Is mijn kind verslaafd aan gamen? Zo ga je erover in gesprek

Wat als je vermoedt dat je kind te veel aan het gamen is en misschien zelfs een verslaving heeft? Ga vooral het gesprek aan, zegt Koen Schobbers die ouders en hun kinderen hierover adviseert. Maar het maakt wel heel veel uit hoe je dat aanpakt.

Een groepje Canadese ouders sleept Epic Games, de ontwikkelaar van het populaire computerspel Fortnite, voor de rechter. Het is de schuld van dit bedrijf dat hun kinderen verslaafd raakten aan de game en psychische klachten ontwikkelden, vinden zij.

Naar jezelf kijken

Oprichter Koen Schobbers van het platform Parents of Play adviseert opvoeders die worstelen met het gamegedrag van hun kind en begrijpt de actie van de Canadese ouders. Wel betwijfelt hij of ze er hun doel mee bereiken. "Beter kun je als ouder kijken naar waar je zelf invloed op hebt, in plaats van het te zoeken bij een externe partij", vindt hij.

"Je kunt ervoor kiezen het gevecht aan te gaan met een van de sterkste bedrijven in de game-industrie. Als dat al lukt duurt dat jaren, terwijl je kind in die periode gewoon doorgaat met gamen." Schobbers, die jaren terug de eerste Nederlandse gamer met een topsportstatus werd, adviseert opvoeders eerst naar zichzelf te kijken en zich af te vragen: wat kan ik zelf (anders) doen?

Spel-Schijf van Vijf

Om erachter te komen of het gamegedrag van een kind problematisch is, gebruikt Schobbers wat hij noemt de Spel-Schijf van Vijf. "Die draait, net als de schijf die gebruikt wordt als richtlijn voor gezond eten, om balans. De schijf bevat vijf s'en: slaap, sport, studie, sociaal en spel."

Die laatste s mag geen negatieve invloed hebben op die andere s'en, vertelt Schobbers. "Als je kind de ene dag 1 uur, de andere dag 3 uur en in het weekend misschien een keer 5 uur gamet hoeft dat helemaal geen probleem te zijn als slaap, sport, studie en het sociale leven niet in disbalans raken."

Bron: EenVandaag

Way out

Het gaat pas mis als meerdere s'en wél voor langere tijd uit balans raken. "Dan is er sprake van problematiek en mogelijk verslaving en moeten we ingrijpen." Hoe je daar als ouder het beste mee om kunt gaan? "Je kunt verschillende stappen nemen. In de eerste plaats is het belangrijk dat je begrijpt waarom je kind zoveel speelt, waarom hij of zij gamen verkiest boven bijvoorbeeld huiswerk of afspreken met vrienden."

Die waarom-vraag is heel belangrijk, zegt Schobbers. "De communicatie over dit onderwerp moet op gang komen, want in veel gevallen is het zo dat het problematische gamegedrag van kinderen niet door de game zelf komt, maar door externe factoren, zoals gepest worden of bijvoorbeeld veel druk voelen. De game is dan een way out. Als dat het geval is kun je wel het gamen proberen aan te pakken, maar dan heb je niet de oorzaak te pakken."

Wat, hoe en waarom

Hoe zorg je dat het gesprek hierover niet vervelend wordt, of in elk geval zo min mogelijk? "Stel wat-, hoe- en waarom-vragen: in een keer zomaar allerlei vragen stellen kan ertoe leiden dat je kind de hakken in het zand zet. Toon oprechte interesse."

"Begin met een wat-vraag, wat voor spel speel je? Vervolg met de hoe-vraag: hoe werkt dat dan? Dan kun je de waarom-vraag stellen: waarom speel je dit spel? Dat is de laatste, omdat je vraagt naar een persoonlijke motivatie en dat kan een lastige zijn."

Niet automatisch afsluiten

Hoewel ouders er nog weleens gebruik van maken denkt Schobbers dat pc's of consoles die automatisch uitgaan geen oplossing zijn. "Eigenlijk is er maar één parental control die ik ouders van gamende kinderen aanraad en dat is de applicatie die ervoor zorgt dat je kind via de Playstation niet zomaar geld kan uitgeven op jouw naam. Als je creditcard gekoppeld is, bijvoorbeeld."

"De rest van dit soort oplossingen ontneemt je de kans opvoedlessen mee te geven aan je kind. Je skipt het gesprek, of het gebeurt op basis van frustratie. Je kind merkt dat je hem of haar niet vertrouwt. Beter en effectiever is om ervoor te zorgen dat je op een andere manier afsluit. Daar leren jullie beiden meer van."

Technologie veranderd

Wat opvoeders bestempelen als problematisch of een verslaving hoeft dat overigens niet altijd te zijn, vertelt Schobbers. "Er is de afgelopen 20, 30 jaar heel veel gebeurd op het gebied van technologie. Kinderen nu groeien op in een hele andere omgeving dan hun ouders."

"Voor deze kinderen zijn bepaalde technologieën heel normaal, terwijl dat voor hun ouders niet zo is. Dan is de kans aanwezig dat een ouder al snel denkt: je doet het wel heel veel, dit is niet goed. Terwijl het er voor het kind gewoon bijhoort." Schobbers' advies aan opvoeders is dan ook: lees je in. "Natuurlijk zijn goede regels en afspraken thuis belangrijk. Die zorgen ervoor dat kinderen niet uit balans raken. Ga voor preventie, in plaats van interventie. Je wil niet wachten tot de Spel-Schijf van Vijf in disbalans is."