Eind jaren dertig van de vorige eeuw werd de positie van joden in Duitsland zo goed als onhoudbaar. De Nederlandse bankiersvrouw Wijsmüller trok zich het lot van de joodse kinderen aan, en zamelde geld in om zoveel mogelijk van hen uit Duitsland te krijgen. 10.000 kinderen verlieten door haar toedoen in de jaren 1938 en 1939 Nazi-Duitsland.
De ouders moesten ze letterlijk afleveren op station Friederichstrasse in Berlijn. Uitzwaaien mocht niet. Het afscheid bij de stationspoort was hartverscheurend. Per trein gingen ze via Hoek van Holland naar Engeland. Daar kwamen ze terecht in kindertehuizen of pleeggezinnen. De meesten zagen hun ouders nooit terug. Ter nagedachtenis staan in Berlijn, Gdansk en Londen monumenten ter herinnering. Nu wordt er ook een in Hoek van Holland onthuld. Twee kinderen van toen vertellen over het afscheid van hun ouders, de reis en de aankomst in Engeland.