Niet door te swipen, maar door te rennen: zo hoopt een groeiende groep singles hun grote liefde te vinden. Ze zijn het online daten zat en gooien het nu over een andere boeg. "De apps zijn een soort vleeskeuring geworden", merkt de vrijgezelle Sam.

"Van de zomer zag ik een video op Instagram, daarin werd een grapje gemaakt: 'Forget dating apps, doe mee met de run.'", vertelt de 29-jarige Sam van Damme uit Amsterdam. "En ik dacht: 'Nou, op zich wel gezellig.' Dus ik ben toen een keer op een zaterdag meegegaan om te hardlopen en daarna deed ik het steeds vaker."

'Daar doe ik niet aan mee'

Sam is al een aantal jaar single en de dating apps is ze voorlopig zat. "Het aanbod is het gewoon niet en het voelt toch wel een beetje oppervlakkig", vertelt ze over haar ervaring met online daten op apps als Tinder, Bumble en Hinge.

Ze omschrijft het swipen en liken van een persoon, wat je vaak doet op basis van foto's, als een 'vleeskeuring'. Je leert weinig over iemands persoonlijkheid, zegt ze. "En ik denk niet per se dat het aan mij ligt, dat ik te kieskeurig ben. Ik weet gewoon wat ik wil en wat goed bij me past. Op de apps draait het daarnaast soms ook gewoon om seks. Daar doe ik niet aan mee."

Laagdrempelig daten

Ze kwam erachter dat haar renclub - de Sunday Run Club - ook runs speciaal voor singles organiseert en besloot dat ze dat offline daten weer eens wilde proberen.

Dus ruilde ze de apps in voor een paar hardloopschoenen. Hardlopen vindt ze leuk en het kan helpen bij het, op een laagdrempelige manier, ontmoeten van een nieuwe liefde, was haar gedachte. "Ik ben op dit moment niet echt actief op zoek, maar hiermee wordt het zetten van die stap wel kleiner. Je weet maar nooit."

Rennen en kletsen

Verder hoef je geen 'goede' hardloper te zijn om aan de singles run mee te doen. Het tempo ligt expres lager, zodat mensen met elkaar kunnen kletsen.

"En voordat we beginnen, warmen we op. Dan moet je iemand zoeken met wie je nog niet hebt gepraat en dan kun je samen oefeningen doen, zoals je benen heen en weer swingen. Daarvoor moet je dan even iemand hebben om aan vast te houden."

Grappig en een beetje ongemakkelijk

"Ik weet nog de eerste keer toen ik naar de singles run ging, toen had ik kort daarvoor samen met een vriendin al even met twee jongens gekletst", vertelt Sam. "En toen kwam dus het moment van, pak iemand vast. Beide jongens kwamen op mij af, een beetje ongemakkelijk, maar wel grappig."

Tijdens het rennen had ze gelukkig wel de tijd om met beiden in gesprek te gaan. "We hebben tijdens het joggen met z'n allen gepraat, en ook nog even nadat we klaar waren." Uiteindelijk bleef het bij het uitwisselen van elkaars Instagram, maar dat vindt Sam niet zo erg. "Het was gewoon leuk, omdat het gelijk de eerste keer al was."

Meer single runs

Er zijn meer mensen, die zoals Sam, via het hardlopen op zoek gaan naar de liefde. Toen oprichter Sophie Nordenhed van de Sunday Run Club in november 2024 voor het eerst een singles run organiseerde, kwamen daar meteen zo'n veertig vrijgezelle hardlopers op af. Het smaakte al snel naar meer.

En Sophie is niet de enige die hardloopsessies voor singles organiseert. In de week van Valentijnsdag worden er zelfs door het hele land speciale hardloopsessies georganiseerd voor vrijgezellen. 'For the love of running', 'Run and date' en 'genieten van een romantische run met je crush', lees je in verschillende posts van hardloopgroepen op social media. Een dag voor Valentijnsdag waren ze bijna allemaal uitverkocht, of vol.

Swipe-moe

Offline daten - in combinatie met het uitoefenen van een hobby - lijkt dus helemaal 'in' te zijn. En dat is volgens singlecoach en psycholoog Meinou Lambeck een goed idee. Want ook zij ziet in haar werk dat mensen moe zijn van het swipen en liken.

"Ik weet niet hoe hoog het percentage echt is, maar het klopt inderdaad dat steeds meer mensen tegen de nadelen van online daten aanlopen. En weer behoefte hebben aan contact in het echte leven", zegt ze.

Meer dan een plaatje

"Stel, je ontmoet inderdaad iemand via je hardloopclub, dan heb je al een bepaald beeld gekregen. Je hebt dan een bepaalde klik en gaat met een andere gedachte naar een afspraakje, dan wanneer je alleen een plaatje op het internet hebt gezien."

