Bij het opkomen van de zon komt hij voor het allereerst aangereden: de Lightyear One. Een Nederlandse personenauto die op te laden is met zonlicht. En dat kan een revolutie gaan veroorzaken in hoe wij rijden.

De auto is vanmorgen vroeg officieel gepresenteerd en moet volgend jaar de weg op. Volgens de makers is de techniek van de auto een doorbraak voor elektrisch rijden. Waar we nu nog afhankelijk zijn van laadpalen, is dat met de Lightyear One veel minder het geval.

Dankzij de World Solar Challenge

4 jaar geleden begon het allemaal voor de auto. Martijn Lammers, nu hoofd strategie bij Lightyear, was een van de vijf studenten die besloten de eerste commerciële zonne-auto te bouwen. "We zijn op een donderdagavond gaan brainstormen: hoe ziet de auto-industrie er nu uit? En waar liggen de kansen? En hoe kunnen wij nou het meeste impact creëren met onze bagage?"

Die 'bagage' werd vooral opgedaan tijdens de World Solar Challenge in Australië, een tweejaarlijkse race voor wagens op zonne-energie. De studenten van de TU Eindhoven werden daar in 2015 voor het eerst wereldkampioen. Dat smaakte naar meer. Ze besloten de techniek te gebruiken in een personenauto. "We zijn heel erg goed geworden in het maken van efficiënte elektrische auto's. En efficiënt betekent dat zo'n auto niet afhankelijk is van laadinfrastructuur."

Hoe de auto werkt

En dat levert nu het eerste resultaat op: een auto waarvan het dak en de motorkap bedekt zijn met 5 vierkante meter aan zonnecellen. Het zonlicht dat daarme wordt opgevangen, wordt omgezet in elektrische energie.

Via vier motoren worden de wielen van de auto, los van elkaar, aangedreven. Daardoor is er geen aandrijfas nodig, wat gewicht en luchtweerstand scheelt en meer ruimte in de auto oplevert.

Zelfvoorzienend

Het grootste pluspunt: de auto is helemaal zelfvoorzienend. Er is geen brandstof nodig en afhankelijk van laadpalen is de wagen ook niet. "Je kan hem ook gewoon in het stopcontact opladen. De auto heeft een vrij kleine batterij en kan daar ver op rijden." Ook tijdens het rijden laadt zonlicht de accu van de auto op.

Lightyear hoopt dat hun wagens voor het jaar 2035 een lichtjaar afgelegd hebben, puur op zonne-energie. Jaarlijks leggen alle auto's ter wereld ook een lichtjaar af, maar dan op fossiele brandstoffen.

800 kilometer op één batterij

Op dit moment kost de Lightyear One 119.000 euro. Een fiks bedrag, maar dan heb je ook wat. Het is aan Tessie Hartjes om de auto aan de man te brengen: ze is verantwoordelijk voor de marketing en verkoop van de zonnewagen. "Een normale auto rijdt 1 op 15. Als je berekent wat de auto ophaalt uit de zon, dan kom je uit op ongeveer 1 op 170. Dat is enorm efficiënt."

"We hoeven niet snel op te trekken, maar willen vooral heel lang kunnen blijven rijden." Dit maakt de auto anders dan, bijvoorbeeld, een Tesla. Die auto trekt wel enorm snel op. "Het is een keuze die je maakt. Maar op onze kleine batterij kan je 600 tot 800 kilometer blijven rijden. We zetten er echt op in dat dit een auto is die in principe overal moet kunnen rijden." En zo zie je de Lightyear binnenkort misschien wel overal op straat terug.

Steeds meer gemeenten bouwen ze: speciale containerwoningen voor huurders die overal overlast veroorzaken. Maar buurtbewoners komen hier volop tegen in protest. "We weten niet wat deze mensen op hun kerfstok hebben."

Het is een wat afgelegen plek, aan de rand van Hilversum Zuid. Gelegen aan de rand van een industrieterrein staan de zes containerwoningen van Keerpunt Zuid: speciale woningen voor daklozen met een drank- of drugsverslaving. Het gaat om mensen die op straat kwamen te staan, omdat ze in hun huurwoning voortdurend overlast veroorzaakten in de buurt.

'Het is een fijne plek'

Dit geldt ook voor Hennie. Jarenlang ging ze van kliniek naar kliniek en belandde ze uiteindelijk weer op straat. 9 jaar geleden kwam ze hier wonen.

Hennie: "Het is een fijne plek. Er komen ook geen mensen meer langs. Die heb ik er allemaal uitgeflikkerd. Als je niemand binnen laat, is het een hele fijne plek."

Bewoners mogen drinken en gebruiken

Een poging om van de drank en drugs af te komen, doet Hennie niet meer, vertelt ze terwijl ze een slokje bier neemt. "Ik lig een beetje op de bank. Ik drink en gebruik ook af en toe. Maar soms ook een paar dagen niet. Ik doe wat ik wil."

