Mijn Nederland: Stellendam
Mijn Nederland is deze hele week in Stellendam op Goeree-Overflakkee, het Zuidelijkste eiland van Zuid-Holland.
Aflevering 1: Visseman vreest Brexit
Jan Tanis vist al 35 jaar. Daarmee is de visserman de 6de generatie die z'n brood verdient op zee. Tanis vist in Nederlandse wateren, als één van de weinigen. Want tachtig procent van de Nederlandse vissers vist in Britse wateren. Vandaar dat de vissers met angst en beven afwachten wat de aanstaande Brexit zal brengen. Als de Britten Nederlandse vissers de toegang tot hun visgronden ontzeggen komen ze allemaal naar Nederlandse wateren. En daar is het al zeer druk: door drukke scheepvaart en detoename van het aantal windparken op zee.
Aflevering 2: De visafslag
Jos van der Jagt zit al 25 jaar 'in de vis'. Verslaggever Harm van Atteveld ontmoet hem in de afmijnzaal van de visafslag van Stellendam, waar de vers aangelande vis wordt verkocht. Waar een ander een doodgewone vis ziet, ziet Jos een heel verhaal: over de netten waar de vis in gevangen is, het schip waar het op terecht kwam en de manier waarop de bemanning er mee is omgegaan . Alleen dan, vertelt Jos van der Jagt, kun je echt beoordelen hoe goed de vis is.
Aflevering 3: De scheepswerf
De vader van Hans Padmos begon in 1930 een scheepswerf in Bruinisse. In de jaren '70 verhuisde het familiebedrijf naar Stellendam. Met tachtig man in vaste dienst is Padmos een grote werkgever in het dorp. Verslaggever Harm van Atteveld krijgt een rondleiding op de werf en praat met Padmos over schepen bouwen anno nu en de wereld van de politiek.
Aflevering 4: Een nieuwe kerk van 1.8 miljoen
Ze kerken nu nog in een voormalige supermarkt in het centrum van Stellendam. Binnenkort zitten ze er sjieker bij: op dit moment bouwt de Hersteld Hervormde Gemeente van dominee Bastiaan Bouman een nieuwe kerk van 1.8 miljoen. Het geld wordt opgebracht door de 750 leden van de gemeente. De dominee vertelt er over aan de rand van de bouwplaats.
Aflevering 5: Het woonwagenkamp
Het is één grote familie, de bewoners van het woonwagenkamp van Stellendam. Tot de jaren zestig rokken ze rond in Nederland als seizoensarbeider. Ze plukten aardbeien in Brabant, sneden uien in Zeeland. Inmiddels wonen de bewoners al 40 jaar in Stellendam. Naar volle tevredenheid, zo hoort verslaggever Harm van Atteveld.