Het konijn met de allermooiste vacht fokken. Daar draait het om bij de 400 'tekeningras-fokkers' in Nederland. Alleen de mooiste babykonijntjes blijven over. De rest belandt met een beetje pech in een emmer water, op het bord of bij het afval.

"Dit is het allerspannendste moment," zegt fokker Gerrit Grooten terwijl hij naar een pasgeboren nest konijntjes wandelt. "Na een paar dagen kan je zien of er eentje tussen zit met een mooie vacht, waarvan je denkt: hier kan ik mee door. Dat voelt echt alsof je een goal maakt. Een heerlijk gevoel."

De perfecte tekening

Met arendsogen observeert hij de babykonijntjes. Zitten de stippen en strepen precies op de goede plek, zoals de tekening van het ras voorschrijft? Gerrit kijkt tevreden: "Bij mijn Lotharinger konijnen weet je het meteen. De vlekken zitten echt in het vel. Hier heb ik een hele mooie", vertelt de besnorde fokker, terwijl hij een klein konijnenlichaampje tevoorschijn haalt.

Bron: EenVandaag

Samen met nog zo'n vierhonderd veelal oudere Nederlanders legt hij zich toe op het tekeningras-fokken. Het is een hobby waar de Universiteit Utrecht recent een kritisch onderzoeksrapport over schreef. Onderzoeker Dennis Vink noemt deze groep fokkers erg gesloten. Bovendien schrok hij van de verhalen die de ronde doen. Zo hoorde hij uit meerdere bronnen dat veel tekeningras-fokkers de minder mooie konijntjes doden vlak na de geboorte.

'Enkelen zijn mooi genoeg, de rest wordt geruimd'

"Het perfecte konijntje krijg je niet door er maar eentje te fokken, maar door er een heleboel te fokken en de enkelen te selecteren die mooi genoeg zijn. De rest wordt geruimd." Volgens Vink wordt ongeveer een op de twintig goed genoeg gevonden. De rest moet zo snel mogelijk weg, omdat ze geld, ruimte en tijd kosten.

Een aantal van deze konijnen gaat naar de groothandel of de dierenzaak, maar Vink vermoedt dat een flink deel omgebracht wordt: "Negen op de tien hobbyfokkers geeft aan weleens konijnen te doden. De meesten stellen dit te doen bij zieke konijnen, door ze een nekslag te geven." Dit terwijl het breken van de nek bij een konijn verboden is.

Verzopen, gesmeten en geknuppeld

Maar doden fokkers ook gezonde babykonijntjes die niet mooi genoeg zijn? Dennis Vink vermoedt het, maar kan het niet bewijzen. EenVandaag besluit daarop undercover te gaan bij drie hobbyfokkers. We doen ons voor als potentiële kopers en vragen fokkers of zij weleens babykonijnen doden. Alle drie de fokkers antwoorden ontkennend, maar bevestigen dat andere fokkers het wel doen. De een zou de babykonijntjes verzuipen in een emmer water, een ander smijt ze op de grond en weer een ander mept ze dood met een knuppel.

Dennis Vink van de Universiteit Utrecht pleit dan ook voor meer controle op de hobbyfokkerij: "Bij honden en katten kan de NVWA al controles uitvoeren, maar bij konijnen nog niet. Dat moet snel veranderen. We moeten ons de vraag stellen of het doden van dieren voor de hobby of sport nog wel van deze tijd is,"

'We zijn een beetje overgevoelig geworden'

Fokker Gerrit Grooten ziet het probleem niet zo. Zelf verkoopt hij de meeste van zijn konijnen via Marktplaats of aan kinderen in de buurt. Zo nu en dan doodt hij een aantal van zijn konijnen om op te eten: "Maar dat doe ik altijd op humane wijze, met een verdovend slagpistool. Dat is legaal en je bespaart ze pijn. Het verdrinken of doodknuppelen van konijnen moeten we niet willen, maar we zijn ook een beetje overgevoelig geworden."

Hulpverleners zijn hard bezig overlevenden te redden in Myanmar na de aardbeving. Ook een Nederlands team met reddingshonden staat klaar om het land, dat midden in een burgeroorlog zit, te helpen. "Ter plaatsen zullen we zien met wie we gaan samenwerken."

De eerste raket van de Duitse start-up Isar Aerospace wordt morgen in het noorden van Noorwegen gelanceerd. Als deze slaagt, is het de eerste keer dat een raket vanuit West-Europa in een baan om de aarde wordt geschoten. "Dit is belangrijk voor Europa."