En dat is precies de kern van wat dit project volgens initiatiefnemer Harrie Koeleman - manager van Kwintes - tot een succes maakt. "De bewoners mogen hier gewoon de hele dag drinken en gebruiken. Hiervoor gingen ze steeds de afkickkliniek in en uit. En hier mag je gewoon zijn wie je bent. Verslaving is een ernstige ziekte en we accepteren dat ze drinken en gebruiken. En dan zie je dat er een soort rust ontstaat bij deze bewoners."

Regel: geen overlast veroorzaken

De bewoners moeten zich wel aan een paar basisregels houden. Ze moeten accepteren dat ze onder bewindvoering worden geplaatst, en ze moeten een paar uur begeleiding per week accepteren.

En tot slot het belangrijkste: ze mogen geen overlast in de buurt veroorzaken. En daar is Koeleman heel streng op: "Deze afspraken zijn heel duidelijk, en die worden er ook echt in geramd. Je krijgt deze kans, maar dan moet je je wel aan de voorwaarden houden. En dat blijkt goed te werken. De bewoners zien dit ook echt als een laatste kans, want ze zijn overal uitgegooid. Dus ze weten waar ze het voor doen."

Onrust en protest

Uit een inventarisatie van EenVandaag blijkt dat steeds meer gemeenten heil zien in deze onorthodoxe aanpak. In tientallen gemeenten zijn ze bezig met plannen om dit soort speciale container-woningen voor overlastgevers uit de grond te stampen.

Maar alleen de aankondiging van deze speciale woningen, leidt in bijna iedere gemeente al tot onrust en protest onder buurtbewoners.

'Hoe gevaarlijk zijn deze mensen?'

Zo ook in Amersfoort. Het gemeentebestuur heeft besloten dat in de wijk Vathorst ook containers moeten komen voor overlastgevende huurders. Iets waar de buurt volgens Jacco de Feijter, voorzitter van de bewonersvereniging Belang van Vathorst, bepaald niet blij mee is.

De Feijter: "Het zijn mensen die veel drinken en gebruiken. Die soms verzamelwoede hebben. Het is niet zo dat wij als buurt vinden dat deze mensen geen woning moeten krijgen, maar er wonen hier veel gezinnen met jonge kinderen. En om wat voor mensen gaat het eigenlijk? Zitten er ook bewoners tussen die gevaarlijk kunnen zijn? We krijgen amper informatie van de gemeente hierover. En daardoor ontstaat onrust."

Geen duidelijke communicatie

Wat de Feijter ook stoort is dat gemeente vanaf het begin in zijn ogen niet eerlijk hierover heeft gecommuniceerd. "We kregen in eerste instantie een brief van de gemeente. Daarin stond dat het om mensen gaat die rust nodig hebben en ruimte. Dan denk je in eerste instantie: dat klinkt goed en dat is een nobel streven."

Hij gaat verder: "Maar dan blijkt het om huurders te gaan die in hun eigen buurt vanwege overlast niet meer te handhaven waren. Dan wordt het wel een totaal ander plaatje."

'Laat je niet afschrikken'

Koeleman - die veel gemeenten adviseert op dit terrein - erkent dat het heel belangrijk is dat gemeenten open en eerlijk communiceren met burgers. En dat het ook 'moed en lef'-bestuurders vergt.

Koeleman: "Je moet er als gemeentebestuur echt voor gaan staan. En alles goed uitleggen. En je krijgt in het begin alles en iedereen over je heen. Maar daar moet je je niet door laten afschrikken, want dan kom je nergens."

Minder overlast

In Hilversum merkte hij dat er ook veel onrust was toen de plannen werden aangekondigd, maar dat dit protest snel verdween.

Koeleman: "Zes van de negen mensen die hier nu wonen op dit terrein, waren goed voor 150 meldingen van overlast bij de politie per jaar. Nu zijn er amper meldingen. Nu is er weinig overlast en dat scheelt een hoop ellende hier in Hilversum. En dat beeld zie ik ook in andere gemeenten."

'Heb eindelijk rust gevonden'

Hij begrijpt de bezorgde buurtbewoners ook, vertelt hij. "Ik snap heel goed dat het spannend is, mensen in je buurt hebben die verslaafd zijn. Die wil je niet in je achtertuin. Maar mijn ervaring is ook dat het weinig problemen in de buurt geeft. Sterker, dat het rustiger wordt in de buurt."

Hennie woont inmiddels al 9 jaar in haar containerwoning en denkt er voorlopig nog niet aan om weg te gaan. Hennie: "Ik heb het fijn hier, samen met mijn hondje. Ik ga hier niet meer weg. Ik heb eindelijk rust gevonden."

Na een urenlang spoedoverleg tussen de coalitiepartijen en premier Dick Schoof gisterenavond, gingen de overleggen vandaag verder. En daarbij worden de ergernissen tussen de partijen steeds groter, ziet ook politiek commentator Joost Vullings.