jaar geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. Veel Oekraïense soldaten raakten gewond, een aantal van hen is nu in Nederland voor medische zorg. Afgelopen weekend kwamen ze bij elkaar om te praten over de oorlog.

Toen Rusland op 24 februari 2022 Oekraïne binnenviel, meldden veel jonge Oekraïense mannen zich aan voor de strijd. De 22-jarige Vladyslav, of Vlad, Orel bijvoorbeeld, die tot dan toe dj was. En de 24-jarige lasser Igor Kuzmenko. Allebei raakten ze zwaargewond tijdens die strijd.

Benen kwijt

"We gingen uit, studeerden, maar onze slechte buurman heeft het leven van ons gestolen", zegt Vlad. Hij raakte op 1 maart 2022 zwaargewond bij een bombardement.

Igor werd op 2 mei beschoten door een Russische tank. "De artsen moesten allebei mijn benen tot boven de knie amputeren." Vlad en Igor waren bepaald niet de enige soldaten die gewond raakten. Op een gegeven moment kon Oekraïne het hoge aantal oorlogsslachtoffers niet meer aan. De verwondingen waren te complex en het aantal patiënten te hoog.

Hoge muur

Veel Europese landen schoten te hulp en zo kwamen Igor en Vlad in Nederland terecht, waar ze medische zorg kregen en konden revalideren. "Ik heb geen benen meer maar door de hulp en revalidatie hier hoop ik straks toch lopend terug te kunnen naar Oekraïne", zegt Igor.

Het liefst zou hij een hoge muur bouwen tussen Oekraïne en Rusland. "Zodat we nooit meer iets met de Russen te maken hebben."

Wakker worden in een vreemd land

De mannen worden bijgestaan door de vrijwilligers van de stichting Netherlands for Ukraine, opgericht door de Oekraïense Kseniya Negrutsa-Godska. Bij de stichting werken zogenoemde 'guardian angels', of 'beschermengelen': buddy's voor Oekraïense strijders in Nederland.

Deze buddy's gaan mee naar doktersbezoeken, doen boodschappen en vertalen officiële stukken. "Als deze jongens in Nederland aankomen zijn ze volkomen hulpeloos", vertelt Kseniya. "Moet je je voorstellen dat je zwaargewond in een vreemd land wakker wordt waar je de taal niet verstaat."

'Ze hadden een fijn leven'

"Wij willen deze helden, want dat zijn ze, helpen en bijstaan. Dat voel ik als mijn plicht", vervolgt Kseniya. "Ze hadden een fijn en normaal leven, zoals jullie hier kennen. Tot we werden aangevallen."

"Op die dag kwamen ze in opstand en pakten ze de wapens op om ons land te verdedigen. Ik ben zelf niet dapper genoeg om een wapen op te pakken, maar ik kan wel op deze manier een bijdrage leveren."

Bron: EenVandaag

'Fijn om bij elkaar te zijn'

In Doorn kwamen afgelopen zaterdag 25 gewonde Oekraïense oorlogsslachtoffers bijeen met hun 'guardian angels'. "In veel Europese landen wordt stilgestaan bij 1 jaar oorlog, maar eigenlijk is de oorlog voor ons al 7 jaar aan de gang, vanaf het moment dat Rusland de Krim opeiste in 2014", vertelt Kseniya.

"Het is zo intensief, we werken dag en nacht. Het is fijn om bij elkaar te zijn en onze gevoelens met elkaar te delen."

Niets doen geen optie

Op de bijeenkomst was ook 'beschermengel' Vlada Karpinova, met haar 'held' Vadym Storozh. Vlada werkt als arts in het Haaglanden Medisch Centrum in Den Haag en kwam 20 jaar geleden naar Nederland.

"Toen de oorlog uitbrak voelde ik dat ik iets moest doen. Ik heb familie in Cherson en niets doen was geen optie. Nu help ik Vadym met boodschappen doen en het maken van doktersafspraken. Ik heb ontzettend veel bewondering voor zijn veerkracht en optimisme. Hij is gewond geraakt maar geeft niet op. Hij is 'unbreakable'."

Bron: EenVandaag

Onschuldige mensen dood

De 30-jarige Vadym woont sinds januari in een vakantiewoning in Hellevoetsluis met vier andere gewonde militairen. Op 26 maart raakte hij in Luhansk gewond door artillerievuur. Even leek het erop dat zijn been moest worden geamputeerd, maar artsen hebben het toch weten te behouden. "Alleen voel ik niets meer in het been en kan ik het niet buigen, maar hopelijk wordt dit beter."

Anders dan Igor en Vlad vecht Vadim al 7 jaar tegen de Russen. "Ik studeerde bedrijfskunde maar toen Rusland in 2014 de Krim binnenviel ben ik bij het leger gegaan. Ik voel zoveel haat, woede en verdriet, omdat er zoveel onschuldige mensen dood zijn. Ik hoop dat het binnenkort veilig is voor vrouwen en kinderen om terug te keren naar huis en hun mannen weer te zien."