Als je dat plaatje ziet, creëer je als datingappgebruiker vaak te hoge verwachtingen, volgens Lambeck. "En als die blijken tegen te vallen, willen sommige mensen het vervolgens niet eens meer proberen. Ze stellen dan voor de vorm nog een paar vragen, maar sluiten het dan snel weer af. In het echte leven, als je iemand offline ontmoet, gebeurt dat gewoon minder snel."

'Hey, zullen we een biertje doen of zo?'

Ook Sam merkt dit. "En het is ook gewoon leuk dat het niet meteen 'een drankje doen' is, want dat is superstandaard op de apps", vult ze aan. "Iedereen vraagt daar: 'Zullen we een biertje doen of zo?'"

Ze vindt het fijn dat ze door de hardloopgroep mensen op een andere manier kan leren kennen. "Het is gewoon even wat anders. Je doet ook gelijk een leuke activiteit."

Minder zelfvertrouwen door apps

Singlecoach Lambeck is niet tegen het gebruik van datingapps, maar ziet wel dat het veel nadelen met zich meebrengt. "Hoe meer mensen op die online platforms zitten, hoe meer en vaker ze teleurgesteld raken."

"Ze denken dan dat het (een romantische relatie, red.) niet voor hen weggelegd is. Dat blijkt uit onderzoek en ik zie het ook in de praktijk. Voor veel mensen leidt vaak en langdurig online daten tot pessimistische gedachten over zichzelf en hun kansen. Ze krijgen dan bijvoorbeeld veel met 'ghosting' of ander onveilig gedrag van anderen te maken."

'Wanneer gaat het gebeuren?'

Dat gevoel kent Sam maar al te goed. Af en toe vraagt ook zij zich af of haar grote liefde nog gaat komen. "Ik word dit jaar 30 en voel wel een beetje de tijdsdruk van mijn biologische klok. Die tikt door. En het is niet zozeer dat ik zoiets heb van: 'Ik moet nu per se een relatie', maar dat speelt wel een beetje mee in mijn achterhoofd."

"Ik weet wel dat ik kinderen wil, dus dat maakt het gewoon wat lastiger", legt ze uit. "En ook gewoon meer de vraag van: 'Ik ben al zo lang single, wanneer gaat het een keertje gebeuren?'"

Minister Agema van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) kondigt aan 165 miljoen euro te bezuinigen op wijkverpleegkundige zorg. Maar volgens de branche komt daarmee de wijkzorg onder verdere druk te staan.

Je kunt er van alles van betalen - zoals salarissen of opleidingen voor mensen in de wijkverpleging - maar omdat er onvoldoende personeel is, wordt een bedrag van 165 miljoen euro al jaren niet 'opgemaakt' door de wijkzorg. Nu zorgminister Agema op zoek is naar geld om een eerdere bezuiniging op de ziekenhuiszorg ongedaan te maken, is ze uitgekomen bij de wijkzorg. Maar of dit verstandig is daar wordt verschillend over gedacht.

Verpleegkundigen sluitpost

Volgens vakbond Nu'91 zijn wijkverpleegkundigen hiervan de dupe. Voorzitter van de vakbond Femke Merel van Kooten zegt: "De minister draait een eerdere bezuiniging op verpleegkundigen in ziekenhuizen terug, maar legt nu de rekening neer bij zorgprofessionals in de wijk. Hiermee worden verpleegkundigen opnieuw de sluitpost van de begroting en verlegt ze het probleem."

Wat Van Kooten zegt, klopt: minister Agema wil namelijk per se een eerder aangekondigde bezuiniging op opleidingen van verpleegkundig personeel in de ziekenhuizen terugdraaien. En inderdaad gaat de oplossing ten koste van opleidingen voor wijkverpleegkundig personeel, waar deze 165 miljoen voor bedoeld is.

'Veel mensen zijn boos'

Van Kooten gaat verder: "De minister heeft gezegd dat ze niet weer een nieuwe groep in de zorg boos wil maken, maar ik denk dat dat niet gelukt is, dat er veel mensen boos zijn."

"In het recente akkoord over de zorg is juist afgesproken om dit geld wel te besteden aan wijkzorg en ook echt uit te geven, dat het geld dat op de plank blijft liggen komt bij de mensen in de wijkverpleging en ten goede komt aan de mensen die zorg krijgen", legt ze uit.

'Spoedeisende Hulp loopt vol'

Het ministerie van VWS zegt dat het schrappen van de 165 miljoen kan omdat het bedrag al jaren blijft liggen. Het is speciaal bestemd voor wijkzorg, specifiek voor het opleiden van wijkverpleegkundigen, maar wordt niet opgemaakt. De minister laat bij Nu.nl weten dat dat vooral te maken heeft met personeelstekort.

