Hoezo ‘media-hype’?

Door Margriet Vroomans

Onder de kop ‘mediahype’ schreef Martijn van Dam, tweede kamerlid voor de PvdA, een column voor deze website. ‘Voor de website van Twee Vandaag. (...) Dan weet je meteen dat het nergens over gaat. :-) ’, schreef hij er op z’n eigen website bij. Niet erg chic om het podium dat je column plaatst zo te diskwalificeren, maar dat ter zijde.

In zijn stuk veegt Van Dam de vloer aan met de pers. Die het gemunt heeft op zijn vice-fractievoorzitter Sharon Dijksma, na een interview met haar in het blad Forum van VNO-NCW en een persbericht dat daaruit werd gedestilleerd.

Al die luie journalisten, het ANP voorop, kakelden elkaar volgens Van Dam makkelijk na; niemand heeft Dijksma gebeld of moeite gedaan erachter te komen wat ze wérkelijk bedoelde. Zo is een mediahype ontstaan, concludeert Van Dam, ‘het nieuws wordt niet meer verslagen, maar het nieuws wordt gemaakt’.

Soms gaat dat inderdaad zo. Een paar jaar geleden was ik zelf ‘nieuws’ als gevolg van een reorganisatie bij het programma waarvoor ik toen werkte. Zonder bij mij te checken werd er over me geschreven, er werden foute conclusies getrokken, m’n naam werd verkeerd gespeld, of andere trivia klopten niet. Het gebeurde bij mij en het gebeurt vaker. Dat is fout, dat mag niet en het is goed als de pers daarop wordt aangesproken.

Maar in het geval van Dijksma heeft Van Dam geen gelijk. Er is namelijk niet óver haar geschreven, de vice-fractievoorzitter heeft zélf een interview afgegeven aan Forum. Dat interview is vooraf door haar gelezen en goedgekeurd. Er was dus geen sprake van ‘een ongeplande uitspraak, gedaan in het vuur van een interview’.

Van Dam is kwaad om het woord ‘boete’ dat Forum heeft gebruikt in het persbericht en dat door andere media is overgenomen. Dat woord kwam in het interview inderdaad niet voor. Wel spreekt Dijksma over ‘financiële prikkels’ die moeten worden ingezet omdat een dure opleiding ‘niet straffeloos’ mag worden weggegooid. Voor dat voornemen vind ik het woord ‘boete’ wel een adequate vertaling.

Van Dam betoogt dat de media geen moeite hebben gedaan het verhaal bij Dijksma te checken. Wonderlijk genoeg zegt-ie op z’n eigen site ‘Ik weet dat Sharon die dag vele journalisten te woord heeft gestaan’. Kennelijk hebben veel journalisten die moeite dus toch wél genomen? Tros Kamerbreed, het programma waarvoor ik werk, heeft het in elk geval wel geprobeerd, maar wij stuitten de hele dag op haar voice mail. Toen ze niet reageerde op onze berichten deden we navraag bij de afdeling voorlichting van de PvdA, maar die hielp ons niet verder. We vroegen naar een tweede woordvoerder, maar die zou er niet zijn. Ook was niet bekend of Dijksma een fractiestandpunt had uitgedragen. Kortom: het bleef stil aan de overkant.

Politici moeten bereid en in staat zijn hun uitspraken toe te lichten of (desnoods) terug te nemen. Als dat niet gebeurt is het al te makkelijk de media de schuld te geven van de opwinding die daarvan het gevolg is.