Isar Aerospace is een van de eerste Europese commerciële bedrijven die zich bezighoudt met het bouwen van raketten, vertelt deputy director van het Netherlands Space Office (NSO), Joost Carpay. Europa loopt, vergeleken met Amerika, achter op dit gebied. "Maar nu lijkt er een gat in de markt te zijn waarin een paar commerciële bedrijven springen."

'Mooie ontwikkeling'

"Dit zijn mooie ontwikkelingen voor Europa", benadrukt Carpay. Volgens hem is het belangrijk dat we vanaf ons eigen grondgebied kunnen lanceren. Hij vindt het daarom goed dat het commerciële bedrijf Isar Aerospace, dat de intentie heeft om de Europese concurrent van het Amerikaanse SpaceX te worden, een risico neemt.

"Je ziet dat er op het moment minstens vier bedrijven bezig zijn met het ontwikkelen van raketten", vertelt hij. "En daar wordt dus ook in geïnvesteerd, soms door overheden maar dan zonder de ontwikkeling te sturen. Dus alleen met financiering." Ook zijn er private investeerders die steeds meer interesse tonen. En als de testlancering morgen succesvol blijkt, zal die belangstelling alleen maar groter worden, voorspelt Carpay.

Onafhankelijkheid voor Europa

Deze nieuwe ontwikkelingen zijn van groot belang voor Europa. Het is volgens de deputy director belangrijk om onafhankelijk te zijn, van wie dan ook: "Ruimtevaart is strategisch van groot belang. We willen zelf kunnen bepalen welke satellieten we wanneer waarnaartoe lanceren en dat moeten we in eigen hand hebben."

"Dit bedrijf ziet dus een markt naast SpaceX, ook omdat zij een kleine raket hebben. Die heeft SpaceX niet. Dus het is ook een kwestie van marktkansen zien."

Meer raketten en lanceerbases

Maar wat moet er eigenlijk nog gebeuren voordat we op grote schaal dit soort raketten kunnen lanceren, zodat we écht kunnen concurreren met SpaceX van Elon Musk? "Het belangrijkste is het ontwikkelen van de raketten en een lanceerbasis", antwoordt Carpay.

Hij vertelt dat in het ontwikkelen van zulke bases al grote stappen worden gezet. "Er zijn al een aantal in Europa die voor de wat kleinere raketten geschikt zijn. En onze Spaceport in Frans Guiana wordt ook voor die kleinere raketten klaargemaakt." Het is op dit moment een kwestie van de ontwikkelingen blijven stimuleren, stelt hij.

'Het blijft een uitdaging'

Maar wat als het morgen dan toch misgaat? "Het blijft een uitdaging", antwoordt Carpay. "Maar ik denk ook dat het bedrijf daar zelf rekening mee houdt. Het blijft altijd een risico, zeker omdat de raket nog nooit gevlogen heeft."

Wel is hij ervan overtuigd dat Isar Aerospace het proces grondig heeft aangepakt. En mocht het toch fout gaan, dan is het een goede les. "Dat betekent alleen maar dat de kans dat het de volgende keer goed gaat, groter is."

Lancering over 1 à 2 jaar

Gaat de testlancering morgen wel goed, dan komt een echte lancering sneller dan gedacht om de hoek kijken, denkt Carpay. "Ik zag dat ze hun eerste lanceringen in 2028 verkocht hebben. Maar als het morgen goed blijkt te gaan dan weet ik zeker dat we al eerder kunnen zeggen dat hij klaar is voor ontwikkeling."

"Dus laten we zeggen, dan verwacht ik dat binnen 1 of 2 jaar echt ook de markt het vertrouwen heeft in de raket om lanceringen in te kopen."

Sneller en wendbaarder dan ESA

Ook de European Space Agency (ESA), de Europese variant van de NASA, is al 10 jaar bezig met de bouw van raketten. Waarom duurt het daar veel langer dan wanneer een commercieel bedrijf een poging waagt?

"Die bedrijven zijn vaak wat sneller en wendbaarder dan de ESA", weet de deputy director. "Bij de ESA moeten 23 lidstaten beslissingen nemen."

Kleine raket

Maar ook het gewicht dat de raket van Isar Aerospace heeft, maakt het makkelijker voor het bedrijf om snel een raket te bouwen. "Het is een kleine die precies onder de gewichtsklasse zit van de raketten die ESA heeft ontwikkeld. Dus hij is speciaal voor de wat kleinere satellieten", legt Carpay uit.

"Normaal lanceren we met één raket een heleboel tegelijk. Maar met een kleinere raket gaat het met één of twee tegelijk." Ook hoeven de kleinere satellieten van de Duitse start-up niet te wachten tot ze met een grotere raket mee kunnen, vertelt de expert. "En dat maakt het heel interessant."