Maar dat betekent volgens Nu'91 niet dat je het zomaar kunt schrappen. "Ook onder minister De Jonge werd al gezegd: het geld blijft liggen want er is te weinig personeel om het aan uit te geven. Maar in het zorgakkoord dat pas is gesloten was juist afgesproken dat het eindelijk uitgegeven zou worden. En dat is ook belangrijk want je krijgt met dat geld betere wijkverpleegkundigen en meer valpreventietraining voor ouderen. Dat moet je gewoon gaan doen, anders loopt ook de Spoedeisende Hulp vol."

'Wereld op zijn kop'

Niet iedereen is tegen het plan, zo steunt zorgondernemer Jos de Blok het wel. Hij is voor minister Agema dan ook een sparringspartner geweest. Volgens De Blok is het heel goed mogelijk om dezelfde zorg te leveren met minder uren en laat zijn bedrijf Buurtzorg dat al jaren zien. Buurtzorg gaat uit van zelfstandig werkende teams van verpleegkundigen en ziekenverzorgenden en weinig managers.

Maar zo'n organisatievorm is niet overal mogelijk, zegt voorzitter Van Kooten. Ze benadrukt: "Al jaren stellen we vast dat salarissen in de wijkverpleging flink achterlopen op vergelijkbare publieke sectoren. Zorgprofessionals in de wijk verdienen beter, maar krijgen minder. En nu beweert de minister dat er geld over zou zijn. Dat is de wereld op zijn kop."

Een meerderheid van de Tweede Kamer stemde gisteren tegen een verbod op vochtige doekjes met kunststof erin. Volgens tegenstanders van de motie is het te kort door de bocht om te zeggen dat ze verstoppingen veroorzaken. Afvalwaterbedrijven beweren anders.

Doekjes met plastic erin zijn niet of nauwelijks afbreekbaar en zorgen daarmee voor problemen in het riool. Staatssecretaris Chris Jansen van Infrastructuur en Waterstaat wil daarom een Europees verbod op vochtige doekjes met plastic.

Vochtig toiletpapier geen probleem

"Van vochtig toiletpapier is al Europees bepaald dat het geen plastics mag bevatten", vertelt directeur bij Stichting Rioned Hilde Niezen. Maar het probleem zit juist in andersoortige vochtige doekjes, weet zij.

Voor andere witte wegwerpdoekjes, zoals babydoekjes en schoonmaakdoekjes, zijn die regels er niet. Mensen spoelen juist ook deze doekjes door het toilet. En het zijn deze doekjes die voor verstopping zorgen.

Handmatig verwijderen

"Tussen alle rioolbuizen zitten gemalen, een soort pompen. Die doekjes blijven daarin hangen. Ze vormen een soort klont, een prop. Die moet er handmatig uitgetrokken worden", licht Niezen toe. "Dat is niet alleen een vies klusje, het kost ook een hoop geld."

Rioned becijfert de jaarlijkse kosten daarvan op 26 miljoen euro per jaar. "En dat zijn alleen nog maar de kosten van het verhelpen van storingen door vochtige doekjes in de pompen." De doekjes die wel door de pompen heen komen, moeten ook nog uit het water gezuiverd worden bij de afvalwaterzuiveringsbedrijven. Daar komen ook kosten bij kijken.

Helft van de verstoppingen

De Unie van Waterschappen hield een enquête onder gemeenten en waterschappen om het probleem met de vochtige doekjes te inventariseren. "Gemiddeld genomen wordt ruim 50 procent van de verstoppingen bij pompen veroorzaakt door vochtige doekjes", vertelt Michael Bentvelsen. Ze schatten de kosten op 17 tot 28 miljoen euro per jaar.

En volgens Van Bentvelsen klopt er nog meer niet aan de motie. PVV en VVD stellen namelijk dat Nederland met een verbod strenger zou zijn dan Europese wetgeving, "maar de minister pleit voor een Europees verbod. Dus dat is helemaal niet aan de orde. Andere Europese landen kampen namelijk met dezelfde problemen in het riool."

Niet zaligmakend

Wouter van Aggelen is directeur bij Remondis, dat onder andere afvalwaterbeheer doet. Hij beaamt dat vochtige doekjes veelal het probleem zijn bij verstoppingen. "Maar," waarschuwt hij, "een verbod op doekjes met plastic erin gaat niet alles oplossen."

De varianten zonder plastics erin lossen wellicht wel op in water, maar ook niet meteen. "Dat duurt soms wel een week. In die tijd kunnen ze nog steeds voor verstoppingen zorgen. Het is vooral belangrijk dat mensen deze doekjes gewoon niet meer door het toilet spoelen." Desalniettemin ziet Van Aggelen wel heil in het verbod.